Marcin Wenzel, urodzony 1 września 1920 roku w Krakowie, był znaną postacią w polskim świecie sztuki. Jego życie artystyczne obfitowało w dokonania zarówno jako scenograf, jak i aktor.
Jego dzieła i osiągnięcia, które miały miejsce na przestrzeni wielu lat, pozostawiły trwały ślad w teatrze i kinematografii. Niestety, zginał 20 lipca 1988 roku we Wrocławiu, ale jego twórczość wciąż inspiruje kolejne pokolenia artystów.
Życiorys
Marcin Wenzel był wybitnym aktorem i scenografem z bogatym dorobkiem artystycznym. W swojej karierze współpracował z konspiracyjnym teatrem Kantora, gdzie zyskał uznanie, Starym Teatrze, Teatrze Polskim w Wrocławiu oraz w teatrze telewizyjnym.
Ukończył Gimnazjum oo. Jezuitów w Chyrowie, a w 1949 roku obronił dyplom na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem K. Frycza. W czasach okupacji zaangażował się w działalność teatralną, występując w konspiracyjnym teatrze Kantora, gdzie odgrywał m.in. rolę Filona w „Balladynie” Juliusz Słowackiego (1943) oraz w sztuce „Powrót Odysa” Władysława Wyspiańskiego.
W teatrze telewizji Wenzel stworzył scenografie do wielu znanych sztuk, takich jak „Opowieść północna” (1975), „Każdy kocha Opalę” (1971), „Pojedynek” (1970), „Niepokój przed podróżą” (1967) oraz „W małym domku” (1966). Pracował również nad cyklem sztuk napisanych przez Michaiła Sałtykowa-Sczedrina.
Jego działalność artystyczna obejmowała także pracę w Starym Teatrze w Krakowie, Teatrze Polskim we Wrocławiu oraz Teatrze Lalek we Wrocławiu. W tym mieście projektował scenografie do spektakli reżyserowanych przez takie osobistości jak Szletyński, Wierciński, Horzyca oraz Skuszankę.
Wenzel posiadał również doświadczenie pedagogiczne; wykładał na Wydziale Aktorskim w Krakowie oraz na Wydziale Lalkarskim w Wrocławiu (w Wydziale Zamiejscowym Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie).
Osobiste życie Wenzela było równie bogate. Był żonaty z Beatą Jasińską-Wenzel, która zmarła w 2010 roku. Para miała dwóch dzieci: syna Jana Jakuba oraz córkę Annę.
Przypisy
- Dla jednego gestu. Scenografia we Wrocławskim Teatrze Lalek, Album wydany z okazji 60 lecia działalności Wrocławskiego Teatru Lalek, 2006 r.
- Krzysztof Pleśniarowicz, Kantor: artysta końca wieku, Wydawnictwo Dolnośląskie, 1997 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Stefania Domańska | Zbigniew Suchodolski (malarz) | Justyna Danczowska | Stanisław Wójcik (rzeźbiarz) | Beata Fido | Marek Rostworowski | Michał Stachowicz | Józef Mikulski (muzyk) | Rościsław Brochocki | Bolesław Pawlus | Zbylut Grzywacz | Jerzy Szot | Marzena Broda | Yoram Gross | Szymon Słomczyński | Karol Studziński | Jerzy Mierzejewski | Michał Sowiński | Romuald Oramus | Marian MajkutOceń: Marcin Wenzel