Jerzy Kaszycki


Jerzy Kaszycki, który przyszedł na świat 10 lipca 1926 roku w Krakowie, był osobą o niezwykłym talencie i bogatej karierze artystycznej. Jako polski pianista, excelował w swojej dziedzinie, a jego umiejętności muzyczne przyniosły mu uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą.

Kaszycki był również kompozytorem, co pozwalało mu twórczo interpretować i przekształcać muzyczne idee w oryginalne kompozycje. Dodatkowo, pełnił rolę reżysera dźwięku i wizji, co świadczy o jego wszechstronności oraz głębokim zrozumieniu sztuki audio-wizualnej.

Jako pedagog, Jerzy Kaszycki miał wpływ na wielu młodych artystów, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem. Jego wkład w edukację muzyczną pozostawił trwały ślad w polskim życiu kulturalnym.

Niestety, artysta zmarł 11 stycznia 2020 roku w Krakowie, jednak jego osiągnięcia oraz pasja do muzyki na zawsze pozostaną w pamięci jego uczniów i miłośników sztuki.

Życiorys

Jerzy Kaszycki swoje musicalne kwalifikacje zdobywał w latach 1946–1955, kiedy to podejmował studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Uczył się pod okiem uznanych pedagogów, takich jak Jan Hoffman oraz Sergiusz Nadgryzowski, uzyskując dyplom w 1954 roku. Równolegle kształcił się w zakresie kompozycji, gdzie dyplom zdobył w 1955 roku, studiując pod kierunkiem Stanisława Wiechowicza.

W 1952 roku rozpoczął swoją działalność zawodową w Rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie. Jego zadaniem była realizacja nagrań Orkiestry Polskiego Radia oraz współpraca z solistami i różnorodnymi grupami muzycznymi, w tym rozrywkowymi i kameralnymi. Rok później, w 1953, objął stanowisko redaktora muzycznego tego radia. Kaszycki czynnie uczestniczył w życiu muzycznym, współtworząc Sekstet Organowy, którego kierownik, Andrzej Kurylewicz, prowadził zespół.

W 1961 roku rozpoczął współpracę z Ośrodkiem Telewizyjnym w Krakowie, gdzie do 1982 roku pełnił funkcję kierownika Redakcji Programów Muzycznych. Jego działalność obejmowała stworzenie licznych cykli programowych, promujących głównie jazz oraz muzykę rozrywkową. Wśród programów, które zyskały popularność, znajdowały się: Wieczór bez gwiazdy, Spotkania z jazzem, Impresje jazzowe, Serenady wieczorne oraz Piosenki krakowskich podwórek. Po 1982 roku podjął pracę jako redaktor dokumentalista w oddziale telewizyjnym w Krakowie, gdzie pozostawał aż do 1990 roku.

Kaszycki nie ograniczał swojej działalności wyłącznie do mediów, ale brał również aktywny udział w życiu teatralnym. W latach 1959–1960 pełnił rolę kierownika muzycznego w krakowskim Teatrze Groteska. Jego talent kompozytorski zaowocował stworzeniem muzyki do około 75 spektakli teatralnych, zwłaszcza w latach 60. i 70. Skomponował także około 90 piosenek estradowych, które można usłyszeć w wykonaniu takich artystów jak Anna German, Hanna Konieczna, Jerzy Połomski, Sława Przybylska, Joanna Rawik, Marta Stebnicka oraz Andrzej Zaucha.

W latach 1970–1974 Kaszycki był pedagogiem na krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, gdzie uczył instrumentacji. Dodatkowo, w latach 1972–1994 aktywnie uczestniczył w Zarządzie Oddziału Krakowskiego Związku Kompozytorów Polskich. Współtworzył również śpiewnik To idzie młodość w towarzystwie Zbigniewa Waśniewskiego i Jana Kurkiewicza.

Ostatecznie Jerzy Kaszycki spoczywa na cmentarzu Batowickim w Krakowie, w kwaterze E-XV-zach.-9, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej kulturze muzycznej.

Nagrody i odznaczenia

Jerzy Kaszycki, wybitny twórca, został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami i wyróżnieniami podczas swojej kariery artystycznej. Jego osiągnięcia doceniane były zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami.

  • W 1963 roku zdobył I nagrodę za piosenkę Jeśli chcesz, proszę, wstąp, która została wykonana przez Hannę Konieczną, z tekstem autorstwa Tadeusza Śliwiaka,
  • W 1973 roku otrzymał nagrodę zespołową od Komitetu ds. PRiTV za cykl telewizyjnych programów folklorystycznych Zwyczaje i obrzędy, obejmujący 47 filmów dokumentalnych,
  • Srebrny Krzyż Zasługi,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej,
  • Odznaka Zasłużony Działacz Kultury,
  • Złota Odznaka miasta Krakowa,
  • Odznaka Honorowa Polskiego Radia i Telewizji,
  • Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w roku 2006.

Dzięki tym osiągnięciom, Kaszycki stał się istotną postacią na polskiej scenie kulturowej, przyczyniając się do rozwoju folkloru i sztuki w Polsce.

Wybrane kompozycje

Muzyka teatralna (wybór spektakli)

W twórczości Jerzego Kaszyckiego można znaleźć liczne oryginalne kompozycje muzyczne, które wzbogacały przedstawienia teatralne. W 1956 roku, przy współpracy z reżyserem Romanem Zawistowskim, stworzył muzykę do „Hamleta”. Rok później, w 1957, jego dzieło pojawiło się w inscenizacji „Antygony” pod reżyserią Jerzego Kaliszewskiego.

W 1958 roku jego prace dostrzegane były w dwóch spektaklach: „Odyseji” w reżyserii Mieczysława Kotlarczyka oraz „Bogów deszczu” w reżyserii Jerzego Grotowskiego. Kolejne ważne utwory powstały w 1959, kiedy to napisał muzykę do „Dziejów Tristana i Izoldy” w reżyserii Danuty Michałowskiej.

W 1962 roku Kaszycki przygotował muzykę do „Dziadów”, które reżyserowane były przez Krystynę Skuszankę oraz Jerzego Krasowskiego. Od tej pory jego twórczość nieprzerwanie odnosiła sukcesy w kolejnych sztukach, w tym tak znanych jak „Harfa traw” (1963) pod okiem K. Skuszanki i „Wesele” (1963) w reżyserii Andrzeja Wajdy.

Od 1964 do 1989 roku Kaszycki uczestniczył w wielu projektach teatralnych, w tym „Zygmuntowskich czasach” oraz „Igraszkach z diabłem”. Jego muzyka wciąż przynosiła nowatorskie rozwiązania, które wpływały na odbiór wydarzeń teatralnych.

Muzyka do spektakli Teatru Telewizji

Kaszycki także współpracował z Telewizją, gdzie jego utwory towarzyszyły produkcjom teatralnym. W 1965 roku stworzył muzykę do „Zapiski majora Pycia” w reżyserii J. Krasowskiego. W latach 70-tych jego kompozycje towarzyszyły m.in. „Gilgameszowi” (1973) oraz „Krzysztofowi Kloumb” (1973), oba w reżyserii K. Skuszanki. W 1974 roku powstała muzyka do „Wariatki z Chaillot”, również w reż. K. Skuszanki. Jego twórczość w tej dziedzinie była bardzo ceniona i chętnie wykorzystywana.

Piosenki

Wśród licznych dokonań Kaszyckiego nie można pominąć jego piosenek. Utwory takie jak „Chcesz mnie tylko dla siebie”, „Jeśli chcesz, proszę, wstąp”, „Pożegnanie z Orfeuszem” oraz „Zielona niedziela” teksty autorstwa T. Śliwiaka, to doskonałe przykłady jego wszechstronności jako kompozytora.

Inne utwory

Jerzy Kaszycki stworzył także różnorodne kompozycje, które wzbogacały polską muzykę współczesną. W latach 1950-54 powstało pięć pieśni do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. W 1951 roku Kaszycki przygotował trzy pieśni na głos i fortepian, które również oparte były na twórczości Gałczyńskiego.

Jego inne ważne utwory obejmowały „Sonatinę na fortepian”, „Uwerturę na orkiestrę symfoniczną” oraz „Tryptyk ludowy na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną” z 1954 roku. Kompozycje te pokazują jego zdolności do różnorodnych form i gatunków muzycznych. W 1965 roku powstały „Miniatury kameralne”, które łączyły dźwięki różnych instrumentów oraz „Piosenka o nowym Jaśle”.

W twórczości Kaszyckiego znajdują się także dzieła takie jak Kwartet smyczkowy nr 1 oraz energia jego kompozycji jest odczuwalna aż do “Trzy psalmy” z 1995 roku, co potwierdza jego trwałą obecność w polskiej muzyce współczesnej.

Przypisy

  1. Nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 17.01.2020 r. [dostęp 07.02.2024 r.]
  2. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis [online], mkidn.gov.pl [dostęp 21.06.2020 r.]
  3. ZbigniewZ. Dranka ZbigniewZ., Jasło stare, ale jare [online], zbigniewdranka.pl, 10.08.2015 r. [dostęp 07.02.2024 r.]
  4. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 16.07.2021 r.]
  5. To idzie młodość: śpiewnik jednogłosowy [online], bibliotekapiosenki.pl [dostęp 29.12.2009 r.]
  6. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989 r.

Oceń: Jerzy Kaszycki

Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:19