Władysław Karol Jentys, urodzony 7 czerwca 1898 roku w Krakowie, był znaczącą postacią w polskim życiu sportowym oraz wybitnym prawnikiem. Jako doktor prawa, Jentys użytkował swoją wiedzę, angażując się w różnorodne inicjatywy sportowe, które miały na celu rozwój i popularyzację sportu w Polsce.
Funkcjonował również jako oficer rezerwy artylerii Wojska Polskiego, co wskazuje na jego zaangażowanie nie tylko w sferze sportu, ale także w działalność wojskową. Zmarł tragicznie 23 września 1941 roku w Oświęcimiu, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskim sporcie oraz prawie.
Życiorys
Władysław Jentys był najmłodszym dzieckiem profesora Stefana Jentysa oraz Anny z domu Czernak. W jego rodzinie również ważną rolę odgrywali jego bracia, Stanisław oraz Czesław, którzy angażowali się w działalność sportową. Czesław, urodzony 20 stycznia 1894 roku, w 1922 roku pełnił funkcję podporucznika rezerwy piechoty 17 pułku piechoty z Rzeszowa, a dwa lata później przeszedł do 1 pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu. Został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari jako oficer 16 pułku piechoty.
W latach 1916-1922 Władysław studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1920 roku za jego odwagę i działania w obronie Lwowa uhonorowano go Orderem Virtuti Militari. W kolejnych latach został zweryfikowany w stopniu porucznika, z datą starszeństwa przypadającą na 1 czerwca 1919 roku, w korpusie oficerów rezerwy artylerii. Już w 1922 roku pełnił funcję oficera rezerwy w 7 pułku artylerii polowej w Częstochowie, a w latach 1924-1943 był związany z 6 pułkiem artylerii lekkiej w Krakowie.
Był aktywnym członkiem AZS Kraków, szczególnie pasjonując się tenisem. Poza tym, uczestniczył w działalności TS Wisła oraz współpracował z regionalnymi związkami sportowymi. W latach 1922-1925 był członkiem PZPN, gdzie zajmował się zagranicznymi relacjami. W 1922 roku współpracował z Lustartenem i Cetnarowskim przy ustalaniu składu reprezentacji Polski na jedno z ważnych spotkań. W tym okresie w latach 1922 i 1923 był jednym z trzech zastępców w komisji selekcyjnej PZPN. W 1924 roku zaangażował się w kierownictwo reprezentacji Polski podczas Igrzysk Olimpijskich w Paryżu. Dodatkowo, w latach 1923-1926 pełnił funkcje w zarządach PZTS.
Po 1926 roku Władysław Jentys był pracownikiem dyrekcji kopalni „Dorota” w Zabrzu. W obliczu II wojny światowej, w roku 1939 brał udział w kampanii wrześniowej, a następnie realizował działania w ramach konspiracji Związku Walki Zbrojnej. W 1940 roku został aresztowany i osadzony w obozie Auschwitz-Birkenau, gdzie niestety zmarł.
Przypisy
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 139, 618.
- Ryłko 1929 ↓, s. 27.
- Znamirowski 1928 ↓, s. 28.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 649, 780.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 327, 501.
- a b Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 110.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Stanisław Malczyk (piłkarz) | Lucjan Franczak | Zbigniew Wójcik (lekkoatleta) | Kinga Ociepka | Dariusz Kołodziej | Piotr Gruszka (piłkarz) | Jerzy Pietrzak (sportowiec) | Zygmunt Alfus | Bolesław Habowski | Natan Węgrzycki-Szymczyk | Rafał Grodzicki | Izabella Rapacz | Helena Rakoczy | Arkadiusz Moryto | Marcin Jałocha | Stefan Doniec | Andrzej Przeworski | Edward Szostak | Szimon Ratner | Bożena PuterOceń: Władysław Jentys