Jan Kanty Fibich


Jan Kanty Fibich, urodzony 20 października 1872 roku w Krakowie, to postać o wieloaspektowym życiorysie. Był nie tylko polskim oficerem, ale także aktywnym sportowcem oraz przedsiębiorcą.

Jego życie zakończyło się w Monte Carlo 29 maja 1906 roku, co podkreśla międzynarodowy zasięg jego działalności. Osobowość Fibicha łączyła w sobie różnorodne pasje i umiejętności, torując mu drogę w wielu dziedzinach życia.

Życiorys

Jan Kanty Fibich był osobą o niezwykle barwnym życiorysie, związanym zarówno z wojskiem, jak i sportem. Jako oficer zawodowy C. K. Armii, spędził znaczną część swojego życia w służbie wojskowej. Jego kariera rozpoczęła się w lwowskim pułku ułanów. Po mianowaniu kadetem w kawalerii, już od 1 września 1892 roku zaczynał swoją przygodę w strukturach wojskowych, służąc w 12 pułku ułanów w Esseg.

W miarę upływu lat, Fibich zdobywał awanse i zdobywał uznanie w swoim zawodzie. Jego stopień porucznika uzyskał ze starszeństwem od 1 listopada 1894 roku, a następnie kontynuował służbę w 3 pułku ułanów, z którego część lat spędził w Łańcucie, a od 1895 roku stacjonował w Gródku. W 1896 roku korzystał z urlopu, co nie przeszkodziło mu w uczestnictwie w licznych zawodach jeździeckich, gdzie jego umiejętności były regularnie doceniane.

Jego chwała jako jeźdźca była szczególnie widoczna na początku września 1897 roku, kiedy to wziął udział w gonitwie „September Steeple Chase” na torze Freudenau w Wiedniu, gdzie jako porucznik zdobył pierwsze miejsce. Fibich stał się znanym sportowcem w Galicji, nie tylko w kategoriach jeździeckich, ale także w sporcie automobilowym po zakończeniu kariery wojskowej.

Kiedy opuścił armię, zajął się wyścigami samochodowymi, posiadając jeden z pierwszych nowoczesnych pojazdów we Lwowie. Fibich zdołał rozwinąć prędkości, które wówczas były nieosiągalne w regionie. W dniu 26 września 1904 roku podczas testowej jazdy na trasie między Jasłem a Krosnem, jego próba zakończyła się tragedią, gdy pojazd, prowadzony przez Włocha, przypadkowo przejechał mężczyznę w miejscowości Potok.

Fibich, po śmierci babki, Straszewskiej, odziedziczył majątek w Lipnikach, w tym rafinerię nafty „Fibich-Straszewska”. Chociaż majątek był znaczny, Fibich był znany z rozrzutnego trybu życia i szybko stracił kontrolę nad finansami. Nie chcąc zajmować się rolnictwem ani prowadzić interesów, przekazał ten majątek siostrze, Byszewskiej. Część pieniędzy zainwestował w tereny naftowe w Borysławiu, a także sprzedał swój udział w rafinerii „Fibich-Stawiarski”, aby zdobyć fundusze.

W 1905 roku Fibich ożenił się z Kazimierą Heleną hrabiną Starzeńską, córką hrabiego Edwarda Starzeńskiego. Jednak jego życie osobiste również nie przyniosło mu szczęścia. W 1906 roku, dysponując niewielką ilością pieniędzy, udał się do Monte Carlo, gdzie również szybko stracił swoje oszczędności. Jego problemy finansowe i osobiste doprowadziły go do tragedii, a Jan Kanty Fibich popełnił samobójstwo, kończąc swoje burzliwe życie.

Przypisy

  1. Jan Kanty Fibich. sejm-wielki.pl. [dostęp 13.01.2019 r.] (ang.).
  2. Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Lwów / Warszawa: 1908, s. 898.
  3. Kroniczka wiedeńska. „Słowo Polskie”. Nr 212, s. 2, 11.09.1897 r.
  4. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1897. Wiedeń: 1896, s. 711.
  5. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1896. Wiedeń: 1895, s. 669.
  6. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1895. Wiedeń: 1895, s. 675.
  7. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1895. Wiedeń: 1895, s. 592.
  8. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1894. Wiedeń: 1894, s. 705.
  9. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1893. Wiedeń: 1893, s. 713.
  10. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1893. Wiedeń: 1893, s. 616.
  11. a b Kronika. Katastrofa automobilowa. „Nowa Reforma”. Nr 225, s. 2, 01.10.1904 r.
  12. a b c d e f g h i j Smutny koniec. „Nowości Illustrowane”. Nr 23, s. 14, 19, 09.06.1906 r.

Oceń: Jan Kanty Fibich

Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:6