Kamienica przy ulicy Reformackiej 3 w Krakowie

---

Historia

W XIV wieku na terenie, na którym obecnie stoi kamienica, wzniesiono oficynę tylną Kamienicy Przechodniej. Z biegiem lat, w XVI wieku oraz ponownie w 1816 roku, budynek przeszedł znaczące przebudowy. Szczególnie istotnym momentem w historii kamienicy był rok 1905, podczas którego, w trakcie budowy nowej Kamienicy Przechodniej, oficyna została przekształcona w samodzielny obiekt mieszkalny. Nad nową koncepcją architektoniczną czuwał Władysław Kaczmarski.

Obecnie budynek ten pełni ważną rolę jako siedziba krakowskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej. Warto zwrócić uwagę na fakt, że 25 czerwca 1984 roku kamienica została oficjalnie wpisana do rejestru zabytków. Ważnym kontekstem tego wpisu była bliskość do Kamienicy Przechodniej, która znajduje się przy placu Szczepańskim 6 i z którą była niegdyś powiązana jako jej oficyna.

Choć obecnie budynki funkcjonują jako dwa odrębne obiekty administracyjne, w rejestrze zabytków nadal widnieją pod jednym wpisem, co podkreśla ich historyczną i architektoniczną spójność.

Architektura

Kamienica prezentuje się jako dwu piętrowy budynek w układzie siedmioosiowym, zachwycając swoim wyglądem. Z zewnątrz wyróżnia się secesyjną elewacją, która została stworzona z połączenia czerwonej i białej cegły, a także ceramicznych detali.

Na fasadzie można zauważyć geometryczne dekoracje, które dodają jej charakteru. W jej centralnej części znajduje się fryz, na którym przedstawione są płaskorzeźby słoneczników oraz makówek, wśród których ukryte są ptaki, co nadaje całości unikalnego wyrazu. Dodatkowym akcentem architektonicznym jest półokrągła attyka, która wieńczy całą konstrukcję.

---

Oceń: Kamienica przy ulicy Reformackiej 3 w Krakowie

---