Kamienica Dawidowska w Krakowie

---

Historia

W przekroju wieków, historia kamienicy Dawidowskiej w Krakowie sięga XV wieku, kiedy to po raz pierwszy pojawiła się w tym miejscu. W połowie XVI wieku budowla była własnością wdowy Agnieszki Lipsziczowej. W drugiej połowie tego samego stulecia przeszła w ręce Dawida Rottermella, który znacząco ją rozbudował, dodając drugie piętro.

W roku 1598 budynek został podzielony pomiędzy ośmiu spadkobierców, co stworzyło skomplikowaną sytuację własnościową, która trwała aż do lat 70. XVII wieku, kiedy to wszelkie prawa do niego uzyskał Józef Łańcucki. Niestety, 3 lipca 1745 roku kamienica została zamknięta z powodu katastrofalnego stanu technicznego i ostatecznie się zawaliła.

Wkrótce po tym, w ciągu kilku następnych lat powstała nowa edycja kamienicy, która miała dwie kondygnacje oraz attykę. W 1776 roku, przy urzędowej rewizji, zauważono, że budowla ponownie jest w złym stanie, co zmusiło kolejnych właścicieli do reakcji.

Na przełomie XVIII i XIX wieku kamienica przeszła w ręce Antoniego Jelonka. To on zlecił remont oraz przebudowę, co zaowocowało nowym, kamiennym portalem. W 1834 roku przeprowadzono prace nad wnętrzem z myślą o Józefie i Reginie Schreiterach, natomiast w 1850 roku Kaspra Sokołowskiego zlecił renowację fasady oraz montaż nowych okien.

Kolejne zmiany miały miejsce w 1887 roku, kiedy to Teodor Talowski wprowadził zmiany w strukturze wnętrz oraz dachu. Następnie, w 1908 roku, adaptowano strych na mieszkania, a w trakcie tej modernizacji, powiększono także okna, co niestety przerwało ciągłość dolnego gzymsu attyki.

W drugiej połowie XX wieku przeprowadzono remont konserwatorski. W czasie tych prac przywrócono pierwotny wygląd fasady, zmniejszając wielkość okien i przywracając ciągłość gzymsu. Ważnym krokiem w historii tego miejsca było również wpisanie kamienicy do rejestru zabytków 25 czerwca 1931 roku. Znajduje się ona również w gminnej ewidencji zabytków, co świadczy o jej wartości kulturowej i historycznej.

Architektura

Kamienica Dawidowska w Krakowie to obiekt o czterech kondygnacjach, który wyróżnia się nie tylko swoją wysokością, ale także bogatym detalem architektonicznym. Fasada budynku jest dwuosiowa, co nadaje jej jednocześnie symetrię oraz elegancję.

W pierwszej osi parteru wkomponowany jest neogotycki kamienny portal z łukowym zwieńczeniem, który przyciąga wzrok swoimi wyjątkowymi zdobieniami. Na pierwszym piętrze znajdują się okna ozdobione trójkątnymi frontonami, zaś wyżej, na drugim piętrze, okna zostały uzupełnione o eleganckie gzymsy. Ciekawym elementem architektonicznym jest zarys wcześniejszego, średniowiecznego otworu okiennego, który przetrwał do naszych czasów pomiędzy oknami drugiego piętra.

Budynek wieńczy attyka, która nadaje mu dodatkowego charakteru i wykończenia. Wnętrza kamienicy również nie pozostają bez interesujących elementów. Wśród nich zachowały się żelazne schody z drewnianymi stopniami, które zostały zaprojektowane przez Teodora Talowskiego w 1887 roku, stanowiąc doskonały przykład finezyjnego rzemiosła tamtych czasów.

---

Oceń: Kamienica Dawidowska w Krakowie

---