Kamienica przy ulicy Kanoniczej 4 w Krakowie

Jej historia sięga XIV wieku, kiedy to powstał pierwszy murowany budynek, fundowany przez dworskiego urzędnika królewskiego. W XV wieku obiekt przeszedł w ręce kapituły katedralnej, co miało istotny wpływ na jego dalszy rozwój; w tym okresie został on powiększony. XX wieku kamienica stała się domem dla wikariuszy zamkowych, którzy również mieli wpływ na jej architekturę.

Jednakże, w 1773 roku budynek został opuszczony, co doprowadziło do jego degradacji. Na szczęście, kilka lat później odbyła się renowacja, w wyniku której powstała balustradowa attyka z wazonami. W centralnej części tej konstrukcji ustawiona została figura orła, podkreślająca historyczny charakter miejsca.

W 1796 roku odnotowano, że kamienica została zajęta przez austriacki urząd skarbowy, a już w 1809 roku siedzibę miała tu podprefektura Księstwa Warszawskiego. Późniejsze lata przyniosły dalsze zmiany właścicielskie; w 1913 roku właścicielką kamienicy była Rozalia Bulwowa z Seidenów, córka Nuchema. W tym okresie w budynku funkcjonowało biuro zajmujące się pisaniem oraz powielaniem tekstów na maszynach.

Kamienica zyskała status zabytku 21 maja 1965 roku, co podkreśla jej wartość historyczną i kulturową. Obecnie znajduje się ona również w gminnej ewidencji zabytków, co zapewnia jej dalszą ochronę i zachowanie dla przyszłych pokoleń.