Stefania Domańska, znana również jako Stefania Gintel, urodziła się 18 maja 1914 roku w Krakowie. Była to wybitna postać polskiego teatru i telewizji, która w swoim życiu zawodowym osiągnęła wiele znaczących sukcesów.
Jej kariera obejmowała zarówno grę aktorską, jak i reżyserię teatralną, co podkreśla jej wszechstronność w dziedzinie sztuk scenicznych. Zmarła 9 lutego 2005 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny.
Życiorys
Stefania Domańska była utalentowaną artystką, która w latach trzydziestych XX wieku ukończyła Szkołę Teatralną w Krakowie. Po zakończeniu nauki, jej kariera zyskała rozpęd, gdy dostała angaż w Teatrze Miejskim w Krakowie, w którym występowała do roku 1934. Jej dalsza kariera obejmowała pracę w Stołecznym Teatrze Powszechnym w latach 1935–1936 oraz w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu od 1936 do 1938 roku, a także w Teatrze Miejskim w Wilnie w okresie 1938–1939. W tym czasie związała się małżeństwem z aktorem Wiktorem Domańskim.
Po wybuchu II wojny światowej Stefania, wraz z mężem, najpierw znalazła się w Białymstoku, a po jego aresztowaniu przeniosła się do Lwowa. W 1944 roku dotarła do Rzeszowa, gdzie stała się jedną z głównych organizatorek Teatru Narodowego Ziemi Rzeszowskiej oraz współtworzącego go Studia Dramatycznego. W 1945 roku, osiedlając się w Jeleniej Górze, miała objąć przewodnictwo w Teatrze Dolnośląskim. Niestety, również to samo stanowisko zaoferowano Jerzemu Waldenowi.
W 1947 roku wraz z drugim mężem, Andrzejem Szalawskim, przenieśli się do Łodzi, gdzie Stefania występowała w Teatrze Wojska Polskiego do roku 1949. Rozpoczęła również studia reżyserskie na Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej, które ukończyła w 1949 roku. Poza tym, lata 1949–1951 spędziła w Częstochowie, a w latach 1950–1951 pracowała w Warszawie w Zjednoczonych Przedsiębiorstwach Rozrywkowych.
W dalszym ciągu kariery artystycznej, pełniła funkcje kierownika artystycznego w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1951–1953) oraz protestując u boku aktorów i reżyserów w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi w latach 1953–1954. Kolejno, objęła stanowisko kierownika artystycznego w Teatrze Ziemi Łódzkiej od 1954 do 1958 roku. Ostatnie lata swojej kariery spędziła w Warszawie, gdzie reżyserowała w Teatrze Narodowym w latach 1958–1976.
W 1958 roku wyreżyserowała znaczący spektakl Teatru Telewizji pt. Ptak, oparty na dramacie Jerzego Szaniawskiego. Jej dorobek artystyczny wzbogaciła również epizodyczna rola w popularnym serialu Klan. Z małżeństwa z Wiktorem Domańskim przyszło na świat ich dziecko – syn Jacek Domański (ur. 1941), który również wybrał ścieżkę aktorską. Stefania Domańska zmarła i została pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Zbigniew Suchodolski (malarz) | Justyna Danczowska | Stanisław Wójcik (rzeźbiarz) | Beata Fido | Marek Rostworowski | Michał Stachowicz | Józef Mikulski (muzyk) | Rościsław Brochocki | Bolesław Pawlus | Monika Niemczyk | Marcin Wenzel | Zbylut Grzywacz | Jerzy Szot | Marzena Broda | Yoram Gross | Szymon Słomczyński | Karol Studziński | Jerzy Mierzejewski | Michał Sowiński | Romuald OramusOceń: Stefania Domańska