Zdzisław Skalski

Karierę piłkarską rozpoczął w miejscowej drużynie, Spartcie Kraków, gdzie grał w latach 1931–1936. W 1937 roku, Cracovia przyjęła go do swojego składu, co otworzyło przed nim nowe możliwości.

Debiut w "Pasach" miał miejsce 23 maja 1937 roku w meczu, w którym Cracovia pokonała Wartę Poznań 2:0. Już w kolejnym sezonie, 24 kwietnia 1938 roku, Skalski zdobył swoją pierwszą bramkę, znowu w starciu z tym samym rywalem, a wynik końcowy wyniósł 5:2 na korzyść jego drużyny.

W trakcie swojej kariery z Cracovią zdobył mistrzostwo Polski w 1937 roku. Niestety, jego kariera zakończyła się tragicznie z powodu kontuzji spowodowanej faulem Władysława Lemiszki, co zmusiło go do zakończenia aktywnej gry w piłkę nożną.

Oprócz wyczynów sportowych, Zdzisław Skalski był także zdolnym studentem. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1945 roku, a następnie pracował jako radca prawny. W latach 50. stał na czele drużyny Cracovii jako kierownik.