Marcin Bełza, noszący herb Nabram, to postać, która z pewnością zasługuje na uwagę w kontekście historycznym. Urodził się w lipcu 1477 roku w Krakowie, a zmarł tamże, 16 maja 1542 roku.
Był doktorem prawa kanonicznego, co potwierdza jego wysokie kwalifikacje w dziedzinie prawa. W trakcie swojej kariery pełnił również funkcję dziekana Wydziału Prawa, co ukazuje jego znaczącą rolę w akademickim świecie.
Jednym z jego najważniejszych osiągnięć było przewodzenie Akademii Krakowskiej, gdzie jako rektor przyczynił się do rozwoju nauki oraz tradycji edukacyjnej w Polsce. Jego działalność miała niebagatelny wpływ na kształtowanie przyszłych pokoleń prawników i uczonych.
Życiorys
Marcin Bełza był synem rajcy, a od 1478 roku również burmistrza krakowskiego. Jego edukacja rozpoczęła się w 1489 roku, kiedy to wpisał się na studia w Akademii Krakowskiej. W 1494 roku uzyskał tytuł bakałarza, a pięć lat później, w 1499 roku, uzyskał magistra sztuk wyzwolonych. Jako wykładowca sztuk wyzwolonych, pełnił także funkcję seniora w 1506 roku Bursy Jerozolimskiej.
W 1507 roku Marcin Bełza podjął studia prawnicze, które zakończył uzyskaniem licencjatu, a w 1508 roku obronił doktorat z prawa kanonicznego. Od 1510 roku przez siedem lat był seniorem Bursy Prawników, a swoją wiedzą i doświadczeniem dzielił się podczas pełnienia funkcji dziekana Wydziału Prawa w latach 1517, 1523 oraz 1538. Przed 1526 rokiem obronił tytuł profesora zwyczajnego.
Pełnił również funkcję prokuratora dóbr i majątku Akademii od 4 grudnia 1532 do 23 kwietnia 1534 roku, z której to zrezygnował na własną prośbę. W dniu 24 kwietnia 1536 roku został wybrany rektorem Akademii, a na tym stanowisku pozostawał przez trzy kadencje. Jego aktywność w konsystorzu Krakowskim miała miejsce w latach 1514–1526, a w latach 1527 do 29 stycznia 1542 był proboszczem w Luborzycy oraz plebanem w Skrzydlnej, gdzie pełnił tę funkcję od 1504 do 1542 roku.
Od 1528 roku był prebendarzem kaplicy Trójcy Świętej w katedrze wawelskiej, a 29 stycznia 1542 roku uzyskał tytuł kanonika katedry wawelskiej. Część swoich dochodów przeznaczał na cele dobroczynne, na przykład na budowę łaźni dla klasztoru Św. Ducha oraz na rozwój biblioteki Kolegium Większego Akademii Krakowskiej. Jego wkład w rozwój lokalnej społeczności i kultury jest udokumentowany przez tablicę epitafijną, która znajduje się w katedrze wawelskiej.
Pozostali ludzie w kategorii "Prawo i sprawiedliwość":
Mieczysław Szerer | Dariusz Mazur | Andrzej Światłowski | Andrzej Szumański | Andrzej Kulig (prawnik) | Maurycy Aronsohn | Józef Skwierawski | Henryk Trammer | Tadeusz Hanausek | Stefan Ritterman | Andrzej Mycielski | Andrzej Wasilewski (sędzia) | Henryk Dembiński (prawnik) | Szymon Tarapata | Stanisław Rymar (prawnik) | Tomasz Palmirski | Klemens Bąkowski | Zbigniew Chojnacki | Andrzej Kopff | Tadeusz BresiewiczOceń: Marcin Bełza