Kazimierz Julian Kratzer


Kazimierz Julian Kratzer to postać, która zajmuje ważne miejsce w historii polskiej muzyki. Urodził się 22 lutego 1844 roku w urokliwym Krakowie, gdzie rozpoczęła się jego muzyczna przygoda. Jako uzdolniony kompozytor, Kratzer zyskał uznanie w świecie muzyki, a jego twórczość jest do dziś ceniona przez wielu entuzjastów.

Niestety, jego życie zakończyło się 4 listopada 1890 roku w Warszawie, ale jego dziedzictwo artystyczne pozostaje żywe. Jego osiągnięcia muzyczne są świadectwem jego talentu oraz pasji do sztuki.

Życiorys

Kazimierz Julian Kratzer pochodził z prominentnej rodziny polskich muzyków oraz kompozytorów. Jego ojciec, Paweł Kratzer, był uzdolnionym śpiewakiem i waltornistą, co niewątpliwie wpłynęło na przyszłość Kazimierza. Warto przypomnieć, że dziadek Kratzera, Franciszek Ksawery Kratzer (1740–1818), oraz stryj Walenty Kratzer (1780–1855) zapoczątkowali głęboką rodzinną tradycję muzyczną.

Studia Kazimierz odbył pod czujnym okiem swojego stryja Walentego, co pozwoliło mu na rozwijanie talentów muzycznych. Od roku 1857 związał się z baletem, zyskując doświadczenie w tej dziedzinie. Po sześciu latach, w 1864 roku, stał się akompaniatorem, a jego kariera wzniosła się na wyższy poziom, gdy w 1889 objął stanowisko zastępcy kapelmistrza Teatru Wielkiego w Warszawie.

Kratzer komponował muzykę do licznych utworów fortepianowych oraz melodramatów, stając się klasykiem tamtego okresu. Jego dzieła zdobyły szerokie uznanie, a wśród najpopularniejszych znajdują się: Nad przepaścią, W ruinach, a także pieśni takie jak: Skrzypki–swaty, Dumka, Ujrzałem raz wejrzenie skromne, Grenadierzy, Piosenka o piosence, Jej medalion, Sny miłości oraz Tyś moim snem.


Oceń: Kazimierz Julian Kratzer

Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:20