Kościół św. Wincentego à Paulo w Krakowie

---

Historia

Na terenie, gdzie obecnie znajduje się kościół św. Wincentego à Paulo, niegdyś znajdował się kościół św. Filipa i św. Jakuba, wspomniany w dokumentach z 1373 roku. Niestety, historia tego miejsca była pełna zawirowań – w 1528 roku doszło do dużego pożaru, który zniszczył dawną świątynię. Po odbudowie, w 1655 roku, kolejne zniszczenie nastąpiło z rąk Szwedów. Odbudowaną po wojennej zawierusze świątynię konsekrował w 1667 roku biskup Mikołaj Oborski. Jednakże, jak to bywa w historii, nie był to koniec problemów – kolejny pożar wybuchł w 1755 roku, co zmusiło do kolejnej odbudowy.

Ta budowla przetrwała do końca XVIII wieku, lecz w 1801 roku, na polecenie władz austriackich, została zburzona. Miejsce po kościele przez pewien czas wykorzystano jako tymczasowy cmentarz komunalny. W 1861 roku na teren Kleparza przybyli księża Misjonarze, a dwa lata później stali się właścicielami parceli usytuowanej wzdłuż ulicy św. Filipa.

Obecny kościół został wzniesiony w latach 1875-1877 na podstawie projektów Filipa Pokutyńskiego, zainspirowany włoskimi tradycjami architektonicznymi trecenta. Ołtarz główny pochodzi z Wiednia, a jego uroczysta konsekracja miała miejsce 2 września 1877 roku, kiedy to arcybiskup Lodovico Jacobini, nuncjusz apostolski w Wiedniu, dokonał tego wspaniałego aktu.

W latach 1911-1912 kościół przeszedł rozbudowę według planów Jana Sas Zubrzyckiego. W tym czasie przedłużono prezbiterium, wybudowano nową zakrystię, integrując ją z klasztorem oraz zrealizowano kaplicę Matki Bożej z Lourdes. Kolejną konsekrację przeprowadzono 1 listopada 1912 roku, a dokonał jej Kacper Słomiński, wizytator zgromadzenia księży Misjonarzy. Po nowym wystroju wnętrza, kościół ponownie został konsekrowany przez biskupa Stanisława Rosponda.

Wnętrze

Wnętrze tego kościoła zdradza jego bogatą historię oraz artystyczne piękno, które przyciąga pielgrzymów oraz turystów. Ołtarz główny, wykonany w 1935 roku, powstał według wizji Franciszka Mączyńskiego i jest zbudowany z niezwykle eleganckiego białego marmuru oraz alabastru. Jego wnęki zdobią wspaniałe drewniane figury przedstawiające Serce Jezusa oraz świętych Piotra i Pawła.

W bocznym ołtarzu po lewej stronie umieszczono zachwycające rzeźby św. Wincentego à Paulo, a także postacie świętych Antoniego i Józefa, które dodają całości niepowtarzalnego klimatu. Natomiast w prawym ołtarzu znajduje się barokowy obraz Chrystusa Ukrzyżowanego, znany jako Milatyński, pochodzący z 1700 roku. Obraz ten przybył z Rzymu do Milatyna Nowego nieopodal Lwowa, gdzie był czczony w kościele karmelitów bosych. W 1755 roku został ogłoszony cudownym. Powojenne losy tego wizerunku doprowadziły go do Krakowa w 1945 roku, początkowo umieszczono go w klasztorze Misjonarzy, jednak już w 1976 roku przeniesiono go do kościoła, gdzie znalazł swoje miejsce w ołtarzu. Kratę, która zamyka ołtarz, zaprojektował Wiktor Zin.

W latach 1934–1936 Franciszek Mączyński zaprojektował również nowy ołtarz w kaplicy Matki Bożej z Lourdes, który przypomina grotę z Lourdes. Wewnątrz znajduje się figura Matki Boskiej, która cieszy się ogromną czcią wśród krakowian. Rzeźba ta została sprowadzona z Lourdes w 1889 roku.

Dodatkową atrakcją wnętrza są neogotyckie stalle i ambona, które pochodzą z 1883 roku. Co więcej, witraże, które uzupełniają architekturę kościoła, były wykonywane w Wiedniu w 1877 roku oraz w Krakowie w 1912 roku. Na jednym z tych witraży uwieczniono wizerunek patrona kościoła, św. Wincentego à Paulo, co podkreśla znaczenie tego miejsca w lokalnej kulturze i duchowości.

---

Oceń: Kościół św. Wincentego à Paulo w Krakowie

---