Adam Walaciński

---

Życiorys

„Adam Walaciński rozpoczął swoje muzyczne kształcenie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, gdzie uczył się gry na skrzypcach pod kierunkiem prof. Eugenii Umińskiej. Następnie podjął studia w klasie kompozycji u prof. Artura Malawskiego, jednak zdecydował się na porzucenie tych studiów, by kontynuować naukę w bardziej osobisty sposób, ucząc się prywatnie pod okiem Stefana Kisielewskiego. W 1974 roku uzyskał dyplom z kompozycji, kończąc edukację pod czujnym okiem Bogusława Schaeffera.

W latach 1948–1956 Walaciński był aktywnym skrzypkiem w Krakowskiej Orkiestrze Polskiego Radia, a jego talent znalazł uznanie wśród muzyków, dzięki czemu stał się członkiem Związku Kompozytorów Polskich. Przez długie lata współpracował z Polskim Wydawnictwem Muzycznym, przyczyniając się do rozwoju muzyki w kraju.

W 1972 roku Walaciński rozpoczął pracę jako wykładowca na Akademii Muzycznej w Krakowie, a jego zasługi w dziedzinie edukacji muzycznej zostały uhonorowane tytułem profesora w 1992 roku. Od 1973 do 1981 roku prowadził seminarium „Muzyka w teatrze” na Wydziale Reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, gdzie dzielił się swoją wiedzą i pasją z przyszłymi artystami.

Podczas swojej kariery Walaciński nawiązał współpracę z krakowskim „Dziennikiem Polskim”, gdzie jako recenzent dokumentował koncerty odbywające się w mieście, a jego cotygodniowa rubryka zatytułowana Smyczkiem i pałką cieszyła się dużym zainteresowaniem czytelników. Był także redaktorem naukowym działu „Kompozytorzy XX wieku” w Encyklopedii Muzycznej PWM, oraz brał aktywny udział w edycji Dzieł Wszystkich Karola Szymanowskiego.

Swoje prace poświęcone muzyce, publikowane na przestrzeni blisko czterdziestu lat w różnorodnych czasopismach, materiały konferencyjne oraz programy koncertowe, zebrał i wydał w 2002 roku w zbiorze zatytułowanym Retrospekcje. Teksty o muzyce XX wieku. Na początku swojej kariery Walaciński związał się z kinem i teatrem, tworząc muzykę do znanych produkcji, takich jak popularny serial telewizyjny Czterej pancerni i pies oraz film Jerzego Kawalerowicza Faraon, a także do dzieła Jana Batorego O dwóch takich, co ukradli księżyc. Jednakże na początku lat osiemdziesiątych zrezygnował z komponowania muzyki filmowej, kierując swoją kreatywność ku muzyce poważnej.

Życie prywatne

Adam Walaciński był synem Kazimierza oraz Katarzyny, której panieńskie nazwisko brzmiało Bogdanowicz. W jego życiu obecne było rodzeństwo. Dnia 16 lipca 1971 roku sformalizował swój związek małżeński z Anną, noszącą z d. Jezienicką. Ich wspólnym potomkiem jest syn, Marek.

Adam spoczywa na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w Kwaterze XVI, Rządzie 10, na Miejscu 24.

Nagrody i odznaczenia

Adam Walaciński, znany muzyk i kompozytor, posiada wiele szacownych wyróżnień, które podkreślają jego wkład w kulturę i sztukę. Jego osiągnięcia obejmują:

• nagrodę Państwową I stopnia za muzykę do filmu Faraon (1966),
• nagrodę Miasta Krakowa (1976),
• nagrodę Ministra Kultury i Sztuki III stopnia za działalność pedagogiczną (1981),
• nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (2003),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010),
• Odznakę Zasłużony Działacz Kultury,
• wpis do Księgi honorowej zasłużonych ludzi Ziemi Krakowskiej (1985).

Twórczość

Muzyka poważna

Adam Walaciński, znany polski kompozytor oraz muzyk, wyróżnia się swoją twórczością w dziedzinie muzyki poważnej. Jego dzieła, inspirowane klasycznymi formami, łączą w sobie zarówno tradycję, jak i nowoczesne podejście do kompozycji.

Muzyka filmowa i teatralna

W obszarze muzyki filmowej i teatralnej, Walaciński również zaznaczył swoją obecność. Jego utwory stają się nieodłącznym elementem wielu spektakli teatralnych oraz filmów, dodając emocji i pogłębiając narrację. Z jego twórczości bije pasja i zaangażowanie, co sprawia, że jego dzieła są niezwykle angażujące.

Publikacje

• Retrospekcje. Teksty o muzyce XX wieku, Akademia Muzyczna w Krakowie, Kraków 2002.

---

Oceń: Adam Walaciński

---