Jan Kanty Federowicz, urodzony 6 sierpnia 1858 roku w Krakowie, to postać o znacznym dorobku w polskiej historii. Jego kariera publiczna trwała aż do jego śmierci, która miała miejsce 13 lipca 1924 roku, również w Krakowie.
Był on nie tylko dzięki swojej działalności samorządowej ważnym liderem lokalnym, ale także pełnił zaszczytną rolę prezydenta Krakowa. Jego wpływ rozciągał się również na obszar polityki krajowej, gdyż był posłem na Sejm Ustawodawczy w II Rzeczypospolitej.
Ponadto, Federowicz miał także doświadczenie w sferze kupieckiej, co pozwoliło mu na szerokie spojrzenie na potrzeby zarówno społeczności lokalnej, jak i krajowej. Jego wkład w rozwój Krakowa i Polski pozostaje znaczący do dziś.
Życiorys
Jan Kanty Federowicz pochodził z rodziny biznesowej, będąc synem radnego krakowskiego, Jana Nepomucena, oraz Eleonory pochodzącej z Hłasków. Swoje edukacyjne kroki stawiał w szkole realnej w Krakowie, a później kontynuował naukę na Akademii Handlowej w Pradze. Targując swe umiejętności na rynku międzynarodowym, odbył praktyki handlowe w Bordeaux, Warszawie oraz Bremie. W 1882 roku objął zarząd rodzinnego przedsiębiorstwa, które specjalizowało się w handlu winami i towarami kolonialnymi; wkrótce udało mu się znacząco rozwinąć działalność, a w 1920 roku postanowił rozszerzyć asortyment o produkcję win szampańskich.
Już w 1896 roku, po śmierci swego ojca, stał się radnym krakowskiej Rady Miejskiej. W swoim okresie pełnienia tej funkcji, skoncentrował się na problematyce budżetowej, co podkreślało jego zaangażowanie w sprawy lokalne. W latach 1901-1914 miał też zaszczyt zasiadać w galicyjskim Sejmie Krajowym, gdzie blisko współpracował z prominentnym politykiem, Juliuszem Leo. Jego inicjatywy doprowadziły do utworzenia w Krakowie Szkoły Handlowej oraz wybudowania nowoczesnego gmachu dla tej placówki.
W 1914 roku, jako przedstawiciel demokratów, wszedł w skład sekcji zachodniej Naczelnego Komitetu Narodowego. W 1916 roku awansował na stanowisko I wiceprezydenta Krakowa, a podczas I wojny światowej nadzorował dział aprowizacyjny. Po śmierci Juliusza Leo, 6 marca 1918 roku, został nowym prezydentem Krakowa. Rok później, z poparciem ludowców oraz narodowców, zdobył mandat posła na Sejm Ustawodawczy, gdzie objął kierownictwo w Klubie Pracy Konstytucyjnej.
Funkcję prezydenta Krakowa sprawował do końca swego życia, co świadczy o jego trwałym wkładzie w rozwój miasta. Dodatkowo, pełnił rolę prezydenta krakowskiej Izby Handlowej i Przemysłowej, przejmując to stanowisko po Maurycym Dattnerze w 1913 roku. Był także prezesem Towarzystwa Turystycznego i aktywnym członkiem Rady Kolejowej, jego życie zawodowe było naznaczone głębokim zaangażowaniem w sprawy społeczne i gospodarcze regionu.
Życie prywatne
Jan Kanty Federowicz był mężczyzną o bogatym życiu osobistym. Był żonaty z Zofią, która zmarła w 1912 roku. Zofia była córką Jerzego Michała Goebla, radnego krakowskiego oraz starszego zboru ewangelickiego. Działała aktywnie w różnych przedsięwzięciach charytatywnych, co podkreśla jej zaangażowanie w pomoc innym.
Jan miał również młodszego brata, Tadeusza, który był prawnikiem i aktywnym działaczem gospodarczym. Rodzinne więzi były dla niego ważnym elementem życia, a związek z Tadeuszem stwarzał możliwość wymiany myśli i doświadczeń.
Jan Kanty Federowicz mieszkał przy ul. Studenckiej 1, co mogło wpływać na jego kontakt z kulturalnym życiem Krakowa. Po jego śmierci znalazł spoczynek na cmentarzu Rakowickim w Krakowie w alei 28, w jej zachodniej części, co świadczy o znaczeniu, jakie miał w swoim otoczeniu.
Przypisy
- Dominika Hołuj. Rola samorządu terytorialnego w kształtowaniu procesu rozwoju Miasta Krakowa w okresie autonomii (1866-1918). „Zeszyty naukowe Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Bochni”. 5, s. 50.
- † Ś. p. Jan Kanty Federowicz. „Nowości Illustrowane”. Nr 29, s. 3, 19.07.1924 r.
- Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.
- Nowy prezydent Izby handlowej i przemysłowej. „Nowości Illustrowane”. Nr 4, s. 16, 25.01.1913 r.
- Konstanty Srokowski, N.K.N. Zarys historii Naczelnego Komitetu Narodowego, Kraków 1923, s. 147.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Alojza Kozłowska | Józef Hudec | Helena Adelman | Mirosław Lewandowski | Ryszard Zieliński | Roman Różycki | Mojżesz Deutscher | Sebastian Chwałek | Zbigniew Skorecki | Henryk Eile | Leon Feiner | Stefan Jurczak | Marek Łuszczkiewicz | Elżbieta Michalak | Aleksander Linowski | Fajwel Stempel | Wojciech Bosak | Henryk Gałecki | Józef Kruk (działacz społeczny) | Maciej KrzanowskiOceń: Jan Kanty Federowicz