Alfred Ader to niezwykle ciekawa postać w historii polskiego sportu. Urodził się 17 października 1892 roku w Krakowie, gdzie rozpoczął swoją przygodę z szermierką, która miała istotny wpływ na jego życie. Pasjonował się zarówno szablą, jak i floretem, a jego umiejętności na torze walki przyczyniły się do jego sukcesów na arenie międzynarodowej.
Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie w Warszawie, gdzie zmarł 19 października 1941 roku. Pomimo krótkiego życia, Ader odniósł znaczące osiągnięcia sportowe, w tym tytuł drużynowego akademickiego wicemistrza świata. Jego osiągnięcia pozostają inspiracją dla kolejnych pokoleń szermierzy w Polsce.
Życiorys
Alfred Ader był synem Leona, który prowadził kancelarię adwokacką w Krakowie, oraz Eweliny Lord. Ukończył 8-klasowe Gimnazjum Św. Anny w Krakowie, a swoje studia kontynuował w Wiedniu oraz rodzinnym Krakowie, gdzie z powodzeniem zakończył naukę. W 1919 roku uzyskał tytuł doktora praw na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W kwietniu 1915 roku Ader został zmobilizowany do armii austriackiej, a następne trzy lata spędził na różnych frontach bojowych, w tym rosyjskim, rumuńskim i ukraińskim. Jego pierwotna rola to funkcje wywiadowcze, jednak później dowodził baterią artylerii, osiągając stopień podporucznika. Dnia 17 listopada 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego, a przydzielono go do sądu wojskowego w Krakowie. W lutym 1924 roku został awansowany do rangi kapitana, z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 roku.
W czasie swoich studiów Ader był utalentowanym szermierzem. Już przed rokiem 1914 był aktywnym członkiem Krakowskiego Klubu Szermierczego. W grudniu 1921 roku przyczynił się do reaktywacji sekcji szermierczej klubu AZS Kraków wraz z Bolesławem Macudzińskim, Adamem Papée, Konradem Winklerem oraz Jerzym Zabielskim.
Na letnich igrzyskach olimpijskich, które odbyły się w Paryżu w 1924 roku, pełnił rolę kapitana polskiej drużyny w turnieju szablistów. Niestety, Polska odpadła z rozgrywek po przegranej w eliminacjach z Holandią i USA, a Ader nie zdobył żadnego zwycięstwa w tych meczach. Mimo tego, na pierwszych akademickich mistrzostwach świata, które miały miejsce w Warszawie w dniach 17–24 września 1924, zdobył dwa srebrne medale w turniejach drużynowych – w szabli oraz florecie.
Wziął również udział w pierwszym międzypaństwowym meczu szermierczym, który odbył się 14 czerwca 1925 roku w Pradze, gdzie Polska zmierzyła się z Czechosłowacją. W mistrzostwach Polski w 1925 roku Ader dwukrotnie zajął 4. miejsce, zarówno w szabli, jak i florecie. Karierę sportową zakończył w 1928 roku, a w latach 1926-1928 pełnił obowiązki skarbnika Polskiego Związku Szermierczego.
Alfred Ader spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 136-1-14.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: ALFRED ADER, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 06.04.2018 r.]
- M.P. z 1931 r. nr 75, poz. 123 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i rozwoju sportu”.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Artur Sarnat | Bartłomiej Chwalibogowski | Leszek Snopkowski | Michał Stolarz | Jan Karaś | Piotr Madejski | Leon Sperling | Ludwik Żeleński | Agnieszka Rabka | Tadeusz Kotlarczyk | Adam Wolański (piłkarz ręczny) | Tadeusz Miksa | Zdzisław Bieniek | Dariusz Kasperek | Ryszard Kupczak | Jakub Greguła | Krzysztof Majda | Piotr Polczak | Michał Miśkiewicz (piłkarz) | Stanisław Nowosielski (działacz sportowy)Oceń: Alfred Ader