Maria Grossek-Korycka

---

Zarys biograficzny

Maria Grossek-Korycka była osobą o wszechstronnych talentach, która zdobywała wiedzę w różnych dziedzinach. Rozpoczęła swoje studia w Petersburgu, gdzie zajmowała się zarówno medycyną, jak i matematyką, a następnie kontynuowała naukę w Krakowie, kładąc nacisk na filologię.

Po ukończeniu studiów osiedliła się na Ukrainie, gdzie pełniła rolę nauczycielki, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodzieżą.

Po nagłej śmierci swojego pierwszego męża w 1908 roku, postanowiła zmienić otoczenie i przeprowadziła się z Kijowa nad Wisłę. W tym czasie mieszkała w różnych miejscach, m.in. w Warszawie oraz Jędrzejowie. Po tej przeprowadzce skierowała swoją uwagę na publicystykę, angażując się w działalność literacką i dziennikarską.

Twórczość

W twórczości lirycznej Maria Grossek-Korycka zajmowała istotne miejsce jako przedstawicielka ekspresjonizmu, który w jej przypadku wyrastał z korzeni polskiej tradycji romantycznej. Przykładem njej dorobku jest poemat Hafciarka, zamieszczony w tomie Niedziela palm, a potem wydany w nowej wersji pod tytułem Wieszczka w 1928 roku.

W kolejnych latach twórczości zaczęły się na nią wyraźnie wpływać idee bergsonizmu, a także pism mistyków, co można zauważyć w takim utworze, jak Orzeł oślepły, a także w niektórych tekstach z pośmiertnego zbioru Pamiętnik liryczny.

W swoich Medytacjach z 1913 roku Grossek-Korycka jasno wyraziła swoje poglądy etyczne, podejmując krytykę filozofii Nietzschego i łącząc myśli Henriego Bergsona z elementami chrześcijaństwa.

Tom Z krainy piękna zawiera reportaże z Włoch oraz artykuły stanowiące refleksję na temat nowatorstwa w sztuce oraz estetyki ekspresjonizmu, zawierające takie teksty jak Dialogi i Italiana.

W dziele Świat kobiecy zebrano natomiast felietony, które traktują o kwestiach społeczno-obyczajowych. Autorstwo powieści Serce, która początkowo w 1902 roku ukazała się jako Prawda, również należy do jej zasług.

Co więcej, Maria Grossek-Korycka była tłumaczką poezji Émile’a Verhaerena, a jej prace, choć dziś często zapomniane, ukazują różnorodność i niespójność artystyczną, stanowiąc ciekawy przykład początków ekspresjonizmu w polskiej literaturze.

Ważniejsze prace

Maria Grossek-Korycka miała znaczący wpływ na polską literaturę, a jej twórczość obejmowała wiele istotnych dzieł. Wśród najważniejszych publikacji, które zasługują na szczególną uwagę, można wymienić:

• Pisma t 1. Poezye, Warszawa 1904,
• Medytacje, 1913: tom 1, tom 2 (wydanie drugie pt. O supremacji zła, 1930),
• Orzeł oślepły, Kraków 1913,
• Hymn zmartwychwstania, 1918,
• Niedziela palm, Kraków 1919,
• Pamiętnik liryczny, Warszawa 1928,
• Wieszczka. Poezje, Warszawa 1928,
• Z krainy piękna, 1929,
• Świat kobiecy, Warszawa 1929.

Te prace odzwierciedlają jej niezwykłe umiejętności literackie oraz głębokie zrozumienie ludzkich emocji.

---

Oceń: Maria Grossek-Korycka

---