Ulica Nowa w Krakowie

---

Historia

Od końca XV wieku w rejonie tej ulicy zaczęła osiedlać się ludność żydowska. W XIX wieku, w wyniku zmieniających się warunków społecznych oraz ekonomicznych, wielu zamożniejszych mieszkańców postanowiło przenieść się do innych, bardziej prestiżowych dzielnic Krakowa. W efekcie okolice ul. Nowej, podobnie jak większa część Kazimierza, stały się siedzibą żydowskiej biedoty.

Przypuszcza się, że ulica Nowa istniała już w średniowieczu. W 1844 roku została uwieczniona na planie Kazimierza pod nazwą ul. Rybna. Nazwa ta została nadana z uwagi na fakt, że w bliskim sąsiedztwie odbywał się intensywny handel rybami, co przyciągało mieszkańców oraz kupców.

W 1881 roku Rada Miasta Krakowa oficjalnie nadała ulicy obecną nazwę, która jest powiązana z placem Nowym, co nadaje jej wyjątkowego charakteru w kontekście historycznym i kulturowym tego regionu.

Zabudowa

W obrębie ulicy Nowej w Krakowie znajdują się interesujące obiekty architektoniczne, które przykuwa uwagę każdego przechodnia. Po pierwsze, ul. Nowa 2 zlokalizowana blisko pl. Nowego 3 oraz ul. Józefa 22 to kamienica z początków XV wieku, co czyni ją jednym z najstarszych budynków w tej części miasta.

Kolejny istotny element to ul. Nowa 1–3, umiejscowiona przy ul. Józefa 20, która również jest kamienicą, lecz jej budowa datowana jest na XIX wiek. Obydwa te obiekty stanowią ważny fragment zabudowy, łączący historię oraz architekturę Krakowa.

Informacje te zostały zgromadzone na podstawie Gminnej ewidencji zabytków – Kraków, co dodatkowo podkreśla ich znaczenie w lokalnym dziedzictwie kulturowym.

---

Oceń: Ulica Nowa w Krakowie

---