Janina Kamila Glanowska


Janina Kamila Glanowska, urodzona 1 maja 1934 roku w Krakowie, a zmarła 1 czerwca 2011 roku w tym samym mieście, była wybitną polską urzędniczką.

W swojej pracy dedykowała się propagowaniu kultury ludowej, co znacząco wpłynęło na zachowanie i rozwój polskich tradycji ludowych.

Biografia

Janina Kamila Glanowska była osobą, której korzenie sięgają górnictwa, gdyż była córką Jana Rogozika (1906–1993) oraz Stefanii Mitki (1909–2003). W 1952 roku ukończyła Państwowe Liceum Bibliotekarskie w Krakowie, uzyskując maturę. W latach 1952-1956 podjęła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, choć nie udało jej się ich ukończyć.

Po zakończeniu edukacji, Janina Glanowska pracowała w wielu instytucjach, w tym w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Krakowie aż do roku 1959. Jej kariera obejmowała także nauczanie w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym w Skawinie. Przez 15 lat, od 1960 do 1975 roku, była zatrudniona w Wydziale Kultury i Sztuki Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej jako inspektor ds. plastyki ludowej oraz folkloru.

W 1964 roku rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, które zakończyła z tytułem magistra pedagogiki w 1968 roku. W 1975 roku pracowała w Wydziale Kultury Urzędu Miasta Krakowa.

Jako urzędniczka, Janina Glanowska służyła animatorom kultury, wspierając ważne wydarzenia, festiwale, konkursy i wystawy związane z tradycją ludową. Była współtwórczynią wielu istotnych wydarzeń kulturalnych, takich jak Międzynarodowy Festiwal Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem, gdzie współpracowała z biurem festiwalu przez długie lata, od 1965 do 1999 roku, pełniąc rolę sekretarza jury oraz koordynując różne aspekty wydarzenia, włącznie z tworzeniem regulaminu.

Inne wydarzenia, w których brała aktywny udział, to Konkurs Zdobnictwa Bibułkowego w Żywcu, Festiwal Folkloru Górali Polskich oraz konkursy „Sabałowe Bajania” i „Góralski Karnawał” w Bukowinie Tatrzańskiej, a także „Malowana Chata” w Zalipiu. Razem z Pracownią Badania Sztuki Ludowej IS PAN zajmowała się gromadzeniem materiałów, które dotyczyły sztuki ludowej powiatów województwa krakowskiego.

Janina Glanowska współpracowała z wieloma instytucjami kulturalnymi, między innymi z Muzeum Etnograficznym w Krakowie, krakowską filią Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, Małopolskim Ośrodkiem Kultury, Fundacją Cepelia, oraz z organizacjami kulturalnymi z Myślenic.

Pomimo przejścia na emeryturę w 1984 roku, pozostawała jedną z najbardziej aktywnych postaci w krakowskiej kulturze aż do swojej śmierci 1 czerwca 2011 roku.

Nagrody i odznaczenia

Janina Kamila Glanowska, znana z licznych osiągnięć w dziedzinie kultury, została uhonorowana wieloma prestiżowymi nagrodami oraz odznaczeniami, które potwierdzają jej wkład w rozwój sztuki i kultury. Poniżej przedstawiamy jej wyróżnienia:

  • odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1969),
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1972, 1980),
  • Złoty Krzyż Zasługi (1975),
  • Złota Odznaka za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej (1984),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986),
  • Złota Odznaka „Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa” (1989),
  • Nagroda im. Oskara Kolberga „Za zasługi dla kultury ludowej” (1999),
  • Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009).

Te nagrody nie tylko świadczą o jej zaangażowaniu, ale również o uznaniu, jakie zyskała w środowisku artystycznym oraz wśród lokalnej społeczności.

Przypisy

  1. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 07.06.2020 r.]
  2. a b Koczwara 2014 ↓, s. 48
  3. a b c Koczwara 2014 ↓, s. 45
  4. a b Koczwara 2014 ↓, s. 47
  5. Koczwara 2014 ↓, s. 46
  6. a b Koczwara 2014 ↓, s. 44

Oceń: Janina Kamila Glanowska

Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:13