Gustaw Bator


Gustaw Bator, urodzony 17 kwietnia 1907 roku w Krakowie, a zmarły 13 maja 1955 roku w tym samym mieście, był znaczącą postacią w historii polskiego futbolu.

Jako piłkarz sprawdzał się na różnych pozycjach, w tym jako napastnik oraz pomocnik. Jego umiejętności zaowocowały powołaniem do reprezentacji Polski, w której występował w latach 1931–1932.

Po zakończeniu kariery zawodniczej, Gustaw Bator podjął się roli trenera piłkarskiego, gdzie mógł dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami sportowców.

Kariera klubowa

W swojej przygodzie z piłką nożną Gustaw Bator rozpoczął grę w klubieNadwiślan Kraków. Jego dalsze kroki prowadziły do występów w KS Grzegórzeckim oraz Garbarni Kraków. Z tą drugą drużyną zdołał zdobyć mistrzostwo Polski w sezonie 1931.

W okresie od 1935 do 1939 roku był zawodnikiem Kotwicy Pińsk, a później dołączył do KS Chełmek. Niestety, wojenne zawirowania wpłynęły na rozwój jego kariery. Podczas II wojny światowej, grał w Cracovii oraz Wisły Kraków, biorąc udział w spotkaniach towarzyskich oraz w Okupacyjnych Mistrzostwach Krakowa.

W końcu czerwca 1942 roku Gustaw Bator był osadzony w więzieniu Montelupich z zarzutem zamachu na niemiecki pociąg, co na pewien czas przerwało jego karierę. Po wojnie, w 1945 roku, rozpoczął nowe rozdziały w MKS Kraków, gdzie grał przez trzy lata, a swoją sportową aktywność zakończył w 1948 roku.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Polski Gustaw Bator zadebiutował 14 czerwca 1931 roku w meczu przeciwko Czechosłowacji. Jego ostatni występ miał miejsce w następnym roku. W ciągu swojej kariery reprezentacyjnej rozegrał łącznie trzy spotkania, w których zdobył jedną bramkę.

Bramki w reprezentacji

LpDataMiejscePrzeciwnikBramkiWynikKategoria meczu
110 lipca 1932Stadion Wojska Polskiego w WarszawieSzwecja2:02:0Mecz towarzyski

Kariera trenerska

Po zakończeniu swojej kariery na boisku piłkarskim, Gustaw Bator podjął wyzwanie, które umożliwiło mu rozwijanie swoich umiejętności jako trener.

W ciągu swojej kariery trenerskiej pracował z różnymi klubami, takimi jak Łobzowianka Kraków, Garbarz Zembrzyce oraz Unia Pionki.

Przypisy

  1. Arnold Andrunik (red. Krystyna Chowaniec): Zapiski z osobistych przeżyć w czasie II wojny światowej i okupacji. Sanok: Stowarzyszenie Wychowawców „Eleusis” w Sanoku, 2018 r.
  2. a b Okres świetności 1929-1931. garbarnia.krakow.pl. [dostęp 02.12.2019 r.]

Oceń: Gustaw Bator

Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:8