Kamienica Barszczowska w Krakowie


Kamienica Barszczowska, znana również jako Kamienica Słowakowiczowska, to imponujący zabytek architektury, który ma swoje miejsce w sercu Krakowa. Owa dzielnica I przyciąga turystów nie tylko swoją bogatą historią, ale i niezwykłymi budowlami, wśród których na szczególną uwagę zasługuje właśnie ta kamienica.

Usytuowana przy ulicy Floriańskiej 10, jest świadkiem ważnych wydarzeń, które kształtowały życie miasta. Jej lokalizacja naStarym Mieście sprawia, że jest jednym z najchętniej odwiedzanych miejsc w Krakowie, a jej architektura zachwyca zarówno mieszkańców, jak i turystów.

Historia

Kamienica Barszczowska, wzniesiona w XIV wieku, ma bogatą historię, która wskazuje na jej przemiany na przestrzeni wieków. W okresie XVI wieku, a dokładnie w jego połowie, budynek przeszedł w ręce rodziny Aichlerów, a następnie Firlejów. Na przełomie XVI i XVII wieku mury te były własnością rodu Hedłowskich. W latach 1628–1630, kamienica należała do Sebastiana Cyrusa, zaś od 1636 roku była w rękach Wawrzyńca Barszcza.

Zgodnie z rewizją urzędową, w 1664 roku kamienica była już dwupiętrowa i posiadała także dwupiętrową oficynę tylną. U schyłku XVII wieku, obiekt przeszedł w posiadanie rodziny Słowakowiczów. Kolejnym istotnym krokiem w historii budynku był jego zakup przez murarza Wojciecha Szczepańskiego w 1738 roku. W 1742 roku, Szczepański przekazał go swojemu zięciowi, Marcinowi Sienkowskiemu.

W latach 1762–1773 kamienica była pod zarządem krawca Marcina Belicy, a później, od 1773 do 1817 roku, należała do rodziny Sośnickich. W 1820 roku, na zlecenie Dominika Lipnickiego, przeprowadzono gruntowny remont budynku, który obejmował odnowienie fasady, montaż nowych futryn okiennych oraz likwidację jednego z okien tylnej elewacji.

W połowie XIX wieku właścicielem kamienicy został Karol Hofmann, a potem Bernard Kritzler. W 1874 roku nastąpiła nadbudowa trzeciego piętra. Dalsze zmiany miały miejsce w 1887 roku, kiedy przebudowano schody w budynku frontowym, nałożono nowy dach na oficynę, a podwórzec otoczono gankami. W 1932 roku, kamienica została przebudowana zgodnie z projektem Józefa Chmielewskiego.

15 czerwca 1967 roku budynek został wpisany do rejestru zabytków, a obecnie znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków, co podkreśla jego historyczne znaczenie i wartość architektoniczną dla Krakowa.

Architektura

Kamienica Barszczowska w Krakowie charakteryzuje się czterema kondygnacjami, które nadają jej wyjątkowy wygląd. Fasada budynku jest dwuosiowa, a jej dekoracja utrzymana jest w skromnym stylu.

Wejście do kamienicy zlokalizowane jest w drugiej osi parteru, jednak nie posiada portalu. Warto zauważyć, że przed rokiem 1874 w tym samym miejscu znajdował się kamienny portal o półkolistym zwieńczeniu, co dodawało mu elegancji.

W centralnej części parteru widoczny jest prostokątny portal, który w latach 1874–1932 pełnił funkcję głównego wejścia. Obecnie prowadzi on do lokalu usługowego. Okna budynku, oprócz prostych obramień, nie mają dodatkowych zdobień, co wprowadza stonowany charakter.

Między oknami pierwszego piętra została umieszczona figura św. Józefa z Dzieciątkiem, która nadaje całości nieco sakralnego klimatu. Całość budynku wieńczy prosta attyka, co dodatkowo podkreśla jego klasyczny charakter.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych miasta Krakowa
  2. Gminna ewidencja zabytków Krakowa
  3. a b Adam Chmiel: Domy krakowskie: Ulica Floriańska. Cz. 2. Kraków: 1919, seria: Biblioteka Krakowska. 57. Brak numerów stron w książce

Oceń: Kamienica Barszczowska w Krakowie

Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:25