Rafał Górski

---

Życiorys

Rafał Górski był aktywnym uczestnikiem wielu organizacji i ruchów społecznych od lat młodzieżowych. W okresie od 1988 do 1990 roku zaangażował się w działalność Federacji Młodzieży Walczącej oraz Organizacji Młodzieżowej Konfederacji Polski Niepodległej. W drugiej połowie 1989 roku pełnił rolę szefa OM KPN w Krakowie, gdzie prowadził działalność do roku 1991. W tym czasie, mimo młodego wieku, brał udział w zrywach młodzieżowych przeciwko ZOMO, w szczególności podczas wydarzeń znanych jako „krakowski maj 1989”. Górski angażował się również w kampanię wyborczą Leszka Moczulskiego, który starał się o mandat z listy KPN w Krakowie w wyborach kontraktowych.

Rafał był obecny na manifestacjach KPN, w tym w Warszawie, gdzie protestował przeciwko wyborowi Wojciecha Jaruzelskiego na prezydenta Polski. Działał także w Krakowie w czasie protestów pod konsulatem sowieckim, a także brał udział w okupacji gmachów ZSMP we wrześniu 1989 i PZPR w grudniu tego samego roku. Jego odwaga objawiała się również podczas walk ulicznych w Nowej Hucie pod pomnikiem Lenina w grudniu 1989. W latach 1990 Górski wspierał kampanię wyborczą KPN do Rady Miasta Krakowa oraz protestował pod konsulatem sowieckim przeciwko agresji ZSRR na Litwę w styczniu 1991. Wśród jego działań na rzecz historii Polski znalazł się również udział w Marszach Szlakiem I Kompanii Kadrowej, które odbywały się od Krakowa do Kielc.

Po 1991 roku Rafał związał swoje życie z szeregiem organizacji, takich jak Federacja Anarchistyczna i Komitet Wolny Kaukaz, w których aktywnie uczestniczył. Brał także udział w działaniach Komitetu Pomocy i Obrony Represjonowanych Pracowników. Jego działalność społeczna przyniosła mu niejednokrotne zatrzymania przez policję, w szczególności w wyniku protestów, takich jak blokada budowy zapory w Czorsztynie.

W lutym 1995 roku został aresztowany w związku z oskarżeniem o udział w okupacji budynku Delegatury Ministerstwa Przekształceń Własnościowych w Krakowie oraz za stawianie oporu policji podczas akcji „Tama Tamie” w 1992 r. Anarchiści oraz członkowie KPN, w tym obecny wtedy poseł Leszek Moczulski, organizowali akcje w obronie Górskiego, co świadczyło o jego znaczeniu w ruchu. Po odbyciu trzech tygodni w areszcie i organizacji głodówki, Górski został uwolniony, ale w późniejszych latach znów znalazł się w areszcie, tym razem w 2002 roku, pod zarzutem czynnej napaści na funkcjonariusza podczas akcji eksmisyjnej. Jego zatrzymanie zostało uznane przez środowisko anarchistyczne za próbę uciszenia obywatelskiego sprzeciwu, zwłaszcza gdy planował demonstrację na 9 lutego.

W 2001 roku, gdy powstał anarchosyndykalistyczny związek zawodowy Inicjatywa Pracownicza, Górski stał się jego aktywnym członkiem, wielokrotnie wybieranym delegatem na konferencje krajowe oraz zagraniczne. W 2008 roku zainicjował powstanie Komisji Środowiskowej IP w Krakowie, która miała na celu skupienie uwagi na lokalnych problemach społecznych.

Rafał był także zaangażowany w krakowskie środowiska lokatorskie. Współtworzył biuletyn „Sprawa Lokatorska” i uczestniczył w blokadach eksmisji oraz organizował demonstracje na rzecz praw lokatorskich. Niestety, od 2006 roku zmagał się z chorobą nowotworową, a w 2009 jego stan zdrowia się pogorszył, co wymagało przeprowadzenia dwóch operacji. Zmarł 4 lipca 2010 roku w Krakowie, mając zaledwie 37 lat, pozostawiając po sobie trwały ślad w działalności organizacji anarchistycznych i lokalnych ruchów społecznych.

Publicystyka

Rafał Górski, znany ze swojej działalności publicystycznej, publikował na łamach prasy związanej z anarchizmem oraz ruchem robotniczym. Jego teksty ukazywały się m.in. w takich gazetach jak Innym Świecie, Mać Pariadce, Przeglądzie Anarchistycznym, Recyklingu Idei oraz Trybunie Robotniczej.

W latach 2000–2004 współtworzył pismo anarchistyczne A-tak. Prace Górskiego koncentrowały się głównie na kwestiach związanych z teorią i praktyką demokracji uczestniczącej, zagadnieniami dotyczącymi historii anarchizmu oraz syndykalizmu na polskich ziemiach, a także na szerzeniu idei spółdzielczości.

W 2007 roku ukazała się jego kluczowa publikacja książkowa Bez państwa. Demokracja uczestnicząca w działaniu. Według wydawcy, książka jest odpowiedzią na „kryzys demokracji liberalnej”, a jej treść podzielona jest na trzy zasadnicze części. Autor pokazuje, jak postulaty demokracji uczestniczącej mają zastosowanie w samorządach, zakładach pracy oraz w obrębie systemu sądowniczego.

W swoich rozważaniach Górski odnosi się do różnych przykładów z obu stron granicy, przedstawiając praktyczne i teoretyczne aspekty demokracji uczestniczącej. Książka ta służy również jako narzędzie obalające liczne mity dotyczące tej formy demokracji, sugerując, że choć często jest postrzegana jako piękna koncepcja, nie jest niemożliwa do wdrożenia w rzeczywistości.

W 2008 roku Górski opublikował swoją ostatnią książkę, która jest zbeletryzowaną historią aktów przemocy w kontekście walki z uciskiem społecznym oraz narodowościowym – Polscy zamachowcy. Rok później, w kwietniu 2009, ukazał się jego artykuł pt. A gdyby transport był bezpłatny?, który poruszał społeczne aspekty bezpłatnej komunikacji miejskiej.

Ten tekst zyskał dużą popularność w środowiskach ekologicznych i lewicowych, był chętnie cytowany na portalach internetowych oraz w listach dyskusyjnych, a także stał się inspiracją dla działań na rzecz wprowadzenia bezpłatnej komunikacji miejskiej we Wrocławiu, co zostało podjęte pod hasłem „Nie kasuj”.

Publikacje

Rafał Górski jest autorem wielu znaczących publikacji, które przyczyniają się do wzbogacenia myśli krytycznej oraz teorii anarchosyndykalizmu. Wśród jego dzieł znajdują się:

• ABC anarchosyndykalizmu. Mielec: Wydaw. „Inny Świat”, 1999, współautor: Michał Przyborowski, brak numerów stron w książce,
• Demokracja uczestnicząca w samorządzie lokalnym. Poznań: Wydaw. Poznańskiej Biblioteki Anarchistycznej [etc.], 2003. ISBN 83-919519-0-1, brak numerów stron w książce,
• Przewodnik po demokracji uczestniczącej (partycypacyjnej). Poznań: Kraków: Oficyna Wydawnicza Bractwa „Trojka”, 2005. ISBN 83-922180-0-0, brak numerów stron w książce,
• Bez państwa: demokracja uczestnicząca w działaniu. Kraków: Korporacja Ha!art, 2007. ISBN 978-83-89911-76-6, brak numerów stron w książce,
• Historia i teraźniejszość samorządności pracowniczej w Polsce. [Poznań]: Oficyna Bractwa „Trojka”, [2007]. ISBN 978-83-7396-764-9, brak numerów stron w książce,
• Polscy zamachowcy. Droga do wolności. Kraków: Egis Libron, 2008. ISBN 978-83-7396-764-9, brak numerów stron w książce.

Redakcja

Oprócz publikacji o charakterze monograficznym Górski jest także redaktorem wielu ważnych prac. Do jego najistotniejszych działań redakcyjnych należą:

• Anarchosyndykalizm: strajki, powstania, rewolucje 1892-1990: wybór tekstów. Kraków: Poznań: Federacja Anarchistyczna. Sekcja, 2006. ISBN 83-923977-2-X, brak numerów stron w książce,
• Paweł Lew Marek: Na krawędzi życia: wspomnienia anarchisty: 1943-44. Kraków: Wydaw. „Dąb”, 2006. ISBN 978-83-922244-2-6, brak numerów stron w książce, współautor: Michał Przyborowski.

---

Oceń: Rafał Górski

---