Ludwik Gintel, urodzony 26 września 1899 roku w Krakowie, był niezwykle ważną postacią w historii polskiego sportu, szczególnie w kontekście piłki nożnej. Zmarł 11 lipca 1972 roku w Bat Jamie, choć istnieją również informacje, które sugerują, iż mógł odejść w 1973 roku w Tel Awiwie.
Jako polski piłkarz pochodzenia żydowskiego, Gintel nie tylko zasłynął na boisku jako reprezentant Polski, ale również aktywnie angażował się w działania związane z rozwojem piłki nożnej w kraju. Jego dorobek i wpływ na sport pozostają nie do przecenienia.
Życiorys
Rodzice Ludwika Gintela to Gutman oraz Chana Reizel Sperber. W latach swojej młodości był aktywnym członkiem Żydowskiego Klubu Sportowego Jutrzenka. Całą swoją karierę seniorską poświęcił grze w jednym z najbardziej znanych klubów sportowych, Cracovii, gdzie występował w latach 1916–1930. Choć początkowo grał jako napastnik, z czasem przeszedł na pozycję obrońcy.
Jego osiągnięcia na boisku są godne uwagi. Szczególnie pamiętny był rok 1928, kiedy to zdobył tytuł króla strzelców polskiej ligi, uzyskując 28 goli. W barwach swojego klubu rozegrał imponującą liczbę 328 meczów w pierwszym zespole. W reprezentacji Polski Ludwik Gintel zagrał 12 razy w meczach międzypaństwowych, co stanowi jego ważny wkład w historię polskiego futbolu.
Warto zaznaczyć, że brał także udział w Igrzyskach Olimpijskich, które odbyły się w Paryżu w 1924 roku. Dodatkowo, zapisał się w historii jako autor pierwszej w dziejach reprezentacji bramki samobójczej, która miała miejsce w meczu z Węgrami w maju 1922 roku na stadionie Cracovii. Był to pierwszy mecz drużyny narodowej, który został rozegrany na polskiej ziemi, a niestety zakończył się porażką Polaków 0:3.
Poza swoją karierą sportową, Ludwik był zawodowym budowniczym-architektem. Jego prace obejmowały projektowanie oraz budowę kamienic, w tym na ulicy Serenno Fenna (5), Karmelickiej (58 i 60) oraz Wrocławskiej (11a). Niestety, z powodu wybuchu II wojny światowej, musiał opuścić kraj. W 1943 roku dotarł do Palestyny, gdzie niestety wystąpił tragiczny epizod w jego życiu — popełnił samobójstwo. Został pochowany na Cmentarzu Holon, znajdującym się w pobliżu Tel Awiwu.
Przypisy
- Stefan Szczepłek: Mecze Polskich Spraw. SGN, 2021, s. 34. ISBN 978-83-8129-5215.
- Ludwik Gintel - historia występów w reprezentacji Polski - lista meczów w kadrze narodowej, bilanse, statystyki - Historia Polskiej Piłki Nożnej - hppn.pl [dostęp 23.06.2018 r.]
- RobertR. Murawski RobertR., Polsko-węgierskie potyczki bratanków [online], sport.onet.pl, 14.11.2011 r. [dostęp 23.06.2018 r.]
- DiethelmD. Blecking DiethelmD., Jews and Sports in Poland before the Second World War, EzraE. Mendelsohn (red.), w: Jews and the Sporting Life: Studies in Contemporary Jewry, t. XXIII, Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 17, ISBN 978-0-19-972479-6, OCLC 368246969.
- MieczysławM. Szymkowiak MieczysławM., Młodość jest najpiękniejsza, „Historia polskiej piłki nożnej”, 2, Warszawa: TM-SEMIC sp. z o.o., s. 5, ISBN 83-88064-08-8.
- a b Zbroja 2023, s. 77.
- a b Zbroja 2023, s. 76.
- a b Zbroja 2023, s. 75.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Mieczysław Balcer | Ludomir Chronowski | Tomasz Rząsa | Adam Kołodziejczyk | Karol Bajorek | Dawid Szot | Czesław Błaszczak | Stanisław Śmitkowski | Małgorzata Plebanek | Zbigniew Płaszewski | Zbigniew Pierzynka | Stefania Reindl | Małgorzata Kukucz | Ryszard Per | Marcin Cabaj | Tomasz Marczyński | Krzysztof Lasoń | Krzysztof Hajduk | Jan Kazimierz Dorawski | Jan ReymanOceń: Ludwik Gintel