Henryk Ferdynand Kaden

---

Życiorys

Henryk Ferdynand Kaden przyszedł na świat w rodzinie o licznych tradycjach. Jego ojciec, ziemianin oraz adwokat, Gustaw Adolf, urodził się w 1836 roku, a matka, Róża z Hupertów, miała swoje życie datowane od 1840 do 1904 roku. W jego genealogii znajdziemy weterana powstania listopadowego, Ernesta Leopolda Kadena, a także braci, do których należał między innymi lekarz Kazimierz oraz aktor Czesław, jak również Helena Bandrowska, matka wysoko cenionych pisarzy, w tym Juliusza Kadena-Bandrowskiego oraz Jerzego Bandrowskiego.

W 1883 roku rozpoczął naukę w gimnazjum Św. Anny w Krakowie, a w 1890 roku zdał maturę w III Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego. Po roku spędzonym w pułku ułanów armii Austro-Węgier, który zakończył z awansem na stopień podporucznika rezerwy, od października 1891 roku związał się ze studiami historycznymi na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W trakcie swoich studiów w roku akademickim 1893/1894 spędził czas na uniwersytecie we Fryburgu, a po osiągnięciu absolutorium w 1896 roku, uczestniczył przez 18 miesięcy w ekspedycji naukowej, zajmującej się archiwami watykańskimi. Specjalizując się w historii XVIII wieku, w 1898 roku obronił rozprawę doktorską na temat „Polska a Fryderyk I Hohenzollern”. Pomimo tego, zrezygnował z kariery akademickiej i skupił się na sferze bankowości.

W 1898 roku, we współpracy z szwagrem Tadeuszem Niemojewskim, założył Dom Bankowy Kaden i Niemojewski, w którym działał przez dekadę. W 1901 roku bank mieścił się przy ul. Marszałkowskiej 122 w Warszawie. W 1909 roku objął stanowisko dyrektora w Pierwszym Warszawskim Towarzystwie Wzajemnego Kredytu. Po swoim powrocie z Szwajcarii, gdzie przebywał podczas I wojny światowej, w 1919 roku przekształcił to towarzystwo w Bank Zjednoczonych Ziem Polskich SA, co związane było z przejęciem części kapitału przez Banca Commerciale Italiana. Zaczęły się wtedy bliskie współprace Henryka z włoskim kapitałem.

Będąc członkiem zarządu Banku Zjednoczonych Ziem Polskich, w latach 20. zasiadał także w radach nadzorczych innych instytucji, takich jak Bank Angielsko-Polski SA. W 1923 roku wszedł do rady nadzorczej Związku Banków w Polsce, którym kierował w latach 1924-1927, a także reprezentował bankowość prywatną w Banku Polskim SA. Podczas narastającego kryzysu walutowego, zwracał się o pomoc dla zagrożonych banków prywatnych, co mu się częściowo udało uzyskać.

W trakcie I wojny światowej był członkiem Stronnictwa Polityki Realnej. Choć nie angażował się zbyt mocno w politykę, po zamachu majowym był postrzegany jako zwolennik rządów piłsudczykowskich, z drugiej strony sprzeciwiał się etatyzacji bankowości oraz wzrostowi pozycji Banku Gospodarstwa Krajowego. Uznawał odbudowę kredytu długoterminowego za kluczowy cel, producenta, który miał marginalne znaczenie w bankowości prywatnej. Jako prezes Związku Banków w Polsce, planował wprowadzenie konkurencji do sektora bankowego, niemniej jednak plany te okazały się nierealne.

Po fuzji Banku Zjednoczonych Ziem Polskich z Bankiem Handlowym w Warszawie, znalazł się w zarządzie tej instytucji. W 1927 roku, z powodu poważnej choroby nowotworowej, musiał ustąpić z prezesury Związku Banków w Polsce, a rok później z rezygnacją z członkostwa w Radzie Banku Polskiego. Do samej śmierci pozostał członkiem rady Banku Handlowego.

Poza działalnością w obszarze bankowości, angażował się aktywnie w życie ekonomiczne, pełniąc między innymi funkcje prezesa zarządu Cukrowni i Rafinerii „Nieledew” SA oraz wiceprezesa Polskich Zakładów Elektrycznych „Brown-Boveri” SA, a także członka rady nadzorczej Elektrowni Okręgu Warszawskiego.

Henryk Kaden był również autorem zbioru aforyzmów Myśli (Warszawa-Kraków 1918), a drugi tom pozostawił w formie rękopisu. Jego małżonką od 1900 roku była Zofia ze Znanieckich (1882–1960), która pochodziła z rodziny ziemiańskiej oraz była powstańcem styczniowym. Zmarł i został pochowany w grobie rodzinnym żony na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w kwaterze 190-6-14.

---

Oceń: Henryk Ferdynand Kaden

---