Janina Kamila Glanowska, urodzona 1 maja 1934 roku w Krakowie, a zmarła 1 czerwca 2011 roku w tym samym mieście, była wybitną polską urzędniczką.
W swojej pracy dedykowała się propagowaniu kultury ludowej, co znacząco wpłynęło na zachowanie i rozwój polskich tradycji ludowych.
Biografia
Janina Kamila Glanowska była osobą, której korzenie sięgają górnictwa, gdyż była córką Jana Rogozika (1906–1993) oraz Stefanii Mitki (1909–2003). W 1952 roku ukończyła Państwowe Liceum Bibliotekarskie w Krakowie, uzyskując maturę. W latach 1952-1956 podjęła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, choć nie udało jej się ich ukończyć.
Po zakończeniu edukacji, Janina Glanowska pracowała w wielu instytucjach, w tym w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Krakowie aż do roku 1959. Jej kariera obejmowała także nauczanie w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym w Skawinie. Przez 15 lat, od 1960 do 1975 roku, była zatrudniona w Wydziale Kultury i Sztuki Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej jako inspektor ds. plastyki ludowej oraz folkloru.
W 1964 roku rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, które zakończyła z tytułem magistra pedagogiki w 1968 roku. W 1975 roku pracowała w Wydziale Kultury Urzędu Miasta Krakowa.
Jako urzędniczka, Janina Glanowska służyła animatorom kultury, wspierając ważne wydarzenia, festiwale, konkursy i wystawy związane z tradycją ludową. Była współtwórczynią wielu istotnych wydarzeń kulturalnych, takich jak Międzynarodowy Festiwal Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem, gdzie współpracowała z biurem festiwalu przez długie lata, od 1965 do 1999 roku, pełniąc rolę sekretarza jury oraz koordynując różne aspekty wydarzenia, włącznie z tworzeniem regulaminu.
Inne wydarzenia, w których brała aktywny udział, to Konkurs Zdobnictwa Bibułkowego w Żywcu, Festiwal Folkloru Górali Polskich oraz konkursy „Sabałowe Bajania” i „Góralski Karnawał” w Bukowinie Tatrzańskiej, a także „Malowana Chata” w Zalipiu. Razem z Pracownią Badania Sztuki Ludowej IS PAN zajmowała się gromadzeniem materiałów, które dotyczyły sztuki ludowej powiatów województwa krakowskiego.
Janina Glanowska współpracowała z wieloma instytucjami kulturalnymi, między innymi z Muzeum Etnograficznym w Krakowie, krakowską filią Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, Małopolskim Ośrodkiem Kultury, Fundacją Cepelia, oraz z organizacjami kulturalnymi z Myślenic.
Pomimo przejścia na emeryturę w 1984 roku, pozostawała jedną z najbardziej aktywnych postaci w krakowskiej kulturze aż do swojej śmierci 1 czerwca 2011 roku.
Nagrody i odznaczenia
Janina Kamila Glanowska, znana z licznych osiągnięć w dziedzinie kultury, została uhonorowana wieloma prestiżowymi nagrodami oraz odznaczeniami, które potwierdzają jej wkład w rozwój sztuki i kultury. Poniżej przedstawiamy jej wyróżnienia:
- odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1969),
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1972, 1980),
- Złoty Krzyż Zasługi (1975),
- Złota Odznaka za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej (1984),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986),
- Złota Odznaka „Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa” (1989),
- Nagroda im. Oskara Kolberga „Za zasługi dla kultury ludowej” (1999),
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009).
Te nagrody nie tylko świadczą o jej zaangażowaniu, ale również o uznaniu, jakie zyskała w środowisku artystycznym oraz wśród lokalnej społeczności.
Przypisy
- Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 07.06.2020 r.]
- a b Koczwara 2014 ↓, s. 48
- a b c Koczwara 2014 ↓, s. 45
- a b Koczwara 2014 ↓, s. 47
- Koczwara 2014 ↓, s. 46
- a b Koczwara 2014 ↓, s. 44
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Jakub Gierszał | Jacek Królik | Marian Szczyrbuła | Jacek Nowak (muzyk) | Gilda Gray | Antoni Wójtowicz | Małgorzata Olkuska | Ferdynand Feldman | Kazimierz Stopiński | Wacław Koniuszko | Sebastian Domagała | Marian Friedmann | Peter Grzybowski | Józef Rychlik | Alicja Halicka | Parys Filippi | Zbigniew Grabowski (powieściopisarz) | Dominik Nowak | Mieczysław Węgrzyn (aktor) | Antonina RadwanOceń: Janina Kamila Glanowska