Jerzy Dobrzański (pilot rajdowy)

Sport i rekreacja

Jerzy Dobrzański, znany również pod pseudonimem "Ruruś", to postać, która w brygadzie polskiego motorsportu zapisała się złotymi literami. Urodził się on 11 czerwca 1923 roku w Krakowie, zaś jego życiowa droga zatrzymała się 23 sierpnia 2013 roku.

Był to nie tylko utalentowany kierowca, ale również wybitny pilot rajdowy. Dobrzański zdobył wielokrotnie tytuł rajdowego mistrza Polski, co dowodzi jego umiejętności i determinacji w dążeniu do doskonałości. Jego sukcesy na trasach rajdowych są dowodem na wielką pasję i zaangażowanie w motorsport.

Poza osiągnięciami sportowymi, Dobrzański był także inżynierem mechanikiem, co pomogło mu w doskonaleniu swoich umiejętności w obszarze motoryzacji. Niestety, jego życie zostało naznaczone dramatycznymi wydarzeniami, gdyż był on również więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych, w tym Gross-Rosen oraz Oranienburg, co w znacznym stopniu wpłynęło na jego późniejsze życie i karierę.

Życiorys

Jerzy Dobrzański przyszedł na świat 11 czerwca 1923 roku w Krakowie, w rodzinie, w której jego ojciec prowadził warsztat samochodowy oraz zajmował się transportem. W okresie przed wybuchem II wojny światowej Dobrzański aktywnie angażował się w sport; wyróżniającym się dyscypliną była piłka nożna, w której występował jako bramkarz oraz tenis. Niestety, w 1943 roku został aresztowany przez gestapo i do końca wojny był internowany w obozach koncentracyjnych, najpierw w Gross-Rosen, a następnie w Oranienburgu.

Po zakończeniu konfliktu Dobrzański zajął się prowadzeniem firmy przewozowej oraz rozpoczął swoją przygodę z rajdami motocyklowymi w 1946 roku. Startował w takich wydarzeniach jak Rajd Tatrzański, a od 1954 roku przeorientował swoje zainteresowania na rywalizacje samochodowe.

W początkach lat pięćdziesiątych Dobrzański stał się członkiem Automobilklubu Krakowskiego. W latach 1960–1977 odniósł wiele sukcesów w Rajdowych Samochodowych Mistrzostwach Polski, zdobywając tytuł mistrza Polski w latach 1960, 1962 oraz 1963, uczestnicząc w wyścigach z samochodami takimi jak Fiat 600 oraz BMW 700 Sport. W 1965 roku znalazł się na podium jako wicemistrz Polski, natomiast w 1961 roku zajął trzecie miejsce w klasie III-IV. W 1967 roku osiągnął piątą lokatę w Rajdowych Mistrzostwach Europy.

Jerzy Dobrzański był wielokrotnie pilotem Sobiesława Zasady, co przyczyniło się do jego uznania w środowisku sportowym. W 1973 roku, wchodząc w skład zwycięskiego zespołu, pobił trzy rekordy prędkości z Polskim Fiatem 125p. Jeszcze w tym samym roku otrzymał złoty medal za wybitne osiągnięcia w sporcie, a w 1975 roku uhonorowano go tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu. Polski Związek Motorowy nadał mu brązową, srebrną oraz złotą Odznakę Honorową.

Oprócz kariery sportowej, Dobrzański napisał książkę pod tytułem „Pod skrzydłami Opatrzności. Rajd przez życie”, co stanowi testament jego pasji oraz doświadczeń. Prowadził również serwisy oraz salony samochodowe, w tym dla marek takich jak BMW, Ford, Opel, Chevrolet i Mini.

Jerzy Dobrzański zmarł 23 sierpnia 2013 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo w świecie sportu motorowego.

Przypisy

  1. Jerzy Dobrzański. www.ewrc-results.com. [dostęp 09.10.2020 r.]
  2. a b Dobrzański Jerzy 11.06.1923-26.08.2013 r. www.kwa-kwa.pl. [dostęp 09.10.2020 r.]

Oceń: Jerzy Dobrzański (pilot rajdowy)

★★★★★
Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:17