Bolesław Józef Habowski, urodzony 13 września 1914 roku w Krakowie, był postacią, która znacząco wpisała się w historię polskiego sportu oraz militariów. Zmarł 21 maja 1979 roku w Wendover, pozostawiając po sobie ślad jako utalentowany piłkarz oraz żołnierz.
W trakcie swojej kariery sportowej, Habowski występował na pozycji napastnika, gdzie pokazał swoje umiejętności na boisku. Był również reprezentantem Polski w latach 1937–1938, co stanowi wielkie osiągnięcie w jego profesjonalnej drodze.
Jego działalność zarówno na polu sportowym, jak i militaryzm, czyni go postacią godną uwagi i szacunku w historii Polski.
Kariera piłkarska
Bolesław Habowski był zawodnikiem, który na stałe zapisał się w historii polskiego futbolu. W latach 1930–1938 reprezentował barwy Wisły Kraków, gdzie odnosił liczne sukcesy. Jego ostatni sezon w tej drużynie, który miał miejsce w 1939 roku, był jednak niepełny, gdyż spędził go w Junaku Drohobycz. Wówczas ta ekipa miała ogromne szanse na osiągnięcie awansu do I ligi.
Debiut ligowy Habowskiego przypadł na 11 czerwca 1933 roku, kiedy to zagrał przeciwko Cracovii. Mecz okazał się krótki – trwał zaledwie 84 minuty, gdyż kapitan drużyny Wisły Kraków, Henryk Reyman, został usunięty z boiska przez sędziego Rosenfelda. W rezultacie mecz został przerwany, a Wisła otrzymała walkower. Pierwsze trafienie na koncie Habowskiego miało miejsce 5 sierpnia 1934 roku w spotkaniu, które zakończyło się wygraną 8:0 nad Strzelcem Siedlce.
W okresie od 1933 do 1938 roku, piłkarz ten rozegrał łącznie 83 mecze w ekstraklasie, zdobywając 21 bramek. Jego talent i zaangażowanie szybko zostały dostrzegane, co doprowadziło do debiutu w reprezentacji Polski. To ważne wydarzenie miało miejsce 10 października 1937 roku podczas meczu z Jugosławią w eliminacjach Mistrzostw Świata 1938, w którym Polska odniosła triumf 4:0.
W swojej karierze reprezentacyjnej Habowski wystąpił tylko w dwóch spotkaniach, a drugie, które rozegrał 25 września 1938 roku, zakończyło się przegraną Polski z Łotwą 1:2, gdzie zdobył honorową bramkę dla polskiego zespołu. Rok 1938 był również czasem, w którym został powołany do szerokiej kadry na Mistrzostwa Świata, jednak ostatecznie nie znalazł się wśród piętnastu zawodników, którzy zostali zabrani przez selekcjonera Józefa Kałużę do Francji.
Bramki w reprezentacji
Lp | Data | Miejsce | Przeciwnik | Bramka | Rezultat | Typ meczu |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 25 września 1938 | Stadion ASK, Ryga | Łotwa | 1:1 | 1:2 | Mecz towarzyski |
II wojna światowa
W czasie drugiej wojny światowej, Bolesław Habowski służył jako żołnierz w Polskich Siłach Zbrojnych. Po zakończeniu konfliktu zdecydował się pozostać na Zachodzie, gdzie spędził resztę swojego życia. Zmarł na terenie Anglii.
Sukcesy
- 2. miejsce Mistrzostw Polski 1936 z Wisłą Kraków,
- 2. miejsce Mistrzostw Polski 1939 z Wisłą Kraków (rozgrywki nieukończone),
- 3. miejsce Mistrzostw Polski 1933 z Wisłą Kraków,
- 3. miejsce Mistrzostw Polski 1934 z Wisłą Kraków,
- 3. miejsce Mistrzostw Polski 1938 z Wisłą Kraków.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Natan Węgrzycki-Szymczyk | Józef Ciszewski (piłkarz) | Ludwik Miętta-Mikołajewicz | Andrzej Bednarz (piłkarz) | Jan Kotlarczyk | Teresa Krogulec | Zbigniew Gawlik | Katarzyna Grabacka | Artur Woźniak | Joanna Sakowicz-Kostecka | Zygmunt Alfus | Jerzy Pietrzak (sportowiec) | Piotr Gruszka (piłkarz) | Dariusz Kołodziej | Kinga Ociepka | Zbigniew Wójcik (lekkoatleta) | Lucjan Franczak | Stanisław Malczyk (piłkarz) | Władysław Jentys | Rafał GrodzickiOceń: Bolesław Habowski