Stefan Rusin (piłkarz)

Początki jego kariery zawodowej związane były z klubem Dąbski Kraków, z którego przeszedł do Zwierzynieckiego Kraków, grając tam w latach 1925-1926. Następnie spędził sezon 1926-1927 w BBSV Bielsko, a kolejne lata jego kariery to czas spędzony w Garbarni Kraków. W 1928 roku znalazł swoje miejsce w Cracovii, z którą związany był przez trzy sezony.

Zapisał się w historii klubu, debiutując 25 marca 1928 roku, podczas meczu przeciwko Czarnym Lwów, w którym Cracovia zwyciężyła 6:0. Jego pierwszy gol padł tydzień później, 1 kwietnia 1928 roku, podczas zaciętego spotkania z TKS-em Toruń, które zakończyło się wynikiem 2:3 na korzyść „Pasów”. W 1930 roku był częścią drużyny, która zdobyła tytuł mistrza Polski, co było kulminacją jego znakomitej kariery w Cracovii.

Po pewnym czasie Rusin przeszedł do WKS-u 22 pp Siedlce, ale po trzech latach zdecydował się na powrót do Cracovii, z którą w 1934 roku wywalczył tytuł wicemistrza Polski. Jego droga zawodnicza prowadziła go także przez Okęcie Warszawa w latach 1935-1938. Ostatecznie, w 1939 roku zakończył swoją karierę piłkarską w macierzystym klubie Dąbskim Kraków, gdzie również pełnił rolę grającego trenera.

W ciągu swojej kariery reprezentacyjnej Rusin miał okazję wystąpić w dwóch nieoficjalnych meczach w barwach narodowych. Po raz pierwszy zagrał 2 czerwca 1929 roku, gdzie Polska odniosła zwycięstwo 5:1 nad amatorską reprezentacją Czechosłowacji. Drugi występ miał miejsce 11 maja 1930 roku, podczas przegranego meczu z reprezentacją Węgier, który zakończył się wynikiem 3:1.