Ludwik Miętta-Mikołajewicz


Ludwik Miętta-Mikołajewicz, urodzony 20 stycznia 1932 roku w Krakowie, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej koszykówki. Jako zawodnik i trener, jego kariera jest związana głównie z Wisłą Kraków, jednym z czołowych klubów sportowych w Polsce.

Miętta-Mikołajewicz ma na swoim koncie znaczące osiągnięcia, w tym dwa tytuły wicemistrza Europy, które zdobył z kobiecą reprezentacją Polski w latach 1980 i 1981.

Życiorys

Zawodnik

Po ukończeniu IV Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza w Krakowie, które to nauczanie prowadził olimpijczyk Edward Szostak, rozpoczął aktywną karierę sportową w 1948 roku, przystępując do drużyny koszykarskiej Wisły Kraków. Jego talent i zaangażowanie przyniosły drużynie sukcesy, w tym zdobycie mistrzostwa Polski w 1951 roku oraz wicemistrzostwa w 1952 roku. Po zakończeniu sezonu w 1952 roku został powołany do zasadniczej służby wojskowej, co zakończyło jego karierę jako profesjonalnego sportowca.

Trener Wisły Kraków

W okresie od 1957 do 1982 roku, Miętta-Mikołajewicz poświęcił się pracy jako trener żeńskiej drużyny Wisły Kraków. Pod jego kierownictwem zespół zdobył łącznie 14 tytułów mistrza Polski w latach 1963-1981 oraz cztery medale wicemistrzostwa w latach 1967-1974. Oprócz tego, Miętta-Mikołajewicz poprowadził drużynę do trzech brązowych medali mistrzostw Polski w latach 1959, 1960 i 1962, a także do mistrzostwa Polski juniorek w 1961 roku oraz do czterech Pucharów Polski (1959, 1966, 1967, 1979). W szczególności warto podkreślić, że w 1970 roku drużyna zajęła drugie miejsce w klubowym Pucharze Europy. W ciągu 26 sezonów, jego zespół aż 21 razy stawał na podium mistrzostw Polski, a w latach 1962-1977 osiągał te sukcesy nieprzerwanie.

Trener reprezentacji

Miętta-Mikołajewicz był również trenerem żeńskiej reprezentacji Polski, prowadząc ją w latach 1963-1967, kiedy to drużyna zajęła 5. miejsce na mistrzostwach Europy w 1964 roku oraz 8. miejsce w 1966 roku. Z kolei w okresie od kwietnia 1979 do 1988 roku, znów pełnił tę funkcję, prowadząc reprezentację na mistrzostwach Europy w 1980 i 1981 roku, gdzie drużyna zdobyła srebrne medale (2. miejsce). Podczas jego kadencji reprezentacja brała również udział w turniejach kwalifikacyjnych do Igrzysk Olimpijskich w 1980, 1984 oraz 1988 roku, choć nie zdołała zakwalifikować się do igrzysk.

Działacz

W latach 1985-1988 Miętta-Mikołajewicz pełnił rolę kierownika wyszkolenia, by następnie pełnić funkcję dyrektora w latach 1988-1990. Od 1990 roku nieprzerwanie sprawował stanowisko prezesa TS Wisła Kraków. W rocznicę 100-lecia istnienia Wisły w 2006 roku, równocześnie piastował funkcję prezesa zarządu sportowej spółki akcyjnej Wisła Kraków. Jako działacz Polskiego Związku Koszykówki, był również wiceprezesem od 1995 roku oraz członkiem FIBA, gdzie brał udział w pracach rady trenerów w latach 1980-1988 oraz komisji ds. koszykówki kobiecej w latach 1980-1994. Od 1 września 2014 roku znów objął funkcję prezesa Wisły Kraków S.A.

Nagrody i wyróżnienia

Wielkim uznaniem cieszy się dorobek Ludwika Miętty-Mikołajewicza, który otrzymał liczne odznaczenia oraz nagrody. Wśród nich znajdują się Srebrny Krzyż Zasługi oraz Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany mu w 2002 roku. Odznaczenie to świadczy o jego znaczącym wkładzie w rozwój polskiego sportu.

W 1996 roku otrzymał Nagrodę miasta Krakowa, co również podkreśla jego zasługi dla lokalnej społeczności. Oprócz tego, w 1980 roku został wyróżniony tytułem trenera roku przez redakcję Przeglądu Sportowego, co dodatkowo świadczy o jego bogatej karierze trenerskiej.

W 2005 roku Miętta-Mikołajewicz, wspólnie z takimi postaciami jak Janusz Wichowski, Marek Paszucha oraz Alojzy Chmiel, został uhonorowany tytułem honorowego członka Polskiego Związku Koszykówki. To wyróżnienie jest wyrazem uznania za jego wkład w rozwój koszykówki w Polsce.

Przypisy

  1. Druga kadencja Marka Pałusa. gp24.pl. [dostęp 13.02.2018 r.]
  2. lista trenerów roku w Plebiscycie Przeglądu Sportowego. [dostęp 20.04.2017 r.]
  3. Ludwik Miętta-Mikołajewicz prezesem Wisły SA.
  4. M.P. z 2002 r. nr 18, poz. 322.

Oceń: Ludwik Miętta-Mikołajewicz

Średnia ocena:4.45 Liczba ocen:10