Jan Gmyrek

Sport i rekreacja

Jan Wojciech Gmyrek, urodzony 2 marca 1951 roku w Krakowie, to postać o dużym znaczeniu w polskim sporcie. Jest uznawany za jednego z czołowych zawodników piłki ręcznej, a jego kariera sportowa jest imponującym przykładem determinacji i pasji w dążeniu do sukcesu.

Gmyrek pełnił rolę środkowego rozgrywającego w swojej drużynie, wyróżniając się nie tylko umiejętnościami technicznymi, ale także strategicznym podejściem do gry. Jako reprezentant kraju, przyczynił się do wielu sukcesów, w tym zdobycia brązowego medalu olimpijskiego na Igrzyskach w Montrealu, co stanowi jeden z najbardziej znaczących momentów w jego karierze sportowej.

Życiorys

Kariera klubowa

Jan Gmyrek, rozpoczął swoją przygodę z piłką ręczną jako młody zawodnik w AZS Kraków, klubie, w którym spędził lata 1964-1970. W 1968 roku jego drużyna zdobyła srebrny medal podczas międzynarodowych akademickich mistrzostw Polski. Jednakże, w 1969 roku zespół, w którym grał, spadł z I ligi. W sezonie 1970/1971 Gmyrek związał się z Stalą Mielec, gdzie występował z sukcesami, zdobywając Puchar Polski w 1971 oraz wicemistrzostwo kraju w 1975. Po zakończeniu sezonu 1975/1976 przeszedł do Hutnika Kraków, z którym w 1977 roku zademonstrował swoje umiejętności, wywalczając awans do I ligi. W 1978 roku zdobył wicemistrzostwo Polski oraz Puchar Polski, a następnie w kolejnych latach, w 1979 i 1980, triumfował w mistrzostwach Polski. W latach 1980-1987 występował w austriackim zespole HC Eggenburg. Zakończył swoją karierę sportową w Hutniku Kraków, w sezonie 1987/1988, gdzie drużyna uplasowała się na 6 miejscu w lidze.

Kariera reprezentacyjna

Nie tylko na poziomie klubowym Gmyrek odnosił sukcesy. Był także reprezentantem Polski w piłce ręcznej, zaczynając od gry w kategoriach młodzieżowych. W 1968 roku zdobył brązowy medal, a dwa lata później srebrny medal Młodzieżowych Zawodów Przyjaźni. W seniorskiej reprezentacji zadebiutował 26 czerwca 1970 w towarzyskim meczu przeciwko Jugosławii. W tym samym roku z drużyną narodową zajął 2. miejsce w Pucharze Bałtyku. Zasłynął również w eliminacjach do igrzysk olimpijskich w Monachium w 1972 roku, gdzie zdobył 15 bramek w pięciu spotkaniach. Na igrzyskach w Monachium jego drużyna zajęła 10. miejsce, a Gmyrek zdobył tam 7 bramek w czterech meczach. W 1974 roku wystąpił na mistrzostwach świata, gdzie Polska zajęła 4. miejsce, strzelając 13 bramek w sześciu spotkaniach. Zespół Gmyrka zdobył także 2. miejsce w Pucharze Świata z 1975 roku oraz srebrny medal igrzysk olimpijskich w Montrealu w 1976 roku. Po tych sukcesach został powołany na stanowisko kapitana reprezentacji, prowadząc drużynę m.in. do szóstego miejsca na mistrzostwach świata w 1978 roku. W sumie rozegrał 182 spotkań w biało-czerwonych barwach, zdobywając 349 bramek, a także dwa brązowe medale akademickich mistrzostw świata oraz brązowy medal Mistrzostw Armii Zaprzyjaźnionych w 1976 roku.

Kariera trenerska i praca zawodowa

Gmyrek zakończył karierę sportową, ale nie zakończył swojej przygody ze sportem. W 1971 roku ukończył Technikum Elektromechaniczne w Krakowie, a w 1977 roku obronił dyplom na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. W latach 1988-1993 prowadził drużynę Hutnika Kraków, z osiągnięciem czwartego miejsca w 1989 roku, a w sezonie 1993/1994 trenował AZS Kraków, który spadł z II ligi. Pracował także przez wiele lat w austriackiej firmie motoryzacyjnej, aż w 2017 roku przeszedł na emeryturę. W swojej karierze sportowej otrzymał wiele wyróżnień, w tym tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu w 1974 roku, brązowy Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe w 1976 roku oraz Diamentową Odznakę ZPRP w 1993 roku, a także został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l Władysław Zieleśkiewicz 100 lat polskiej piłki ręcznej 1918-2018, wyd. ZPRP, Warszawa 2018, s. 546, 547, 1067-1079
  2. Władysław Zieleśkiewicz, Jan Wojciech Gmyrek - gwiazda lat 70. Piłka ręczna górą, w: Handball Polska, nr 9 (89)/2014, s. 45-49
  3. Czesław Michalski Akademicki Związek Sportowy w Krakowie. Część II 1945-2009, wyd. Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2012, s. 256
  4. a b Encyklopedia miasta Mielca. Litera G

Oceń: Jan Gmyrek

★★★★★
Średnia ocena:4.78 Liczba ocen:18