Leszek Jabłonowski

W latach swojej młodzieńczej kariery Jabłonowski dwukrotnie zdobył 4. miejsce w indywidualnych zawodach podczas mistrzostw świata juniorów, które miały miejsce w Buenos Aires (1973) oraz Stambule (1974). Jego osiągnięcia zostały następnie potwierdzone znacznymi medalami mistrzostw Polski.

• zlote medale zdobył indywidualnie w latach 1978 oraz 1980,
• złote medale drużynowo w latach 1976, 1980-1982,
• srebrne medale drużynowo w latach 1978-1979,
• brązowy medal indywidualnie w roku 1982,
• brązowe medale drużynowo w latach 1975, 1977, 1983.

W roku 1981 zdobył brązowy medal podczas mistrzostw świata w Clermont-Ferrand w turnieju drużynowym szablistów, gdzie jego partnerami byli Jacek Bierkowski, Dariusz Wódke, Tadeusz Piguła oraz Andrzej Kostrzewa.

Jabłonowski był także uczestnikiem wielu mistrzostw świata, zajmując wysokie miejsca jak: 4. miejsce w 1973 roku, 5. miejsca w 1975 oraz 1978 roku, a także 4. miejsce w 1982 i 5. miejsce w 1983 roku. Dodatkowo, w 1979 roku zdobył brązowy medal na letniej uniwersjadzie odbywającej się w Meksyku w drużynowym turnieju.

Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu, które odbyły się w 1976 roku, Jabłonowski zajął 23. miejsce w turnieju indywidualnym, a jego drużyna, w której skład wchodzili: Jacek Bierkowski, Sylwester Królikowski, oraz Józef Nowara, zajęła 6. miejsce w rozgrywkach drużynowych. Cztery lata później, na igrzyskach olimpijskich w Moskwie, w turnieju indywidualnym zajął 17. miejsce, a drużyna, w skład której weszli: Jacek Bierkowski, Andrzej Kostrzewa, Tadeusz Piguła oraz Marian Sypniewski, osiągnęła 4. miejsce.

Po zakończeniu sportowej kariery, Leszek Jabłonowski postanowił kontynuować swoją pasję do szermierki, zostając trenerem, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój juniorsko-młodzieżowej rywalizacji w Polsce.