Anatol Sylwin, znany również jako Jerzy Józef Silberstein, to postać, która pozostawiła trwały ślad w polskiej architekturze oraz urbanistyce. Urodził się 25 kwietnia 1912 roku w Krakowie, a swoje życie zakończył 21 lutego 2002 roku w Warszawie.
Jego dorobek artystyczny nie ograniczał się jedynie do pracy zawodowej. Był również pasjonatem Tatr, regionu, który wielokrotnie pojawiał się w jego twórczości literackiej. Lubił odwiedzać te góry i opisywać ich piękno oraz atmosferę, co czyniło jego utwory wyjątkowymi.
Życiorys
Anatol Sylwin był postacią niezwykle interesującą, łączącą w sobie talent architekta oraz pasję literacką. Urodził się jako syn Henryka Silbersteina oraz Elzy z d. Heuman. W swoim życiu zdobył wykształcenie na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej. W 1946 roku podjął pracę w pracowni Spójnia Budowlana, prowadzonej przez Zdzisława Mączeńskiego, a od 1 lipca 1938 był związany z tym miejscem zawodowo. W trakcie swojej pracy zajmował się m.in. projektem grzegórzeckiej hali targowej. Po 1939 roku zyskał status samodzielnego architekta.
W 1939 roku, po wybuchu II wojny światowej, został zmuszony do wyjazdu we Lwowie, gdzie pracował w firmie budowlanej do 1941 roku. Jednak w wyniku konfliktu pomiędzy ZSRR a III Rzeszą, został przymusowo wcielony do Armii Czerwonej, co doprowadziło go na wschodnie fronty, w tym do obrony Stalingradu. Niedługo później, został zesłany do Kraju Ałtajskiego, gdzie odnotowano jego status tzw. wolnego więźnia. W 1944 roku przeszedł ciężką kontuzję, co skutkowało gangreną i hospitalizacją.
Po wojnie, w styczniu 1945 roku, powrócił do Polski. W 1946 roku zdecydował się na zmianę swojego nazwiska na Sylwin. Na nowo podjął działalność architektoniczną, projektując różnorodne założenia urbanistyczne oraz budynki użyteczności publicznej w Krakowie, Warszawie i Aglomeracji Katowickiej.
Po przejściu na emeryturę, Sylwin zadebiutował jako pisarz. Jego pierwszy zbiór opowiadań, pt. „Śnieżyca”, ukazał się w 1986 roku nakładem wydawnictwa Iskry. W 1995 roku jego twórczość wzbogacił kolejny zbiór zatytułowany „Między nocą a świtem”, wydany przez Wydawnictwo Orgelbrandów. Oprócz książek, jego krótkie formy literackie oraz wspomnienia były publikowane w wielu czasopismach, takich jak Przekrój, Miesięcznik Literacki, Nurt oraz Literatura.
W 2000 roku napisał scenariusz oparty na jednym ze swoich opowiadań, pt. „Noemi”, a także stworzył scenariusz do spektaklu teatralnego, który był wystawiany przez Teatr Mały w Warszawie. W 2001 wydano jego trzeci zbiór opowiadań, pt. „Noemi”, przez Instytut Wydawniczy Książka i Prasa.21 lutego 2002 roku Anatol Sylwin zmarł w Warszawie, mając 86 lat. Jego miejsce spoczynku znajduje się na Komunalnym Cmentarzu Północnym (kw. W-IX-9-1).
Przypisy
- a b c d e Zbroja 2023 ↓, s. 203.
- a b Zbroja 2023 ↓, s. 202.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Adam Hoffmann | Katarzyna Walter | Eugeniusz Majdrowicz | Paweł Deląg | Iwo Gall | Artur Dziurman | Teresa Tyszkiewicz (1906–1992) | Filip Romanowski | Antonina Gordon-Górecka | Zbigniew Karkowski | Grzegorz Warchoł (aktor) | Małgorzata Zalewska | Grzegorz Wojdon | Władysław Pochwalski | Łukasz Czuj | Bronisława Kawalla | Jacek Korohoda | Ryszard Styła | Elżbieta Wierzbicka | Maciej Piotr PrusOceń: Anatol Sylwin