Ulica Długa w Krakowie

---

Historia

Ulica Długa jest jednym z najstarszych szlaków Krakowa, której historia sięga aż przed rok 1690. Jej rozwój miał miejsce głównie w średniowieczu, kiedy to stała się częścią traktu sławkowskiego. Istotnym elementem tej ulicy jest jej historyczne przedłużenie, które nosi nazwę ulica Pędzichów.

Na początku szlak ten kończył się na ul. Pędzichów, a jego dalszy przebieg był związany z błońmi oraz miejskimi szubienicami. W okolicach, gdzie obecnie znajduje się koniec ul. Długiej, na XVIII-wiecznych mapach można było odnaleźć nazwę Świnia Krzywda. W XIX wieku ulica była zabudowana parterowymi domkami, a współczesna architektura, którą można podziwiać, pochodzi sprzed I wojny światowej.

Rok 2010 przyniósł znaczące zmiany, kiedy to ulica doczekała się gruntownej modernizacji. Całość infrastruktury została poddana odnowieniu, w tym torowisko tramwajowe i chodniki, co znacznie poprawiło komfort korzystania z tego ważnego punktu w mieście. Skrzyżowania z ulicami Basztową oraz Szlak również przeszły przebudowę, a odcinek torowiska prowadzący do ul. Kamiennej został unowocześniony. Całe przedsięwzięcie kosztowało 20,7 mln zł.

Zabudowa

Ulica Długa to miejsce, gdzie historia splata się z architekturą. Rozpoczynając od ul. Długa 1, znajdziemy Dom „Pod Globusem”, zbudowany w 1904 roku. Był on siedzibą krakowskiej Izby Handlowej i Przemysłowej, która zaistniała 14 listopada 1850 roku. Wcześniej, na tym terenie istniał niewielki zajazd Łysakowskich, znany jako „Łysoń”. Na jego miejscu powstał dwupiętrowy gmach w stylu gdańskim, zaprojektowany przez Franciszka Mączyńskiego oraz Tadeusza Stryjeńskiego. Budynek zwieńczony został wieżą z zegarem oraz globusem, co przyczyniło się do jego nazwy. Od 1913 roku parter zajmowała najważniejsza firma papiernicza w mieście, Fabryczny Skład Papieru Regina Aleksandrowicz i Synowie, która wcześniej mieściła się przy Rynku Kleparskim.

Na ulicy Długiej znajduje się również ul. Długa 3 z kamienicą z 1868 roku oraz ul. Długa 4 z kamienicą zaprojektowaną przez Leopolda Tlachnę, datowaną na 1895 rok. Następnie, ul. Długa 5 to Dom Pod Głowami, kamienica czynszowa stworzona przez Maksymiliana Nitscha, będąca przykładem historyzmu. Nad bramą wejściową można podziwiać orła z rozpostartymi skrzydłami, a nad oknami kartusze, które przedstawiają głowy znanych postaci, takich jak Stefan Czarniecki i Tadeusz Kościuszko. W tej kamienicy mieszkał również Gustaw Ehrenberg.

Idąc dalej, ul. Długa 6 i ul. Długa 7 to kolejne kamienice, zaprojektowane odpowiednio przez Ksawerego Pietraszkiewicza i Jacka Matusińskiego. Na uwagę zasługują też ul. Długa 31, w której znajduje się Dom Turecki z trzema wieżyczkami-minaretami, oraz ul. Długa 42, z siedzibą Stowarzyszenia Siemacha. To tutaj, w 1886 roku, ks. Kazimierz Siemaszko otworzył pierwszy dom schronienia dla biednych chłopców, który po jego śmierci w 1904 roku przekształcono w Zakład Wychowawczy im. ks. Siemaszki.

Kamienice przy ul. Długa 53 i ul. Długa 54, zaprojektowane odpowiednio przez Sebastiana Jaworzyńskiego i Teodora Talowskiego, a także ul. Długa 55, gdzie mieszkała Iwona Borowicka, polska primadonna operowa, są kolejnymi interesującymi obiektami architektonicznymi w tej okolicy. ul. Długa 60 natomiast, to secesyjna kamienica zaprojektowana przez Zygmunta Pszorna w 1907 roku.

Ostatnie obiekty to ul. Długa 64, w której od 1908 do 1929 roku mieszkał poeta Jan Sztaudynger, oraz ul. Długa 72, gdzie znajdowały się dawne magazyny firmy C. Hartwig, zaprojektowane przez Ludwika Wojtyczko w 1920 roku.

---

Oceń: Ulica Długa w Krakowie

---