Kurza Stopka na Wawelu

---

Kurza Stopka (belwederek)

Wysunięta wieża, znana jako belwederek, stanowi integralną część wschodniego skrzydła Zamku Królewskiego na Wawelu. Budynek został wzniesiony w dolnej części tego niesamowitego zamku około połowy XIV wieku. Warto zaznaczyć, że ciosowa okładzina wykonana z wapienia jurajskiego oraz wnętrze pochodzą z końca XIV wieku. Natomiast obecny, oszałamiający barokowy wystrój wnętrza, który możemy podziwiać dzisiaj, datowany jest na pierwszą połowę XVII wieku, a ściśle na czasy panowania Zygmunta III Wazy.

Na elewacji belwederu znajdują się trzy herby: Orzeł, Pogoń oraz podwójny Krzyż Jagielloński, które pochodzą z XV wieku. Wydaje się, że obecny kształt Kurzej Stopki kształtował się w czasie rządów Władysława Jagiełły. W szesnastym wieku dodano nowe obramienia okienne, co przyczyniło się do uatrakcyjnienia wyglądu budowli.

W roku 1595 miało miejsce tragiczne wydarzenie – pożar, który zniszczył dach. Na szczęście pokój króla w górnej części pozostał nietknięty tym incydentem. Po remoncie, który został przeprowadzony w wyniku tego pożaru, dokonano również zmiany wystroju wnętrz na barokowy, co zaowocowało pięknymi dekoracjami w marmurze i innymi ozdobami, które możemy podziwiać dzisiaj.

Kurza Noga

„Budynek, który nosi nazwę Kurza Noga, znajduje się na zachód od znanego belwederka i jest integralną częścią renesansowego pałacu. Został zbudowany około 1350 roku i przeszedł przebudowę w latach 1380-1400. Obecnie, z pierwotnej struktury zachowała się jedynie kondygnacja podziemna oraz parterowa tzw. Sala Kazimierzowska.

Najniższa kondygnacja, będąca pod ziemią, mogła pełnić rolę skarbca i dzisiaj znajduje się w niej część zbiorów prezentowanych w Zbrojowni zamkowej. Powyżej, na poziomie parteru, mieści się niezwykle interesująca gotycka Sala Kazimierzowska, która charakteryzuje się centralnym filarem i gotyckimi sklepieniami o pryzmatycznym kształcie. W tej sali można również zobaczyć kominek, sedilia przy oknach o ozdobnych obramieniach oraz gotycki portal od strony południowej. Sala ta datowana jest na okres około 1350 roku, co oznacza, że powstała za panowania Kazimierza Wielkiego (zm. 1370 r.) lub w czasach rządów Jadwigi oraz Władysława Jagiełły. Sklepienia mogły być natomiast zbudowane w latach 1380-1400.

Obecnie kamera ta służy jako część zbiorów zamku Skarbca i miała podobne znaczenie od momentu, gdy w XVI wieku rozpoczęto budowę renesansowego pałacu, aż do XVIII wieku. Wyżej usytuowana była wysoka gotycka sala, możliwie tronowa, z czasów Jagiełły. Z tej przestrzeni przetrwały jedynie dolne partie filara, który centralnie wspierał sklepienie izby znanej jako Alchemia. Z tej izby pozostały jedynie nasady żeber w dwunastu punktach podparcia, co dało nazwę Kurza Noga. W tej sali odbywały się m.in. narady, które prowadziły do zaprzysiężenia i wystawiania oficjalnych dokumentów.

Niestety, ta sala już nie istnieje, ponieważ została podzielona około lat 1527-1530 na dwa poziomy użytkowe. W wyniku tego podziału powstała tzw. Alchemia, która pełniła funkcję sypialni Zygmunta I Starego, natomiast wyżej znajdowała się znana Sala Pod Ptakami.

---

Oceń: Kurza Stopka na Wawelu

---