Szymon Kawalla

---

Życiorys

Szymon Kawalla jest wybitnym muzykiem, którego edukacja artystyczna rozpoczęła się w 1972 roku. Ukończył on Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie z powodzeniem kształcił się na Wydziale Instrumentalnym pod okiem takich mistrzów jak Tadeusz Wroński, Krzysztof Jakowicz oraz Zenon Bąkowski. Rok później, w 1973, zajął się kolejnym kierunkiem studiów, i to na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki. W tu spędził czas w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej, ucząc się pod kierunkiem Stanisława Wisłockiego.

Po kilku latach intensywnych nauk, w 1974 roku, Kawalla ukończył studia z zakresu kompozycji, ucząc się od cenionych nauczycieli, takich jak Piotr Perkowski, Marian Borkowski czy Włodzimierz Kotoński. Edukację muzyczną wzbogacał również, biorąc lekcje u wielkich mistrzów, takich jak Dawid Ojstrach (skrzypce) oraz Paweł Klecki i Igor Markevitch (dyrygentura). Mathilde Graef, specjalistka w dziedzinie kameralistyki, również miała swój wkład w jego rozwój muzyczny.

W 1982 roku Władysław Kawalla z powodzeniem zrealizował przewód artystyczny I stopnia, który jest równoważnikiem doktoratu w zakresie dyrygentury symfoniczno-operowej. Dwa lata później, w 1984, zakończył przewód artystyczny II stopnia, co stanowi odpowiednik habilitacji, również w tej samej akademii. Jego osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne przyczyniły się do uzyskania w 1992 roku tytułu profesora sztuk muzycznych, nadanego mu przez Lecha Wałęsę.

W 2012 roku został wybrany na dziekana Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, gdzie pełnił tę funkcję przez czteroletnią kadencję.

Odznaczenia państwowe

Lista odznaczeń państwowych Szymona Kawalli prezentuje jego wielki wkład w kulturę i sztukę. Poniżej przedstawiono nagrody, które otrzymał w ciągu swojej kariery:

• 1985 – Srebrny Krzyż Zasługi,
• 1996 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• 2004 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• laureat licznych nagród Ministra Kultury i Sztuki oraz wyróżnień regionalnych i środowisk twórczych,
• 2017 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Działalność dyrygencka

Szymon Kawalla to uznany dyrygent, który swoją karierę rozpoczął w 1972 roku. W tym czasie pełnił rolę kierownika muzycznego oraz pierwszego dyrygenta w Centralnym Zespole Artystycznym Wojska Polskiego, gdzie pracował do 1974 roku.

Następnie, w latach 1974-1978, dyrygował orkiestrą symfoniczną w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy. W 1979 roku podjął się roli dyrektora naczelnego oraz muzycznego, jak również pierwszego dyrygenta w Państwowej Orkiestrze Kameralnej w Toruniu, gdzie pracował do 1980 roku.

Kolejnym ważnym etapem jego kariery była praca w Państwowej Filharmonii w Zielonej Górze, gdzie pełnił funkcję dyrektora naczelnego, artystycznego oraz pierwszego dyrygenta przez sześć lat, od 1980 do 1986 roku. Następnie, w latach 1985-1991, dyrygował Orkiestrą Symfoniczną i Chórem PRiTv w Krakowie, pełniąc tam także funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego.

Od 1987 do 1995 roku związał się z Modern Masters CD Company, gdzie sprawował funkcję Principal Permanent Conductor w Wiedniu. Po powrocie do Polski, w 1992 roku, objął stanowisko konsultanta artystycznego oraz pierwszego dyrygenta w Państwowej Filharmonii im. S. Moniuszki w Koszalinie, gdzie pracował do 1994 roku.

W latach 1995-2001 Kawalla był dyrektorem naczelnym i artystycznym oraz pierwszym dyrygentem w Filharmonii Świętokrzyskiej. Od 1995 roku pełni rolę kierownika muzycznego oraz dyrygenta – szefa w Yeongnam Opera Company w Daegu w Korei Południowej. W latach 2001-2006 przewodził jako dyrektor artystyczny oraz pierwszy dyrygent Chórowi Kameralnemu Muzyki Cerkiewnej przy Warszawskiej Operze Kameralnej.

Od 2002 roku Kawalla pełni funkcję dyrektora artystycznego oraz pierwszego dyrygenta Orkiestry Festiwalowej im. I.J. Paderewskiego w Warszawie, a od 2005 roku jest również jurorem oraz stałym dyrygentem koncertów finałowych i laureatów Międzynarodowego Konkursu Instrumentów Dętych Blaszanych i Perkusji, który odbywa się w Jeju (Czedżu) w Korei Południowej.

Działalność kompozytorska

Najważniejsze kompozycje

W twórczości Szymona Kawalli można znaleźć wiele znaczących utworów, które odzwierciedlają jego wybitny talent kompozytorski. Wśród nich znajdują się:

• 1966 – Divertimento na smyczki i perkusję,
• 1969 – Oratorium Pater Kolbe,
• 1970 – Kantata Wit Stwosz,
• 1990 – Stabat Mater,
• 1991 – Kantata na 15-lecie Pontyfikatu Papieża Jana Pawła II,
• 2002 – Fantazja na skrzypce solo,
• 2006 – Impresje arabskie na skrzypce solo,
• 2006 – Santo subito na baryton i chór mieszany,
• 2006 – Novennalia na sopran i chór mieszany,
• 2006 – Mały kaprys na skrzypce solo,
• 2006 – Kaprys świętokrzyski na skrzypce solo,
• 2006 – Dumka Babicka z wariacjami na skrzypce solo,
• 2006 – Giovanile na orkiestrę symfoniczną,
• 2007 – Liryki miłosne,
• 2007 – Treny amerykańskie,
• 2008 – Totus tuus, oratorium na sopran solo, mezzosopran solo, skrzypce solo, chóry i orkiestrę,
• 2008 – Polak Papieżem, kantata na chóry i orkiestrę,
• 2008 – Medytacja o Janie Pawle II „Łza”, kantata na mezzosopran solo, skrzypce solo, chór i orkiestrę,
• 2016 – Tryptyk koreański na skrzypce, perkusję i instrumenty dęte blaszane.

Najważniejsze opracowania

Szymon Kawalla jest również znany z licznych opracowań. Oto niektóre z jego najważniejszych prac:

• 1982 – Karol Kurpiński – symfonia Bitwa pod Możajskiem,
• 1983 – Maciej Kamieński – opera Nędza uszczęśliwiona,
• 1984 – Maciej Kamieński – kantata na 100-lecie Odsieczy Wiedeńskiej,
• 1986 – Władysław Żeleński – kantata na 200-lecie Odsieczy Wiedeńskiej,
• 1986 – K. Jegierski – kantata Casimire terris mirae.

---

Oceń: Szymon Kawalla

---