UWAGA! Dołącz do nowej grupy Kraków - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Andrzej Wołkowski


Andrzej Karol Wołkowski, urodzony 14 lutego 1913 roku w Krakowie, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego hokeja. Jego kariera sportowa wiąże się nie tylko z osiągnięciami na lodowisku, ale także z jego rolą jako trenera oraz olimpijczyka.

W 1936 roku reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen, gdzie miał okazję rywalizować z najlepszymi zawodnikami świata. Po zakończeniu kariery sportowej, Andrzej Wołkowski oddał się pracy trenerskiej, wpływając tym samym na rozwój hokeja w Polsce.

Jego życie zakończyło się 4 marca 1995 roku w rodzinnym Krakowie, gdzie pozostawił po sobie ważne ślady w historii polskiego sportu.

Życiorys

Andrzej Wołkowski to postać o bogatej karierze sportowej, która rozpoczęła się w drużynie Sokół Kraków, w której grał w latach 1929–1932. Następnie kontynuował swoją zawodową przygodę z hokejem w Cracovii, gdzie występował w latach 1933–1939 oraz po przerwie, od 1946 do 1947. W późniejszym okresie grał w takich zespołach jak Ogniwo i Gwardia Kraków, a także Spójnia i Sparta Nowy Targ, obecnie Podhale Nowy Targ, gdzie spędził lata 1953–1954.

Wołkowski zapisał się na stałe w historii polskiego hokeja jako trzykrotny mistrz Polski w barwach Cracovii, zdobywając tytuły w latach 1937, 1946 oraz 1947. W czasie swojej kariery miał również zaszczyt reprezentować Polskę w 56 meczach, w których zdobył 31 bramek w latach 1933–1947. Wziął udział w sześciu edycjach Mistrzostw Świata: w 1933, 1935, 1937, 1938, 1939 oraz 1947, a jego umiejętności i osiągnięcia były doceniane, co pozwoliło mu dwukrotnie znaleźć się w drużynie gwiazd turniejów.

Na igrzyskach olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen w 1936 roku, Wołkowski przyczynił się do zajęcia przez Polskę 9. miejsca. Dodatkowo, w 1939 roku wystąpił w historycznym meczu Europa – Kanada.

W 1949 roku, podczas pokazowego spotkania z radziecką drużyną CSKA Moskwa, w wyniku niefortunnego zderzenia z zawodnikiem Wsiewołodem Bobrowem, Andrzej doznał wstrząśnienia mózgu, co wymusiło długotrwałą hospitalizację w moskwickim szpitalu.

Po zakończeniu kariery sportowej w 1949 roku, Wołkowski ukończył kurs instruktorów hokeja na lodzie, co otworzyło przed nim nowe możliwości. Od 1950 roku rozpoczął pracę jako trener, prowadząc drużyny takie jak Podhale Nowy Targ oraz Piast Cieszyn, z którym awansował do I ligi w 1957 roku. Był także trenerem GKS-u Katowice, zdobywając z tą drużyną mistrzostwo Polski w sezonie 1964/1965.

W późniejszych latach sprawował funkcję szkoleniowca reprezentacji Jugosławii, a także prowadził drużynę Stali Sanok, z którą uzyskał awans do II ligi. Trenował również Stilon Gorzów Wielkopolski, a od 1952 roku był członkiem Rady Trenerów Polskiego Związku Hokeja na Lodzie. Przez krótki czas pełnił rolę selekcjonera reprezentacji Polski w latach 1957-1958, współpracując z Władysławem Wiro – Kiro.

Warto również wspomnieć, że swoją karierę sportową opisał w książce zatytułowanej „W pogoni za krążkiem”, która ukazała się w 1956 roku. Za swoje zasługi Andrzej Wołkowski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Prywatnie, był żonaty i miał syna. Po zakończeniu swojego życia spoczywa na cmentarzu Rakowickim (kwatera BA, wsch.).

Przypisy

  1. Trener Andrzej Wołkowski. Nasz sukces to nie tylko zasługa hokeistów. „Nowiny”, s. 2, Nr 81 z 23.03.1971 r.
  2. Hokeiści Stali Sanok przed trudnym egzaminem. „Nowiny”, s. 2, Nr 61 z 03.03.1971 r.
  3. J. Kozioł. Bez kompleksu przed bardziej sytuowanymi, czyli... Sanocki hokej na drodze do sukcesu. „Podkarpacie”, s. 6, Nr 14 z 31.12.1970 r.
  4. Andrzej Wołkowski: W pogoni za krążkiem. opracował Zbigniew K. Rogowski. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1956. [dostęp 29.06.2011 r.]

Oceń: Andrzej Wołkowski

Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:6