Stanisław Curyło


Stanisław Curyło, urodzony 31 marca 1954 roku w Krakowie, to postać godna uwagi w polskim świecie sportu. Jako piłkarz, zajmował pozycję pomocnika, gdzie mógł wykorzystywać swoje umiejętności do wspierania drużyny zarówno w ofensywie, jak i defensywie.

Jego kariera sportowa zasługuje na bliższe przyjrzenie się, a jego osiągnięcia w piłce nożnej przyniosły wiele radości kibicom.

Życiorys

W 1962 roku Stanisław Curyło rozpoczął swoją przygodę z piłką nożną, dołączając do młodzieżowej drużyny Cracovii. Zespół ten, pod jego przewodnictwem, zdobył mistrzostwo Krakowa juniorów, co stało się fundamentem jego wczesnej kariery. W 1970 roku, Curyło zadebiutował w seniorskich rozgrywkach, grając przeciwko Warcie Poznań.

Trzy lata później, w 1973 roku, po pewnych zawirowaniach, zmienił klub. Miał początkowo trafić do Wisłoki Dębica, ale po rozegraniu sparingu ze Stalą Rzeszów, zdecydował się na przeszłość do rzeszowskiego klubu. Osiągnął z nim wiele, w tym awans do I ligi oraz zdobycie Pucharu Polski. Po spektakularnym meczu, w którym Stal pokonała Skeid Fotball 4:1 w Pucharze Zdobywców Pucharów, Curyło otrzymał ofertę grania w Norwegii. Niestety, polskie przepisy, które uniemożliwiały wyjazdy piłkarzom poniżej 30. roku życia, pokrzyżowały mu te plany.

Podczas swojej kariery we wspomnianym klubie, Curyło rozegrał 82 mecze ligowe, w których zdobył w sumie 11 goli. W 1977 roku przeszły do Górnika Zabrze, gdzie na jego debiut w nowym zespole przypadł spadek do II ligi. W następnym sezonie jednak Górnik powrócił do najwyższej klasy rozgrywkowej. W 1979 roku Curyło miał okazję zagrać w reprezentacji Polski B w meczu przeciwko Węgrom, kończąc się wygraną Polaków 2:1 i zaliczając przy tym asystę.

Kolejnym przystankiem w jego karierze był Ruch Chorzów, do którego przeszedł w 1982 roku na zasadzie wolnego transferu. Curyło stał się pierwszym zawodnikiem, który przeszedł z Górnika do Ruchu. W tej drużynie wystąpił w 20 meczach w I lidze. Rok później, pod skrzydłami Jana Złomańczuka, przeniósł się do Igloopolu Dębica.

Pod koniec swojej kariery sportowej, Curyło grał w klubach prezentujących niższe ligi, takich jak Unia Tarnów, Jadowniczanka Jadowniki, oraz Wisłoka Dębica i Czarnovia Czarna. Warto również wspomnieć, że po zakończeniu kariery piłkarskiej pełnił funkcję trenera w Kamieniarzu Golemki oraz juniorach Czarnovii Czarna, dzieląc się swoimi umiejętnościami i doświadczeniem z młodymi zawodnikami.

Statystyki ligowe

Przedstawione dane obrazują karierę piłkarską Stanisława Curyło w różnych klubach i ligach. Statystyki te dostarczają cennych informacji na temat jego osiągnięć w kolejnych sezonach rozgrywkowych.

SezonKlubLigaMeczeGole
1970/1971CracoviaII liga10
1971/1972CracoviaIII liga??
1972/1973Cracovialiga okręgowa??
1973/1974Stal RzeszówII liga160
1974/1975Stal RzeszówII liga185
1975/1976Stal RzeszówI liga210
1976/1977Stal RzeszówII liga276
1977/1978Górnik ZabrzeI liga71
1978/1979Górnik ZabrzeII liga233
1979/1980Górnik ZabrzeI liga304
1980/1981Górnik ZabrzeI liga152
1981/1982 (w)Ruch ChorzówI liga70
1982/1983Ruch ChorzówI liga100
1983/1984Igloopol DębicaII liga??
1984/1985Igloopol DębicaII liga??
1985/1986Unia TarnówII liga??
1986/1987Unia TarnówIII liga??
1987/1988Jadowniczanka Jadowniki???
1988/1989Wisłoka DębicaIII liga??
1989/1990Wisłoka DębicaIII liga??

Przypisy

  1. a b Stanisław Curyło – człowiek legenda. [w:] czarnovia.net [on-line]. 07.03.2014 r. [dostęp 26.01.2017 r.]
  2. Marek Dziechciarz: Awanse i spadki – czyli Stanisława Curyły dziwne przypadki.... [w:] gornikzabrze.pl [on-line]. 10.09.2015 r. [dostęp 26.01.2017 r.]
  3. Stanisław Curyło. [w:] 90minut.pl [on-line]. [dostęp 26.01.2017 r.]
  4. Występy i bramki zawodników Stali w meczach ligowych i barażowych 1953 – 2016. [w:] stalrzeszow.pl [on-line]. [dostęp 26.01.2017 r.]
  5. Górnik Zabrze – sezon po sezonie. [w:] hppn.pl [on-line]. [dostęp 26.01.2017 r.]
  6. Ruch Chorzów 1982/83. [w:] skladyfutbol.pl [on-line]. [dostęp 26.01.2017 r.]
  7. 1978-1997. [w:] igloopol.info [on-line]. [dostęp 26.01.2017 r.]
  8. Kamieniarz Golemki. [w:] 90minut.pl [on-line]. [dostęp 26.01.2017 r.]

Oceń: Stanisław Curyło

Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:19