Stanisław Łepkowski jest postacią, która pozostaje w pamięci jako wybitny prawnik i dyplomata współczesnej Polski. Urodził się 15 października 1892 roku w Krakowie, a swoje życie zakończył 15 sierpnia 1961 roku w Pretorii.
W swojej karierze zdobył tytuł doktora praw, co podkreśla jego zaawansowaną wiedzę w dziedzinie prawa. Jednak jego działalność nie ograniczała się tylko do praktyki prawniczej; był również szefem Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP w latach 1936–1940, pełniąc istotną rolę w polskim systemie politycznym w przededniu II wojny światowej.
Życiorys
Stanisław Łepkowski urodził się w rodzinie Karola i Wandy z Oświecimskich. Po zakończeniu nauki, uzyskał stopień naukowy doktora naUniwersytecie Jagiellońskim, a następnie ukończył Akademię Eksportową w Wiedniu. W kwietniu 1919 roku dołączył do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej, gdzie objął stanowisko drugiego sekretarza w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku. Od kwietnia do sierpnia 1920 roku sprawował tę samą funkcję w konsulacie RP w Chicago.
2 sierpnia 1920 roku Łepkowski został skierowany do Kancelarii Cywilnej Naczelnika Państwa, w której działał do 1 lipca 1923 roku. W okresie od 6 maja 1921 roku pełnił rolę adiutanta Józefa Piłsudskiego. Z dniem 1 lipca 1923 roku został przydzielony do Komisariatu Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku, gdzie pracował jako sekretarz legacyjny. Następnie przyjął to samo stanowisko w Poselstwie RP w Moskwie.
W latach 1926-1927 Łepkowski był zastępcą naczelnika wydziału w Departamencie Polityczno-Ekonomicznym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. 1 listopada 1927 roku został przeniesiony do Poselstwa RP w Waszyngtonie, gdzie awansował na radcę poselstwa I klasy, a później 19 lutego 1930 roku na radcę ambasady. W dniu 22 maja 1931 roku objął stanowisko posła RP w Budapeszcie, które piastował do 15 maja 1936 roku.
Od połowy 1936 do 1939 roku Łepkowski był szefem Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP Ignacego Mościckiego. Warto również zaznaczyć, że był mężem Zofii Szmideckiej. W okresie II wojny światowej działał jako szef Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP Władysława Raczkiewicza aż do października 1940 roku, a następnie pełnił funkcję konsula generalnego RP w Pretorii. Po zakończeniu wojny zdecydował się pozostać w Związku Południowej Afryki, gdzie także zmarł.
Ordery i odznaczenia
Wśród wielu honorów i odznaczeń, które otrzymał Stanisław Łepkowski, warto zwrócić uwagę na następujące wyróżnienia:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928),
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Węgry),
- Krzyż Komandorski Orderu Świętego Sawy (Jugosławia),
- Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja).
Przypisy
- Nowy szef kancelarii cywilnej Pana Prezydenta R. P.. „Wschód”, s. 2, Nr 15 z 20.06.1936 r.
- Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 45, 1935 r.
- M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 631 „za zasługi na polu dyplomatycznem”.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Janusz Mikuła | Józef Góralczyk | Zofia Radzikowska | Zdzisław Harlender | Witold Krzyżanowski | Karol Łużniak | Małgorzata Wassermann | Wiktor Skołyszewski | Wojciech Waśniowski | Jerzy Moszyński | Józef Weyers | Piotr Komornicki | Stanisław Wosiński (lekarz) | Wojciech Pęgiel | Janusz Lisak | Marek Martinek | Tadeusz Hanuszek | Marek Ferdynand Arczyński | Michał Murkociński | Andrzej Piotrowski (polityk)Oceń: Stanisław Łepkowski