Tadeusz Fuss-Kaden, znany również jako Tadé, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej sztuki. Urodził się 15 września 1914 roku w Krakowie, mieście znanym z bogatej tradycji artystycznej, które wpłynęło znacząco na rozwój jego talentu.
Artysta zmarł 16 listopada 1985 roku w malowniczej miejscowości Andratx, uwieczniając swoje życie jako twórca, który przyczynił się do wzbogacenia polskiego malarstwa. Jego prace do dziś są źródłem inspiracji oraz tematów do refleksji w kręgach artystycznych.
Życiorys
Urodził się jako Tadeusz Fuss, będąc nieślubnym synem. Dopiero po uznaniu przez swojego biologicznego ojca, do panieńskiego nazwiska matki dodano mu jego nazwisko. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a jego dalsza edukacja kontynuowana była w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki oraz Akademii Sztuk Pięknych we Florencji.
W obliczu drugiej wojny światowej, Tadeusz zdołał przedostać się do Szwajcarii, gdzie w 1941 roku wziął udział w renowacji fresków na sklepieniu kaplicy w Zuchwil. Rok później zaprojektował witraże w kościele w Solothurn, a pięć lat później stworzył mozaikę dla kościoła w Bellach. W 1948 roku przeniósł się do Francji, a jego kolejnym miejscem zamieszkania były Nicea i Paryż.
W Nicei Tadeusz Fuss-Kaden czterokrotnie wystawiał swoje dzieła podczas wydarzenia UMAM (Union Méditerranéenne pour l’art moderne), zdobywając pierwsze miejsca w latach 1951 i 1952. Po przeprowadzce do Paryża zajął się studiowaniem architektury, a po jej ukończeniu udał się na Majorkę, gdzie projektował domy oraz rezydencje w Puerto de Andratx.
Od 1960 roku zaczął odchodzić od tradycyjnego malarstwa, koncentrując się na tworzeniu abstrakcyjnych kompozycji przestrzennych, wykorzystując gips oraz żywicę. W swoich pracach sięgał także po patynowaną blachę oraz metalowe elementy pokryte rdzą. Na zakończenie lat 60. rozszerzył swoją działalność artystyczną, wprowadzając drewniane rzeźby, które przypominały wyimaginowane owady lub istoty pozaziemskie.
W gronie koneserów jego sztuki znajdowały się znane osobistości, takie jak m.in. Samuel Beckett oraz Artur Rubinstein, a także Will Grohmann. Jego dzieła zostały włączone do kolekcji paryskiego Musée National d’Art Moderne, University of Massachusetts oraz wielu zagranicznych kolekcjonerów.
Wystawy
Wystawy indywidualne
Artysta Tadeusz Fuss-Kaden zorganizował wiele indywidualnych wystaw w różnych miejscach na świecie. Wśród nich znajdują się:
- 1943 Winterthur, Szwajcaria (Kunstgewerbesaal),
- 1947 Solura, Szwajcaria (Bookshop Lüthy),
- 1948 Berno, Szwajcaria (Lyceumsaal 1948),
- 1949 Solura, Szwajcaria (Bookshop Lüthy),
- 1950 Nicea, Francja (Gallery Gui Blanchard),
- 1950 Paryż, Francja (Galerie Bernheim-Jeune),
- 1951 Nicea, Francja (L´Art Club),
- 1951 Zurych, Szwajcaria (Gallerie Kirchgasse),
- 1952 Mentona, Francja (Premier Biennale a Menton),
- 1960 Paryż, Francja (Gallery Edouard Loeb),
- 1961 Londyn, Wielka Brytania (Marlborough Gallery),
- 1962 Nowy Jork, USA (Bertha Schaefer Gallery),
- 1963 Paryż, Francja (Gallery Edouard Loeb),
- 1964 Pittsburgh, USA (Exposition Internationale de Pittsburgh, jury-selected for Institut Carnegie),
- 1965 Monachium, Republika Federalna Niemiec (Galerie Thomas),
- 1966 Nowy Jork, USA (Bertha Schaefer Gallery),
- 1965 Sztokholm, Szwecja (Svea Galleriet).
Wystawy zbiorowe (wybrane)
Fuss-Kaden brał także udział w licznych wystawach zbiorowych, które miały znaczący wpływ na jego karierę. Oto niektóre z nich:
- 1950 Nicea, Francja (U.M.A.M – Union Mediterranéenne pour l’art moderne – z 2. nagrodą),
- 1951 Nicea, Francja („Prix de la jeune peinture“ 1. nagroda U.M.A.M Prix Galerie Massena),
- 1952 Vallauris, Francja („Peinture et Lumieres“ wspólnie z Picasso, Chagallem, Matissem, Pignonem, Poliakoffem, Legerem i innymi),
- 1952 Nicea, Francja („Prix de la jeune Peinture“ 1. nagroda U.M.A.M Galerie Massena oraz 1. nagroda Pébéo),
- 1952 Cagnes-sur-Mer, Francja („Premier Salon d’Art Mediterraneen“ wspólnie z Renoirem, Chagallem, Picassiem, Matissem, Winterem i innymi).
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Maria Hagen-Schwerin | Krystyna Wachelko-Zaleska | Zygmunt Langman | Ewa Szawul | Jerzy Dąbrowski (muzyk) | Bogna Dziechciaruk-Maj | Lucyna Olejniczak | Michał Wierba | Jan Alfred Szczepański | Jacek Bunsch | Maria Nowotarska | Tomasz Klimczyk | Jacek Stryjeński | Janina Biesiadecka | Katarzyna Grabowska | Andrzej Mrożewski | Jacek Zieliński (muzyk) | Stanisław Węgrzyn (scenograf) | Natan Grunsweig | Janusz WojewodaOceń: Tadeusz Fuss-Kaden