Andrzej Iwan


Andrzej Iwan, urodzony 10 listopada 1959 roku w Krakowie, a zmarły 27 grudnia 2022 roku w tym samym mieście, był wybitnym polskim piłkarzem oraz trenerem. Jego kariera sportowa obejmowała lata 1978–1987, w trakcie których występował w reprezentacji Polski, zdobywając uznanie zarówno w kraju, jak i na arenie międzynarodowej.

Jako zawodnik polskiej reprezentacji, Iwan brał udział w niezwykle ważnych wydarzeniach sportowych, w tym Mistrzostwach Świata 1978 oraz zajął III miejsce na Mistrzostwach Świata 1982, gdzie zdobył srebrny medal. Dodatkowo, w 1978 roku, osiągnął brązowy medal na Turnieju Juniorów UEFA.

W okresie 1976–1985 grał w klubie Wisła Kraków, z którym w sezonie 1977/1978 zdobył mistrzostwo Polski. Następnie, w latach 1986–1988, dołączył do zespołu Górnika Zabrze, z którym trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Polski.

W roku 1987, Andrzej Iwan został wyróżniony tytułem piłkarza roku w Polsce przez redakcje „Piłki Nożnej” oraz „Sportu”. Po zakończeniu kariery piłkarskiej, Iwan postanowił kontynuować swoją ścieżkę w piłce nożnej jako trener. Jego doświadczenie obejmowało szkolenie juniorów, a także pełnienie funkcji asystenta w Ekstraklasie oraz samodzielne prowadzenie drużyn w niższych ligach.

Oprócz pracy w roli trenera, Andrzej Iwan działał również jako skaut oraz komentator, zyskując status eksperta telewizyjnego. Jego wkład w rozwój polskiego futbolu jest niezaprzeczalny i pozostanie w pamięci wielu kibiców.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Andrzej Iwan, utalentowany piłkarz, zaczynał swoją sportową przygodę w klubie Wanda Kraków. Wkrótce po tym przeszedł do Wisły Kraków, gdzie w 1976 roku zdobył mistrzostwo Polski juniorów. Już w 1978 roku stał się kluczowym zawodnikiem drużyny seniorów Białej Gwiazdy, która triumfowała w rozgrywkach, wyprzedzając rivalizujący zespół Śląsk Wrocław.

W trakcie swojej kariery w I lidze w barwach Wisły Kraków, zagrał w 198 meczach, zdobywając 69 goli. Iwan wystąpił również w finałach Pucharu Polski w latach 1979 i 1984, znacząc w ten sposób swoją obecność w klubie. W 1985 roku, po udanym czasie w Wiśle, przeszedł do Górnika Zabrze, a już w 1988 roku kontynuował swoją karierę w niemieckim zespole VfL Bochum.

Po powrocie do Polski, krótko znów zagrał w Górniku Zabrze, a następnie przeniósł się do Grecji, gdzie dołączył do klubu Aris FC. Po dwóch sezonach w Grecji, Iwan przeniósł się do Szwajcarii, gdzie amatorsko występował w FC Azzurri oraz FC Pully. Po powrocie do kraju, jego kariera kontynuowana była w drużynach z niższych lig, takich jak Kuchnie Izdebnik oraz Spartak Wielkanoc-Gołcza. W swoim dorobku ma cztery tytuły mistrza Polski (z Wisłą i Górnikiem), a w I lidze rozegrał 269 meczów, zdobywając 90 bramek. Na arenie europejskiej Iwan wystąpił 17 razy, strzelając 4 gole.

Kariera reprezentacyjna

Iwan z powodzeniem reprezentował Polskę w młodzieżowej kadrze U-18, zdobywając brązowy medal na nieoficjalnych Mistrzostwach Europy w 1978 roku. Po raz pierwszy znalazł się w reprezentacji seniorów tego samego roku podczas Mistrzostw Świata w Argentynie, gdzie zagrał w meczu przeciwko Tunezji, jednak nie udało mu się zdobyć stałego miejsca w pierwszym składzie. Jego wielka szansa nadarzyła się na Mistrzostwach Świata w 1982 roku w Hiszpanii, gdzie na początku był podstawowym zawodnikiem, lecz kontuzja wyeliminowała go już w drugim meczu. Pomimo tego Polacy zajęli 3. miejsce w tarnieju, co zaowocowało srebrnymi medalami. W 1986 roku, podczas Mistrzostw Świata w Meksyku, Iwan nie mógł brać udziału z powodu kontuzji odniesionej w meczu ligowym. W sumie na swoim koncie ma 29 meczów w reprezentacji Polski oraz 11 goli.

Mecze w reprezentacji
lp.DataMiejscePrzeciwnikWynikTyp rozgrywekMinuty gryNotatki
16 czerwca 1978RosarioTunezja1-0MŚ 1978od 60′brak
210 czerwca 1978RosarioMeksyk3-1MŚ 1978do 75′brak
326 marca 1980BudapesztWęgry1-2towarzyskido 75′brak
42 kwietnia 1980BrukselaBelgia1-2towarzyskido 51′brak
522 czerwca 1980WarszawaIrak3-0towarzyskiod 62′brak
62 lipca 1980Santa Cruz de la SierraBoliwia1-0towarzyskiod 46′brak
79 lipca 1980BogotaKolumbia4-1towarzyski90′brak
829 września 1980ChorzówCzechosłowacja1-1towarzyski90′brak
912 listopada 1980BarcelonaHiszpania2-1towarzyski90′brak
1019 listopada 1980KrakówAlgieria5-1towarzyski90′brak
117 grudnia 1980GżiraMalta2-0elim. MŚ 198277′brak
1225 marca 1981BukaresztRumunia0-2towarzyski90′brak
132 maja 1981ChorzówNRD1-0elim. MŚ 1982do 79′brak
1424 maja 1981BydgoszczIrlandia3-0towarzyski90′brak
152 września 1981ChorzówNiemcy0-2towarzyskiod 35′brak
1610 października 1981LipskNRD3-2elim. MŚ 1982od 9′brak
1728 października 1981Buenos AiresArgentyna2-1towarzyskido 79′brak
1815 listopada 1981WrocławMalta6-0elim. MŚ 198290′brak
1918 listopada 1981ŁódźHiszpania2-3towarzyski90′brak
2014 czerwca 1982VigoWłochy0-0MŚ 1982do 71′brak
2119 czerwca 1982La CoruñaKamerun0-0MŚ 1982do 26′brak
2222 maja 1983ChorzówZSRR1-1elim. Euro 1984od 75′brak
237 września 1983KrakówRumunia2-2towarzyski90′brak
2428 października 1983WrocławPortugalia0-1elim. Euro 198490′brak
2527 stycznia 1984KalkutaChiny1-0towarzyskiod 76′brak
2621 sierpnia 1985MalmöSzwecja0-1towarzyski90′brak
2723 września 1987WarszawaWęgry3-2elim. Euro 198890′brak
2814 października 1987ZabrzeHolandia0-2elim. Euro 198890′brak
2927 października 1987BratysławaCzechosłowacja1-3towarzyski90′brak

Sukcesy

Wspaniałe osiągnięcia Andrzeja Iwana na przestrzeni lat są godne uwagi.

W Wisle Kraków zdobył tytuł Mistrza Polski w sezonie 1977/1978.

Później, jako zawodnik Górnika Zabrze, triumfował w Mistrzostwach Polski przez trzy sezony: 1985/1986, 1986/1987 oraz 1987/1988.

W reprezentacji Polski zajął trzecie miejsce w Mistrzostwach Świata w 1982 roku.

W tym samym czasie uzyskał również trzecie miejsce podczas Turnieju Juniorów UEFA w 1978 roku.

Wyróżniał się także indywidualnie, zdobywając tytuł Piłkarza Roku w Polsce w plebiscycie Piłki Nożnej oraz w plebiscycie redakcji Sportu, oba w 1987 roku.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery na boisku, Andrzej Iwan zdecydował się na nową ścieżkę – karierę trenerską. W ciągu kilku lat pełnił funkcję trenera grup juniorskich w Wiśle Kraków, ważnym klubie piłkarskim w Polsce. Jego przygoda rozpoczęła się w latach 1999-2001, kiedy to miał okazję asystować dwóm znanym szkoleniowcom Białej Gwiazdy – Adamowi Nawałce oraz duetowi Orest Lenczyk i Waldemar Fornalik.

Czerwiec 2002 roku przyniósł nową szansę, gdy objął stanowisko II trenera w Zagłębiu Lubin. Niestety, po zaledwie pięciu miesiącach pracy, sztab szkoleniowy został zwolniony, co zmusiło Iwana do poszukiwania nowych możliwości. Już w styczniu 2003 roku zaczął występować jako samodzielny trener, podejmując się wyzwania w czwartoligowym Okocimskim KS Brzesko. W 2004 roku odniósł sukces, prowadząc zespół do zwycięstwa w rozgrywkach IV ligi gr. wschodniej, jednak w decydującym starciu o awans musiał uznać wyższość Kmity Zabierzów.

W tym samym roku, współpracując z Michałem Królikowskim, wywalczył awans Kadry Małopolski do turnieju finałowego UEFA Regions’ Cup, który odbył się latem 2005 roku w Małopolsce. Następnie, od maja 2005 roku, pracował w klubie Płomień Jerzmanowice, gdzie jednak z powodu problemów zdrowotnych musiał zakończyć współpracę. Na ławkę trenerską Płomienia powrócił 4 listopada 2005 roku, lecz już w styczniu 2006 roku musiał pożegnać się z zespołem.

W marcu 2006 roku objął stanowisko szkoleniowca drużyny juniorskiej Wiatru Ludźmierz, a po zakończeniu sezonu również opuścił tę drużynę. Jego następna przystań była klubem Orlęta Rudawa. Andrzej Iwan pracował także jako doradca w Wieczystej Kraków. W 2021 roku powrócił do Wisły Kraków, obejmując nową rolę w dziale skautingu.

Ekspert i komentator

Osoba ta odegrała istotną rolę w świecie sportu, jako komentator oraz ekspert w dziedzinie piłki nożnej. W swojej karierze zawodowej był związany z takimi stacjami jak Orange Sport oraz Polsat Sport, gdzie miał okazję dzielić się swoją wiedzą o futbolu.

Jego doświadczenie obejmowało komentowanie meczów I ligi polskiej w piłce nożnej, co pozwoliło mu zdobyć popularność wśród kibiców. W latach 2018–2019 pełnił funkcję eksperta oraz komentatora w grupie Weszło, gdzie kontynuował swoją pasję do sportu oraz rozwijał swoje umiejętności analityczne.

Życie prywatne

Andrzej Iwan był osobą, która swoją energią i talentem potrafiła przyciągnąć uwagę wielu. Miał dwa dzieci: córkę Katarzynę oraz syna Bartosza, który poszedł w ślady ojca i również został piłkarzem. Z czasem doczekał się trojga wnucząt, co niewątpliwie było dla niego źródłem dumy.

W środowisku piłkarskim Andrzej zyskał przydomek „Ajwen”, który towarzyszył mu przez całą karierę. Jego pierwsze kroki na boisku stawiał w Wiśle Kraków, gdzie wyróżniał się swoim talentem. Niestety, w trakcie kariery zdarzały się mu także kontrowersyjne sytuacje. Jedna z nich miała miejsce po incydencie związanym z pobiciem kelnerki w restauracji „Stylowej”, za co został aresztowany, a następnie ukarany roczną dyskwalifikacją.

Życie Andrzeja naznaczone było również poważnymi problemami zdrowotnymi. Zmagał się z chorobą alkoholową, uzależnieniem od hazardu oraz depresją. Dodatkowo cierpiał na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, co znacząco wpływało na jego codzienne funkcjonowanie. W ciągu swojego życia podjął cztery próby samobójcze.

O swoich zmaganiach Iwan opisał w autobiografii pt. „Spalony”, napisanej we współpracy z dziennikarzem Krzysztofem Stanowskim. Książka ta, która została wydana w 2012 roku, doczekała się wznowienia w 2021 roku, z dwiema nowymi rozdziałami, rzucając jeszcze więcej światła na jego tragiczne życie.

Niestety, Andrzej Iwan zmarł 27 grudnia 2022 roku w Krakowie, w wieku 63 lat. Jego życie zakończyło się w smutnych okolicznościach. 5 stycznia 2023 roku, po mszy świętej pogrzebowej, urna z jego prochami została pochowana na cmentarzu Prądnik Czerwony (Batowickim) w Krakowie.

Przypisy

  1. Anita Leszaj: Pogrzeb Andrzeja Iwana. Prochy złożono w urnie w kształcie piłki. "W jego życiu nie brakowało chwil tragicznych". se.pl, 05.01.2023 r. [dostęp 17.01.2023 r.]
  2. Andrzej Iwan przehulał swoje życie. Nam opowiedział o hazardzie, alkoholu i depresji [online], Dzień Dobry TVN [dostęp 29.12.2022 r.]
  3. Andrzej Iwan nie żyje. Otwarcie opowiadał o demonach niszczących jego życie. "Położyłem się, czekając na nicość" [online], Fakt24.pl, 27.12.2022 r. [dostęp 29.12.2022 r.]
  4. Nie żyje Andrzej Iwan, medalista piłkarskich mistrzostw świata [online], sport.interia.pl [dostęp 27.12.2022 r.]
  5. Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., Iwan opowiadał nam: czasami nie mam już ochoty kopać się z życiem... [online], sport.tvp.pl, 27.12.2022 r. [dostęp 27.12.2022 r.]
  6. a b Nie żyje Andrzej Iwan, legenda polskiej piłki [online], sport.tvp.pl, 27.12.2022 r. [dostęp 27.12.2022 r.]
  7. Jest data pogrzebu Andrzeja Iwana [online], www.rmf24.pl [dostęp 28.12.2022 r.]
  8. KrzysztofK. Stanowski KrzysztofK., Stanowski żegna Andrzeja Iwana [online], weszlo.com, 27.12.2022 r. [dostęp 27.12.2022 r.]
  9. JanJ. Mazurek JanJ., Jeżdżenie na taksówce to etap. Tęsknię za boiskiem i szatnią [online], weszlo.com, 08.03.2021 r. [dostęp 27.12.2022 r.]
  10. Rekordowa sprzedaż książek Krzysztofa Stanowskiego. Ponad 2 mln złotych w 3 tygodnie [online], www.wirtualnemedia.pl, 05.04.2022 r. [dostęp 27.12.2022 r.]
  11. Grzegorz Wojtowicz: Piłkarscy utracjusze. sport.interia.pl, 05.02.2011 r. [dostęp 01.03.2020 r.]
  12. Martwi i pogrzebani. sport.onet.pl "Magazyn Futbol", 17.08.2009 r. [dostęp 01.03.2020 r.]
  13. Andrzej Iwan nie żyje. Wielki talent polskiej piłki [online], sport.interia.pl [dostęp 28.12.2022 r.]
  14. Andrzej Iwan wraca na R22! [online], Wisła Kraków [dostęp 21.02.2021 r.]
  15. Redakcja, Spowiedź Iwana, piłkarza, który mógł być wielki [online], Gazeta Krakowska, 13.01.2009 r. [dostęp 27.12.2022 r.]
  16. Piotr Wąsowski i Lord Koks odeszli z Weszło FM. wirtualnemedia.pl. [dostęp 21.08.2019 r.]
  17. a b Spalony. buchmann.com.pl. [dostęp 14.05.2013 r.]

Oceń: Andrzej Iwan

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:15