Henryk Gałecki, znany również pod swoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem Natan Lamensdorf, to postać o złożonej biografii. Urodził się 10 sierpnia 1910 roku w Krakowie, a swoją karierę polityczną związał z ruchem komunistycznym.
W trakcie swojej działalności Gałecki pełnił wiele istotnych ról w strukturach władzy PRL. W szczególności, jego osiągnięcia obejmują funkcje, takie jak podpułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB) oraz pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). W 1946 roku był zastępcą szefa Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (WUBP) w Rzeszowie, co stanowi ważny element jego kariery.
Jego życie zakończyło się 8 grudnia 1993 roku w Warszawie, gdzie pozostawił po sobie kontrowersyjeve ślady w historii Polski.
Życiorys
Po ukończeniu trzech klas czteroletniej wieczorowej szkoły zawodowej rozpoczął pracę jako mechanik samochodowy. Jego aktywność polityczna zaczęła się w 1926 roku, kiedy to zaangażował się w działalność Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK). W kolejnych latach, od 1930 roku, był członkiem Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej (KZMP) w Krakowie, a od 1931 roku przystąpił do Komunistycznej Partii Polski (KPP), zaś od 1938 roku współpracował w Związku Zawodowym Szoferów.
Jego działalność nie mogła pozostać bez konsekwencji. W lipcu 1927 roku został aresztowany za przynależność do ZMK oraz kolportaż nielegalnych materiałów komunistycznych, co zaowocowało rocznym wyrokiem więziennym. W marcu 1929 roku doznał kolejnego aresztowania i został skazany na 1,5 roku pozbawienia wolności. W 1931 roku ponownie trafił do więzienia, tym razem za zorganizowanie demonstracji bezrobotnych oraz wystąpienie na wiecu, co skutkowało dziesięciomiesięcznym wyrokiem. Dodatkowo, w 1933 roku został aresztowany z powodu udziału w komitecie strajkowym w trakcie robotniczego strajku.
W wrześniu 1941 roku związał się z Tajną Organizacją Wojskową (TOW) we Lwowie. 10 sierpnia 1944 roku objął stanowisko sekretarza Komitetu Powiatowego (KP) Polskiej Partii Robotniczej (PPR) w Przemyślu, a niecały rok później, 29 lutego 1945 roku, przejął funkcję sekretarza KP PPR w Jarosławiu. Równocześnie, w okresie od 20 sierpnia 1944 roku do lutego 1946 roku, pełnił rolę sekretarza Komitetu Miejskiego (KM) PPR w Rzeszowie.
Na początku 1946 roku został zastępcą szefa Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (WUBP) w Rzeszowie, a funkcję tę sprawował do 23 grudnia 1946 roku. 5 marca 1947 roku objął stanowisko zastępcy szefa Miejskiego Urzędu Bezpieczeństwa w Warszawie. Od 1 stycznia 1954 roku był naczelnikiem Wydziału II w Biurze Wojskowym Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Z dniem 15 stycznia 1955 roku rozpoczął pracę w Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej, gdzie pełnił m.in. funkcję szefa Inspektoratu Ruchu Drogowego oraz zastępcy szefa Oddziału II KG MO, kształtując w ten sposób bezpieczeństwo na polskich drogach.
W latach 1959–1968 sprawował funkcję prezesa Automobilklubu Polskiego. Po zakończeniu swojej pracy zawodowej, został pochowany na cmentarzu Północnym w Warszawie.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Wojciech Bosak | Fajwel Stempel | Aleksander Linowski | Elżbieta Michalak | Marek Łuszczkiewicz | Stefan Jurczak | Leon Feiner | Jan Kanty Federowicz | Alojza Kozłowska | Józef Hudec | Józef Kruk (działacz społeczny) | Maciej Krzanowski | Pinchas Scheinman | Ziemowit Pochitonow | Wiktor Brummer | Jerzy Kieszkowski | Tadeusz Seib | Jakub Karyś | Janusz Szwedo | Krzysztof HellerOceń: Henryk Gałecki