Jerzy Peltz

---

Życiorys

Jerzy Peltz urodził się w rodzinie Adama i Haliny z Kołtońskich. Miał swojego brata, który przyszedł na świat w 1938 roku. Do momentu wybuchu II wojny światowej zdołał ukończyć cztery oddziały w prywatnej szkole powszechnej Towarzystwa Oświatowo-Wychowawczego „Przyszłość”, która znajdowała się przy ul. Śniadeckich w Warszawie.

W trakcie okupacji niemieckiej mieszkał w Warszawie, gdzie uczestniczył w tajnych kompletach, kończąc drugą i trzecią klasę gimnazjalną. Od grudnia 1943 do sierpnia 1944 przebywał w bursie, w której zetknął się z działalnością konspiracyjną Narodowych Sił Zbrojnych. Pod pseudonimem „Szerszeń” aktywnie walczył w powstaniu warszawskim, biorąc udział jako ochotnik w 2. kompanii batalionu „Chrobry I” na Starym Mieście w sierpniu 1944 roku. Po przejściu kanałami walczył także w Śródmieściu, aż do momentu kapitulacji.

Szczęśliwe ocalenie przypadło mu po bombardowaniu Pasażu Simonsa. W wieku piętnastu lat został wywieziony do obozów jenieckich, które znajdowały się na terenie ówczesnych Niemiec (Stalag 344 Lamsdorf) oraz Austrii (Stalag XVIII C Markt-Pongau). Po kapitulacji Niemiec trafił do Szwajcarii, gdzie służył w 2. Dywizji Strzelców Pieszych. Powrócił do Polski przez Francję, Anglię i Szkocję w roku 1946.

Do 1948 roku mieszkał we Wrocławiu z rodzicami oraz młodszym bratem. W 1953 roku zakończył studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim, a także ukończył Studium Wiedzy o Filmie w łódzkiej PWSTiF.

W swojej karierze zawodowej pracował m.in. w tygodnikach „Film” i „Antena”, gdzie pełnił także funkcję redaktora naczelnego. Był jurorem na wielu festiwalach filmowych w Polsce, w tym w Gdyni, a także na międzynarodowych festiwalach w Montrealu i Hawanie. Przez długi czas przewodniczył polskiemu oddziałowi FIPRESCI. W 2012 roku zasiadł w Radzie Naczelnej Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.

W późniejszych latach życia pełnił rolę prezesa zarządu Środowiska „Chrobry I” w Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Jego zasługi zostały docenione poprzez nadanie mu Warszawskiego Krzyża Powstańczego. Zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D18-P05-1).

---

Oceń: Jerzy Peltz

---