Kościół Wszystkich Świętych w Krakowie (ul. Podbiałowa)

Budowla ta powstała na miejscu starszego obiektu, a jej wznoszenie miało miejsce w latach 1646–1648 na zlecenie Barbary Morsztynowej, właścicielki Kościelników. Kościół został konsekrowany w 1698 roku, a następnie w 1777 roku przeszedł przebudowę. Kolejne istotne prace remontowe miały miejsce w latach 1994–2000, co pozwoliło zachować jego niepowtarzalny charakter.

Architektura świątyni reprezentuje styl późnogotycki i wybudowana jest w konstrukcji zrębowej. Warto zaznaczyć, że kościół nie posiada wież, jednak na dachu nad nawą można zauważyć barokową wieżyczkę sygnaturową z latarnią. Wnętrze kościoła pokryte jest pozornymi sklepieniami kolebkowymi, a ściany zdobi polichromia z przedstawieniami świętych oraz stacji Drogi Krzyżowej, która została wykonana w 1909 roku i uzupełniona w 1954 roku.

W kościele odnajdziemy również bogate wyposażenie, w tym rokokowe ołtarze z XVIII wieku. W ołtarzu głównym mieści się obraz Matki Boskiej Anielskiej z XVII wieku, natomiast w ołtarzach bocznych można podziwiać wizerunki Chrystusa i Samarytanki oraz Serca Jezusa datowane na lata 1952–1956. Ponadto, w świątyni znajdziemy barokową chrzcielnicę oraz rokokową ambonę. Przy kościele znajduje się murowana dzwonnica bramna, wzniesiona w 1823 roku z fundacji hrabiego Józefa Wodzickiego, w której bramie zachowało się marmurowe epitafium fundatora.

Warto również wspomnieć o niewielkim cmentarzu wojennym, który usytuowany jest obok kościoła i pochodzi z okresu I wojny światowej. Na dawnym cmentarzu przykościelnym zachowały się dwa groby rodzinne, w tym właścicieli Węgrzynowic: rodziny Zapalskich – powstańca listopadowego Józefa (*1805–+1878) oraz jego dzieci, a także grób rodzin Potockich i Wodzickich, w którym znajduje się tablica nagrobna Stefana hrabiego Potockiego (*1820–+1891).

Omawiany kościół znajduje się na trasie Małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej, co czyni go istotnym punktem na mapie architektonicznej regionu oraz miejscem, które warto odwiedzić.