Wolski Dół


Wolski Dół to niezwykle malownicza dolinka o cechach wąwozu, usytuowana w północnej częściPasma Sowińca. Ta urokliwa lokalizacja stanowi lewostronne odgałęzienie doliny Rudawy, co dodaje jej niepowtarzalnego charakteru i atrakcyjności.

Warto zauważyć, że na starych mapach teren ten był również określany jako Dolina Matki Boskiej, co świadczy o jego historycznym znaczeniu oraz głębokim osadzeniu w lokalnej tradycji.

Opis wąwozu

Wolski Dół to urokliwy wąwóz, który spada w kierunku północno-wschodnim. Zbocza po jego lewej stronie, z orograficznego punktu widzenia, tworzą stoki Ostrej Góry oraz Sowińca, natomiast po prawej stronie znajdują się grzbiety Pustelnika i Łysej Góry. Wąwóz charakteryzuje się kilkoma niewielkimi odgałęzieniami, z największym uchodzącym z prawej strony, poniżej Panieńskich Skał.

Wolski Dół jest doliną holoceńską, mającą strome zbocza i płaskie dno, na którym znajduje się wąska terasą. Teren doliny zbudowany jest z białego żwiru, ostrego gruzu skalnego oraz żółtawego mułu lessowego, które powstały wskutek erozji skał i gleby. Dolinka posiada niskie, ale strome zbocza, sięgające wysokości kilkunastu metrów w dolnej części, co daje jej wyjątkowy charakter. Warto zauważyć, że Wolski Dół umiejscowiony jest w większej, starszej dolinie. Zbocza tej starszej doliny, które utworzyły się w czasie ostatniego glacjału, są znacznie bardziej łagodne oraz częściowo wystają ponad młodsze stoki, które powstały z nagromadzenia materiału skalnego i mułu.

Wzdłuż zboczy Wólskiego Dołu rozciąga się naturalny las bukowy z domieszką dębu, sosny, grabu oraz jaworu. Wiosną w runie leśnym możemy dostrzec różnorodne gatunki roślin, takie jak zdrojówka rutewkowata, zawilec gajowy, szczyr trwały, śledziennica skrętolistna, kokorycz pełna, fiołek Rivina, miodunka ćma czy przylaszczka pospolita. Spotkać można również kopytnik pospolity oraz rzadką konwalię majową a także wawrzynek wilczełyko, co znacząco wzbogaca bioróżnorodność tego regionu.

W dolnej części doliny utworzono rezerwat leśny i krajobrazowy Panieńskie Skały, który chroni unikalne walory przyrodnicze oraz krajobrazowe tego miejsca.

Turystyka

Dolina Wolski Dół charakteryzuje się łatwą dostępnością turystyczną, co czyni ją atrakcyjnym miejscem dla spacerowiczów i miłośników natury. Niemniej jednak, warto mieć na uwadze, że w pewnych miejscach ścieżki mogą być wąskie i strome, co wymaga od turystów zachowania ostrożności oraz odpowiedniego obuwia.

Na szczególnie strome fragmenty szlaku zamontowane zostały wygodne drewniane schody, które znacznie ułatwiają przemieszczanie się. Wyjście z al. Kasztanowej w pobliżu kościoła na Woli Justowskiej prowadzi do rozdroża powyżej Wesołej Polany, przez Wolski Dół, a następnie do rezerwatu Panieńskie Skałki oraz Ogrodu Zoologicznego.

Cała trasa ma długość 3,3 km i różnicę wzniesień wynoszącą 132 m, a czas przejścia można oszacować na około 1 godzinę. Jest to idealna propozycja dla osób pragnących połączyć aktywny wypoczynek z poznawaniem piękna przyrody Krakowa.

Przypisy

  1. a b Szlaki Lasu Wolskiego [online] [dostęp 28.10.2019 r.]
  2. Mapa Lasu Wolskiego [online] [dostęp 29.10.2019 r.]
  3. a b Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 02.07.2019 r.]
  4. Kraków: Rezerwat przyrody Panieńskie Skały. odkryjmalopolske.pl. [dostęp 21.06.2018 r.]
  5. a b Julian Zinkow: Wokół Czernichowa, Liszek, Zabierzowa i Wielkiej Wsi: wśród podkrakowskich dolinek. Cz. 2. Kraków: Avalon, 2010 r.
  6. Na podstawie tablic informacyjnych zamontowanych w Wolskim Dole

Oceń: Wolski Dół

Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:24