Stanisław Mycielski (poseł)

---

Życiorys

Stanisław Mycielski pochodził z rodziny ziemiańskiej. Był synem Feliksa i Romanii z Rutkowskich, a także bratem Edwarda. W latach 1882–1887 kształcił się na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a 26 listopada 1887 z sukcesem obronił doktorat z zakresu prawa. Po ukończeniu studiów przez pewien czas był zatrudniony w administracji państwowej. Następnie objął zarządzanie dobrami ordynacji Borynicze, które zostały wniesione przez jego żonę. Podczas swojej pracy poszerzył majątek, dokupując folwark Borusów, a zarządzał nimi aż do wybuchu I wojny światowej.

W 1896 roku został członkiem Rady Powiatowej, a w latach 1904–1914 pełnił funkcję marszałka powiatowego w Bóbrce. Od września 1901 do 1913 roku był posłem w Galicyjskim Sejmie Krajowym, gdzie aktywnie brał udział w pracach komisji dotyczących administracji, przemysłu, reform agrarnych oraz reformy wyborczej. W 1913 roku utracił swoje miejsce w parlamencie na rzecz Longina Cegielskiego, ukraińskiego polityka. Mycielski był uważany za osobę bliską konserwatystom krakowskim.

Wiele czasu poświęcał sprawom gospodarczym. Był członkiem Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarczego w Lwowie, a także wydziału okręgowego Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Bóbrce. Ponadto aktywnie działał w Galicyjskim Towarzystwie Łowieckim oraz w Radzie Nadzorczej Banku Malioracyjnego we Lwowie. Przez niemal 30 lat, od 1904 roku, pełnił funkcję prezesa Rady Nadzorczej Banku Hipotecznego we Lwowie. Angażował się także w zarządzanie kilkoma towarzystwami akcyjnymi, a także był współzałożycielem i prezesem Związku Przedsiębiorstw Gorzelń Rolniczych oraz prezesem Towarzystwa Akcyjnego „Żareg”, które zajmowało się regeneracją żarówek. Uczestniczył również w pracach rad nadzorczych lwowskiej fabryki broni „Arma” oraz Polskiego Towarzystwa Budowlanego S.A. we Lwowie.

Warto także zwrócić uwagę na dodatkowe działania Mycielskiego. Pełnił on funkcję prezesa Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Lwowie w latach 1914-1920 oraz sprawował opiekę nad lwowskim zakładem dla osób niewidomych. Był również rzeźbiarzem amatorem i stworzył kilka portretów. Związek małżeński z Marią z Dembińskich, zawarty 25 kwietnia 1893 roku, zaowocował dwoma synami (Ludwik, ur. 1894 oraz Feliks, 1895-1921) oraz dwiema córkami (Maria, ur. 1898 oraz Zofia, 1902-1973).

W 1916 roku został odznaczony austriackim Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa.

---

Oceń: Stanisław Mycielski (poseł)

---