Jacek Stwora

---

Życiorys

W 1936 roku Jacek Stwora zdał maturę w prestiżowymIII Państwowym Gimnazjum im. Jana III Sobieskiegow Krakowie. Następnie kontynuował swoje kształcenie na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Swoją karierę pisarską rozpoczął w 1935 roku, publikując swoje pierwsze utwory w prasie codziennej. Jego zaangażowanie w działalność społeczną ujawniało się poprzez członkostwo w Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. Jacek dał się poznać jako recytator, występując m.in. w Jamie Michalika oraz w Domu Katolickim.

W 1939 roku, zmobilizowany do służby w 24 pułku ułanów, walczył w tragicznych wydarzeniach kampanii wrześniowej. Po klęsce Polski udało mu się przedostać przez Słowację, Węgry oraz Jugosławię do Francji, gdzie aktywnie uczestniczył w jej obronie. Po rozformowaniu 10 Brygady Kawalerii Pancernej, zdołał dotrzeć do wolnej strefy. W latach 1941–1943 przebywał w Hiszpanii, gdzie, niestety, stał się więźniem m.in. w obozie koncentracyjnym w Miranda de Ebro. Po ucieczce z obozu, Jacek dotarł na brytyjski Gibraltar, a następnie popłynął do Szkocji, gdzie zaciągnął się do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Cały okres II wojny światowej przeszedł w 24 pułku ułanów, gdzie pełnił funkcję dowódcy plutonu czołgów. W tym czasie jego literacka twórczość rozwijała się na łamach różnych pism, takich jak „Wrócimy” oraz „Salamandra. Miesięcznik 1 Dywizji Pancernej”, gdzie publikował wspomnienia, opowiadania i wiersze.

Po demobilizacji w 1947 roku, Jacek postanowił wrócić do rodzinnego Krakowa. W latach 1947–1952 pracował jako redaktor w Polskim Radiu, a w 1948 związał się z Polską Partią Robotniczą. Jednak w 1952 roku został wyrzucony z partii i zwolniony z radia z przyczyn politycznych, co zmusiło go do pracy jako robotnik w Nowej Hucie. W 1956 roku Jacek odzyskał stanowisko w Polskim Radiu oraz przywrócono mu prawa członkowskie w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W jego twórczości na nowo zaistniały słuchowiska i reportaże, a jego teksty ukazywały się w takich pismach jak „Życie Literackie” oraz „Polityka”. W tekście jego kariery w latach 80-tych XX wieku należy podkreślić liczne wystąpienia na zjazdach byłych żołnierzy 24 pułku ułanów w Kraśniku oraz jego podpis na „Oświadczeniu pisarzy krakowskich”, które solidaryzowało się z ruchami strajkowymi okresu zmiany ustrojowej.

Jacek Stwora zmarł w 1994 roku, a jego miejsce spoczynku to cmentarz Rakowicki w Krakowie.

Życie prywatne

Jacek Stwora był synem Stefanii, pochodzącej z rodziny Godulów, oraz Stanisława, z którym dzielił więzi rodzinne. W 1950 roku zawarł związek małżeński z Alicją Kamińską, znaną aktorką, która zasłynęła występami w teatrach znajdujących się w Warszawie, Łodzi, Sosnowcu oraz Krakowie. Para doczekała się dwóch dzieci: syna Wojciecha, urodzonego w 1951 roku, oraz córki Magdaleny, która przyszła na świat w 1954 roku.

Nagrody

Lista osiągnięć Jacka Stwory jest imponująca i odzwierciedla jego wkład w rozwój kultury.

• 1959 – nagroda miasta Krakowa,
• 1972 – nagroda prasy włoskiej w kategorii „Dokument” na Prix Italia w Turynie za reportaż Pasja, czyli misterium Męki Pańskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej widziane,
• 1977 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za całokształt twórczości.

Odznaczenia

W uznaniu za swoje zasługi, Jacek Stwora został odznaczony wieloma wyróżnieniami, które świadczą o jego wyjątkowym wkładzie. Do najważniejszych odznaczeń należy:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1967,
• Krzyż Walecznych – 1940,
• i inne.

Twórczość literacka

Twórczość literacka Jacka Stwory jest niezwykle różnorodna i fascynująca. Współpracował on z wieloma autorami, co widać w jego dziełach. Przykładem jest jego praca nad utworem zatytułowanym „Zbój i żołnierz, czyli cnota ocalona”, który powstał we współpracy z Leszkiem Herdegenem.

Oprócz tego, jego bibliografia obejmuje wiele interesujących pozycji takich jak:

• dzielnica szwarckopów,
• co jest za tym murem?,
• szukam panny Emilci,
• kataryniarz i złoty tron,
• nadspodziewany początek bankietu,
• rajski plac.

---

Oceń: Jacek Stwora

---