Jan Nalborczyk


Jan Julian Nalborczyk, urodzony 16 lutego 1870 roku w Krakowie, to postać, która pozostawiła trwały ślad w polskiej sztuce. Jego twórczość rzeźbiarska zyskała uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą.

W 1940 roku zmarł we Lwowie, gdzie w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju lokalnego środowiska artystycznego. Nalborczyk był nie tylko utalentowanym artystą, ale również pedagogiem, który angażował się w kształcenie młodszych pokoleń twórców. Jego działalność jako organizatora lwowskiego środowiska plastycznego miała kluczowe znaczenie dla promocji sztuki w tym regionie.

Życiorys

Jan Nalborczyk był jednym z najbardziej znaczących artystów i naukowców swojego czasu. Obrońca Lwowa, a także powstaniec śląski, przez wiele lat pełnił funkcję docenta modelowania na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, a później zyskał tytuł profesora na tej samej uczelni. Dodatkowo, profesorował w Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie.

W swojej karierze artystycznej stworzył wiele rzeźb, w tym dzieła znajdujące się w zakopiańskim kościele parafialnym. Niestety, w 1940 roku został aresztowany i tragicznie zamordowany przez sowieckich okupantów w więzieniu przy ul. Łąckiego we Lwowie.

Jednym z jego ważnych osiągnięć było nadzorowanie wykonania rzeźb na Cmentarzu Obrońców Lwowa oraz autorstwo wielu dzieł na cmentarzu Łyczakowskim.

Do jego istotnych prac zalicza się:

  • epitafium Bronisława Gubrynowicza, które znajduje się w lwowskim kościele pw. św. Marii Magdaleny,
  • popiersie Włodzimierza Dzieduszyckiego w Muzeum Przyrodniczym im. Dzieduszyckich we Lwowie,
  • pomnik Tytusa Chałubińskiego, który został odsłonięty w 1903 roku w Zakopanem.

Przypisy

  1. Sprawozdanie C. K. Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie za rok szkolny 1910/1911. Lwów, 23.06.1911 r.

Oceń: Jan Nalborczyk

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:24