Witold Wincenty Staniszkis to postać o niezwykle bogatej biografii, której życie i osiągnięcia mają ogromne znaczenie w kontekście polskiej nauki oraz historii politycznej. Urodził się 4 października 1908 roku w malowniczym Krakowie, miejscu bogatym w tradycje i kulturalne dziedzictwo. Jego śmierć miała miejsce 28 lutego 2008 roku w Warszawie, gdzie przez wiele lat prowadził swoją działalność naukową oraz społeczną.
Był on nie tylko utalentowanym inżynierem hydrotechniką, ale także wybitnym pracownikiem naukowym, który przyczynił się do rozwoju tej dziedziny. Witold Wincenty Staniszkis był zaangażowany w życie polityczne kraju jako członek Obozu Wielkiej Polski oraz Ruchu Narodowo-Radykalnego „Falanga”. Jego działalność w tych ruchach była odzwierciedleniem silnych przekonań oraz zaangażowania w budowanie tożsamości narodowej.
Ważnym aspektem jego życia była również rola więźnia politycznego w okresie stalinowskim, co podkreśla jego silny charakter oraz determinację w obronie swoich idei i wartości. Każdy z tych elementów sprawia, że postać Witolda Wincentego Staniszkisa jest fascynującym tematem do badań i refleksji w kontekście historii Polski.
Życiorys
Witold Wincenty Staniszkis był synem Witolda Teofila Staniszkisa oraz Wandy z domu Piotrowskiej. Po ukończeniu Liceum Stefana Batorego w Warszawie w 1927 roku, kontynuował edukację na Politechnice Warszawskiej, gdzie zdobył tytuł inżyniera w zakresie Budownictwa Lądowego i Wodnego w 1936 roku. Jego praca dyplomowa dotyczyła zaprojektowania trybuny dla toru wyścigów konnych na Służewcu w Warszawie, przy której również pełnił rolę kierownika budowy. Dodatkowo, angażował się w prace przy rozbudowie Gdyni.
Działalność polityczna
Przed wybuchem II wojny światowej związał się z Związkiem Akademickim Młodzież Wszechpolska oraz Akademickim Obozem Wielkiej Polski, którego kierownictwo przejął do 1933 roku. Działał również w Ruchu Narodowo-Radykalnym „Falanga”, gdzie pełnił funkcję zastępcy Bolesława Piaseckiego od 1935 roku. W tym okresie kierował także Wydziałem Pracy RNR. W marcu 1939 roku został wydawcą miesięcznika „Wielka Polska”, który redagowali Wojciech Wasiutyński oraz Stanisław Cimoszyński. Poza tym, brał czynny udział w kampanii wrześniowej, a w czasie okupacji niemieckiej działał w Konfederacji Narodu jako robotnik leśny.
Działalność powojenna
W 1945 roku Staniszkis wyjechał z rodziną do Gdańska, gdzie był jednym z założycieli Biura Odbudowy Portów, obejmując stanowisko naczelnika Kierownictwa Robót w Gdańsku. Jego głównym zadaniem była odbudowa portu w Gdańsku oraz przygotowanie planów odbudowy portu w Szczecinie. Niestety, w 1948 roku został aresztowany i spędził kilka lat w więzieniu z powodu swoich przedwojennych związków z ONR. Po zwolnieniu powrócił do Warszawy, gdzie uzyskał tytuł doktora nauk ekonomicznych i pracował jako docent w Instytucie Organizacji Przemysłu Maszynowego „Orgmasz”, a także wykładał na Politechnice Białostockiej.
Po 1989 roku zaangażował się w odbudowę ruchu narodowego, zostając członkiem Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego. W 1992 roku, podczas zjazdu SN-D, objął stanowisko wiceprzewodniczącego Rady Politycznej, które sprawował do 1999 roku. Po zjednoczeniu SN-D ze Stronnictwem Narodowym w 1999 roku wycofał się z aktywności politycznej. Witold Wincenty Staniszkis zmarł 7 marca 2008 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 11-3-1). Był ojcem Jadwigi Staniszkis oraz Witolda Kazimierza Staniszkisa.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: Rzętkowscy i Staniszkisowie, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 25.04.2020 r.]
- a b c Witold Wincenty Staniszkis. wielcy.pl. [dostęp 16.12.2012 r.]
- Wojciech Turek: Arka przymierza. Wojciech Wasiutyński 1910-1994. Biografia polityczna, wyd. 2008.
- W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934-1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, Warszawa 2011.
- Kto jest kim w polityce polskiej, wyd. PAI 1993.
- A. Dudek, G. Pytel: Bolesław Piasecki. Próba biografii politycznej, wyd. 1990.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Daniel Bernard Gross | Ignacy Akerman | Piotr Czarnecki (polityk) | Ireneusz Białek | Piotr Janicki (konsul) | Mieczysław Mańkowski | Emil Jerzyk | Stanisław Pilniakowski | Albert Mendelsburg | Jan Arciszewski | Marian Janicki (generał BOR) | Michał Deskur | Elżbieta Achinger | Rafał Górski | Leopold Rutowicz | Michał Drzewiecki | Jan Englisch | Paweł Klimowicz | Liliana Sonik | Jerzy MoszyńskiOceń: Witold Wincenty Staniszkis