Dom Prowincjalny Zgromadzenia Córek Bożej Miłości w Krakowie

---

Historia

Gmach, który jest ważnym elementem architektonicznym Krakowa, został wzniesiony w latach 1899–1900 na zlecenie Zgromadzenia Córek Bożej Miłości, zgodnie z projektem Władysława Kaczmarskiego. Obiekt ten pełnił rolę domu zakonnego oraz kaplicy Najświętszego Serca Pana Jezusa, a także mieścił w sobie szkoły prowadzone przez zakon, w tym: szkołę elementarną dla dzieci żołnierzy garnizonu krakowskiego oraz gimnazjum żeńskie z nauczaniem w języku niemieckim.

W 1900 roku w podwórzu zrealizowano projekt Józefa Pakiesa, który zakładał budowę parterowej oficyny, przeznaczonej na infirmerię. W kolejnych latach, dokładnie w 1906–1907, na przedłużeniu tej oficyny, powstała dwupiętrowa budowla dla seminarium nauczycielskiego, także zaprojektowana przez Władysława Kaczmarskiego.

Podczas I wojny światowej, budynek został przekształcony w szpital wojskowy, co stanowiło ważną zmianę w jego dotychczasowej funkcji. Następnie, w latach 1950–1992, część gmachu była wykorzystywana jako szkoła oraz internat dla głuchoniemych uczniów.

W 1993 roku obiekt przeszedł gruntowny remont, który pozwolił na jego odnowienie i przywrócenie do dawnej świetności, a jego nowym właścicielem stał się W. Wink. Biorąc pod uwagę znaczenie tego budynku w historii regionu, w 9 sierpnia 1990 roku, został on ujęty w rejestrze zabytków, a także znajduje się w gminnej ewidencji zabytków, co podkreśla jego wartość kulturową i architektoniczną.

Architektura

Budynek, który powstał na planie przypominającym literę C, składa się z czterech kondygnacji. Główna jego partia jest nieco odsunięta od ulicy, co nadaje mu szczególny charakter. W architekturze można zauważyć nawiązania do wiedeńskiego domu Córek Bożej Miłości – Margaretenhof. Fasada wyróżnia się eklektycznym stylem, który łączy w sobie elementy zarówno neogotyckie, jak i neorenesansowe.

Zwornik budynku wieńczy ceglany fryz, a także trzy szczyty schodkowe, które zostały ozdobione ornamentalną oraz figuralną dekoracją sgraffitową. Autorem tej dekoracji jest Fryderyk Lachner. W centralnym elemencie szczytu umieszczono dzwon, który dodaje monumentalności całej strukturze.

W otaczającym ogrodzie znajduje się także grota Matki Bożej z Lourdes, która została wzniesiona w 1900 roku. To miejsce nie tylko przyciąga wzrok, ale również stanowi punkt duchowy dla wielu odwiedzających.

Źródła

Oto lista cennych źródeł, które mogą być pomocne dla osób zainteresowanych architekturą i historią Krakowa:

• Praca zbiorowa, Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce, Kraków Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków Warszawa 2007, ISBN 978-83-922906-8-1,
• Praca zbiorowa, Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000, ISBN 83-01-13325-2.

---

Oceń: Dom Prowincjalny Zgromadzenia Córek Bożej Miłości w Krakowie

---