Jerzy Leszek Jurowicz, urodzony 21 maja 1920 roku w Krakowie, to postać, która pozostawiła widoczny ślad w historii polskiego sportu. Był on nie tylko piłkarzem, ale również osobą odznaczającą się pasją do drukarstwa. Jako zawodnik piłki nożnej pełnił rolę bramkarza i przez wiele lat związany był z jedną z najbardziej rozpoznawalnych drużyn w Polsce, Wisłą Kraków.
Jerzy Jurowicz, który zmarł 19 października 1989 roku w Krakowie, swoją karierę sportową związał z latami, w których piłka nożna w Polsce zyskiwała na znaczeniu. Jego poświęcenie i umiejętności na boisku sprawiły, że stał się ważną postacią dla klubu, z którym był związany przez długie lata.
Życiorys
Jerzy Jurowicz, znakomity bramkarz, całą swoją sportową karierę poświęcił klubowi Wiśle Kraków. Już przed wybuchem II wojny światowej, zdobywał tytuły mistrza Polski w kategorii juniorów. Po wojnie, jego sukcesy nadal rosły, a w 1949 i 1950 roku dwukrotnie sięgnął po mistrzostwo Polski wśród seniorów, a w 1951 roku triumfował w lidze.
Jurowicz zadebiutował w pierwszym zespole „Białej Gwiazdy” 5 września 1937 roku, mając jedynie 17 lat i 107 dni. Historia mówi, że podczas derbowego spotkania z Cracovią miała miejsce niecodzienna sytuacja. Wtedy, podstawowy golkiper Wisły, Edward Madejski, doznał kontuzji i musiał opuścić boisko zaledwie po 17 minutach. Wisła nie miała na ławce rezerwowego bramkarza, co spowodowało, że zespół musiał grać w dziesiątkę. W bramce stanął napastnik Bolesław Habowski, a działacze klubu w pośpiechu poszukiwali młodego Jurowicza, który wszedł na murawę w 35. minucie meczu. Mimo że Wisła przegrała 0:1, nikt nie obwiniał debiutanta za porażkę. Do wybuchu wojny Jurowicz zagrał w 16 spotkaniach.
W swojej karierze był także reprezentantem Krakowa i Polski. Debiut w kadrze narodowej zaliczył 17 września 1947 roku w meczu przeciwko Finlandii, a ostatnie spotkanie w reprezentacyjnych barwach rozegrał w 1950 roku, łącznie występując w 8 meczach.
W 1979 roku, jego wkład w rozwój sportu został doceniony, gdyż został wybrany sportowcem 35-lecia GTS Wisła Kraków. Po zakończeniu kariery sportowej, Jerzy Jurowicz przez wiele lat pracował zawodowo w branży drukarskiej. Swoją ścieżkę kariery rozpoczął w Ilustrowanym Kurierze Codziennym, a następnie pełnił stanowisko chemigrafa w Prasowych Zakładach Graficznych, odpowiadając za druk „Dziennika Polskiego”.
Był mężem i ojcem, miał córki, które towarzyszyły mu w życiu. Po zakończeniu drogi życiowej, spoczął na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, gdzie złożono jego prochy, oddając hołd nie tylko wielkiemu sportowcowi, ale również człowiekowi oddanemu swojej pasji.
Odznaczenia
Jerzy Jurowicz otrzymał wiele odznaczeń za swoją działalność i zasługi. Poniżej przedstawiamy listę jego wyróżnień:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- Odznaka „Zasłużony drukarz”,
- Odznaka „Za zasługi dla RSW”,
- Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”,
- Odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu”,
- Medal Kalos Kagathos (1987).
Przypisy
- Jerzy Jurowicz - Historia Wisły [online], historiawisly.pl [dostęp 24.11.2017 r.]
- Krótko. „Nowiny-Stadion”. Nr 38, s. 1, 08.10.1979 r.
- Mistrzostwo zdobył wówczas zdobywca Pucharu Polski - Ruch Chorzów.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Anna Korzeniak | Bogusław Hajdas | Czesław Marchewczyk | Andrzej Skowroński (wioślarz) | Józef Korbas | Lidia Krupa-Surdyka | Henryk Martyna | Aleksander Waleriańczyk | Marian Kurleto | Grzegorz Lowas | Edyta Krysiewicz | Barbara Matias | Karina Lipiarska-Pałka | Alfred Kałuziński | Izabela Ściborska | Marcin Starzak | Anicet Hojdys | Dominik Czaja | Henryk Stroniarz | Marcin ChmiestOceń: Jerzy Jurowicz