Ulica Jakuba w Krakowie


Ulica Jakuba w Krakowie to ważny element historyczny miasta, zlokalizowana w dzielnicy I Stare Miasto. Ulica ta znajduje się na Kazimierzu, stanowiąc część niegdyś istniejącego "Miasta Żydowskiego" (Oppidum Iudaeorum), które rozciągało się aż do zachodniej granicy tej okolicy, co miało miejsce co najmniej od 1533 roku. Warto zaznaczyć, że w 1608 roku ulica została formalnie włączona w granice Oppidum Iudaeorum.

W 1785 roku ulica ta nosiła nazwę Mały Plac, natomiast w XIX wieku znana była jako ulica Kierków. Co więcej, aktualna nazwa ulicy została wprowadzona dopiero w 1878 roku, kiedy to zaczęto używać jej w odniesieniu do całego odcinka. Wcześniej, odnosiła się ona do nieistniejącego już fragmentu ulicy pomiędzy ulicą Józefa a ulicą św. Wawrzyńca.

Istnieją hipotezy dotyczące pochodzenia nazwy ulicy Jakuba; niektórzy uczniowie historii uważają, że nawiązuje ona do Jakuba biblijnego, podczas gdy inni wskazują na Izaaka Jakubowicza, który był fundatorem synagogi. Przy ulicy Jakuba znajdują się liczne kamienice z XIX i XX wieku, które tworzą wyjątkowy klimat tej części Krakowa.

Co ciekawe, w murze przy ulicy Jakuba można zobaczyć jedyną zachowaną do dziś bramę, która prowadziła do dawnego miasta żydowskiego na Kazimierzu, stanowiąc ważny element dziedzictwa kulturowego oraz historycznego tego miejsca.

Zabudowa

Ulica Jakuba w Krakowie jest obszarem o bogatej historii architektonicznej, z licznymi przykładami kamienic, które świadczą o rozwoju miasta na przestrzeni lat.

  • ul. Jakuba 3 (ul. Warszauera 7) – to kamienica powstała w XX wieku,
  • ul. Jakuba 11 – to obiekt zaprojektowany przez Adama Dębskiego w 1897 roku,
  • ul. Jakuba 29 – ta kamienica pochodzi z XIX wieku,
  • ul. Jakuba 31 – również kamienica z XIX wieku.

Przypisy

  1. Agenieszka Legutko-Ołownia, Krakowski Kazimierz. Miasto rozstań i powrotów, wyd. Bezdroża, Kraków 2004 r., s. 17.

Oceń: Ulica Jakuba w Krakowie

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:12