Alexander Abusch

---

Życiorys

Aleksander Abusch urodził się w żydowskiej rodzinie, gdzie jego ojciec prowadził drobny handel. Młode lata spędził w Norymberdze, gdzie w wieku 14 lat zaczął kształcić się w kierunku kupieckiego rzemiosła. Od samego początku interesował się ideologią komunistyczną i aktywnie ją wspierał.

W 1916 roku dołączył do organizacji Freien Sozialistischen Jugend, znanej jako Wolna Socjalistyczna Młodzież. Przed wybuchem II wojny światowej, w roku 1921, Abusch pracował w redakcjach różnych gazet, co stanowiło ważny etap w jego karierze zawodowej. W 1931 roku zawarł związek małżeński z Hildegardą Aßmann, co było jednym z ważniejszych wydarzeń w jego życiu osobistym.

Gdy Adolf Hitler przejął władzę, Abusch zdecydował się na emigrację do Francji. W latach 1933–1946 przebywał na wygnaniu, a w 1941 roku osiedlił się w Meksyku, gdzie podjął pracę w redakcji „Naszych Czasów”. W międzyczasie pełnił funkcję redaktora naczelnego „Rote Fahne” w latach 1935–1939 oraz „Freies Deutschland” (Wolne Niemcy) w latach 1941–1946. Współpracował również przy powstawaniu Brunatnej księgi na temat podpaleniu Reichstagu, wyrażając swój sprzeciw wobec tyranii Hitlera.

Po zakończeniu wojny, Abusch zaangażował się w politykę oraz krytykę literacką. W 1950 roku był sygnatariuszem apelu sztokholmskiego, co ugruntowało jego pozycję w powojennym społeczeństwie. W latach 1958–1961 pełnił funkcję ministra kultury NRD, a następnie, od 1961 do 1971 roku, był wicepremierem. W ostatnich latach swojego życia, w latach 1972–1982, pełnił rolę wiceprzewodniczącego oraz honorowego przewodniczącego Federacji Kultury Wschodu Niemiec.

Abusch został odznaczony Brązowym Orderem Zasług dla Ojczyzny. Jako osoba o wysokiej pozycji w hierarchii partyjno-rządowej, mieszkał w specjalnym osiedlu kierownictwa NRD wokół Majakowskiring w Berlinie-Pankow. Po śmierci spoczął na Cmentarzu Centralnym Friedrichsfelde w Berlinie.

Publikacje

Alexander Abusch, znany z wieloletniej pracy literackiej, stworzył wiele wartościowych dzieł. Oto niektóre z nich:

• Der Kampf vor den Fabriken (Erzählungen), 1926,
• Braunbuch über Reichstagsbrand und Hitler-Terror (Mitherausgeber), Paris 1933 (Brunatna księga o podpaleniu Reichstagu),
• Der Irrweg einer Nation, Meksyk 1945 (Naród na manowcach, wyd. pol. 1950),
• Stalin und die Schicksalsfragen der deutschen Nation, Berlin 1949,
• Literatur und Wirklichkeit. Beiträge zu einer neuen deutschen Literaturgeschichte, Berlin 1952,
• Schiller – Größe und Tragik eines deutschen Genius, 1955,
• Kulturelle Probleme des sozialistischen Humanismus. Beiträge zur deutschen Kulturpolitik. 1946–1961, Berlin 1962,
• Shakespeare. Realist und Humanist, Genius der Weltliteratur, Berlin 1964,
• Entscheidung unseres Jahrhunderts. Beiträge zur Zeitgeschichte 1921 bis 1976, Berlin 1977,
• Der Deckname, Memoiren, Berlin 1981.

---

Oceń: Alexander Abusch

---